به گزارش هفته، به نقل از وب‌سایت شبکه خبری رادیو کانادا، ایریس مقدار درآمد قابل‌قبول را برای سه نوع خانواده (یک فرد مجرد، یک خانواده تک والد دارای یک فرزند و یک خانواده شامل دو بزرگسال و دو فرزند) در هفت منطقه کبک (مونترال، کبک، گتینو، شربروک، سگنه، تروآ-ریویئر و ست-ایل) محاسبه کرده و به این نتیجه رسیده است که یک فرد مجرد در سال ۲۰۲۳ باید روی درآمد قابل تصرف بین ۲۷۰۴۷ دلار (در سگنه) تا ۳۷۸۲۲ دلار (در ست-ایل) حساب کند تا بتواند زندگی شرافتمندانه‌ای داشته باشد.
اگر ساکنان ست-ایل برای رهایی از فقر باید بیشتر از اهالی نقاط دیگر درآمد داشته باشند، تا حدی به این دلیل است که ایریس در محاسبات خود هزینه‌های داشتن یک وسیله نقلیه را نیز برای این منطقه لحاظ کرده چرا که به گفته کارشناسان این مؤسسه، حمل‌ونقل عمومی در ست-ایل آن قدر قوی نیست که اهالی آن نیازی به خودرو شخصی نداشته باشند، موضوعی که به‌زعم کارشناسان ایریس برای شش منطقه دیگر صدق نمی‌کند.
طبق گزارش ایریس، مخارج اساسی خانوارهای کم‌درآمد سریع‌تر از میانگین افزایش قیمت همه کالاها و خدمات رشد کرده است. با بررسی وضعیت افرادی که جزو فقیرترین ساکنان کبک هستند، در می‌یابیم که هزینه‌های آن‌ها عمدتاً سه مقوله است: حمل‌ونقل، مسکن و غذا. این سه مقوله طی یک سال گذشته بیشترین افزایش هزینه را داشته‌اند و بالاترین رشد نرخ تورم به آن‌ها مربوط می‌شود.
به‌عنوان‌مثال بررسی اجمالی افزایش اجاره‌بهای خانه‌های سه و نیم اتاقه یا چهار و نیم اتاقه در هفت محل موردمطالعه این موضوع را به‌خوبی نشان می‌دهد. به‌عنوان‌مثال متوسط اجاره‌بهای یک واحد چهار و نیم اتاقه در تروآ-ریویئر ۹ درصد، در مونترال ده درصد و در گتینو ۲۳ درصد افزایش یافته است.
ناگفته پیداست که این افزایش‌ها به‌مراتب بالاتر از رشد حداقل دستمزد است که امسال با افزایش ۷ درصدی از ۱۴.۲۵ دلار به ۱۵.۲۵ دلار رسیده است.
فقط افزایش اجاره‌خانه‌های سه و نیم اتاقه و چهار و نیم اتاقه در کبک سیتی، سگنه و ست-ایل کمتر از افزایش حداقل دستمزد بوده است.
درعین‌حال کارشناسان ایریس معتقدند که حتی اگر افزایش حداقل دستمزد بیشتر از رشد تورم باشد، شخصی که تمام‌وقت (۳۵ ساعت در هفته) کار می‌کند، پول کافی برای تأمین کلیه نیازهای اساسی خود را نخواهد داشت و محکوم به ماندن در فقر خواهد بود.
ارسال نظرات