نزدیکان محمدی علت مرگ او را مرض سرطان گفتند. او که از ده سال به این طرف به بیماری سرطان مبتلا شده بود چندین بار برای درمان به هند رفت.
دوستان و نزدیکان و جامعه فرهنگی افغانستان مرگ غلام‌محمد محمدی را ضایعه بزرگ دانسته و ابراز تأسف کرده‌اند.
محمدی، سال‌ها به‌عنوان معلم تاریخ در مکاتب کشور تدریس کرد و در سال‌های اخیر با شماری از نشریه‌ها و روزنامه‌ها نیز همکاری قلمی داشت. محمدی در کنار تدریس، به پژوهش در عرصه‌ی تاریخ نیز پرداخت که چندین جلد کتاب از وی به چاپ رسیده و چند جلد کتاب چاپ‌نشده نیز از او به جا مانده است.
نظری پریانی، مدیرمسئول روزنامه ماندگار در یادداشتی مرگ او را ضایعه بزرگ دانسته و از کارکردهای خوب او در روزنامه ماندگار یاد آوری کرد.
به‌گفته‌ی مجیدی، یکی از خبرنگاران افغان غلام‌محمد محمدی از مکتب لیسه عالی غلام‌حیدرخان در ساحه‌ی خیرخانه شهر کابل بازنشسته شده بود.
زندگی نامه استاد محمدی
استاد محمدی در سال ۱۳۳۳ خورشیدی در روستای کنکوی آب دره‌ی شهر عنابه ولایت پنجشیر دیده به جهان گشود، تعلیمات ابتدایی و ثانوی را در زادگاه‌اش در سال ۱۳۵۲ تمام نمود و در آغاز تاسیس نخستین سال دانشکده‌های شبانه در دانشگاه کابل پس از سپری نمودن آزمون ورودی دانشگاه (آزمون کانکور) در سال ۱۳۵۹ خورشیدی شامل دانشگاه شده و درسال ۱۳۶۴ خورشیدی به درجه‌ی دوم لیسانس از رشته‌ی تاریخ دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه کابل سند فراغت بدست آورد. استاد محمدی پس از سپری نمودن آزمون دوره ماستری به گونه جبری به خدمت سربازی سوق داده شد و از ادامه تحصیل محروم گردید.
محترم محمدی متاسفانه در سال ۱۳۷۲ خورشیدی در اثر فیر راکت‌های دشمنان انسانیت بالای شهر کابل زخم برداشت و باوجود چندین عملیات جراحی در داخل و خارج از کشور؛ هندوستان و ایران با مشکلات فراوان صحی به زندگی ادامه داد. استاد محمدی که سال‌ها با بیماری دست و پنجه نرم کرد تا اینک در این ماه مبارک رمضان راهی جاودانگی گردید.
استاد محمدی برعلاوه مسلک مقدس آموزگاری در لیسه‌های امانی و غلام حیدرخان مدتی هم به حیث استاد دانشگاه وظیفه اجرا نمود و ایشان مشغولیت‌های فرهنگی و اجتماعی نیز داشتند که چکیده آن‌ها اینها اند:
- مدیر هفته‌نامه‌ی آرمان مردم
- سردبیر مجله‌ی شورای متحد ملی افغانستان
- معاون شورای متحد ملی افغانستان
- معاون شورای عالی همبستگی تاجیکان و پارسی زبانان افغانستان
- عضو گروه نویسندگان هفته‌نامه‌ی آگاه
- عضو گروه نویسندگان هفته‌نامه‌ی پارسی
- مسوول نهاد فرهنگستان پنجشیر
- همکاری قلمی با روزنامه‌ها و جراید آزاد
از استاد محمدی آثار زیادی چاپ شده که شامل اینها اند:
- سیاست روسیه‌ی تزاری در افغانستان
- بررسی تاریخی مرز دیورند
- دو سوی دیورند باتلاق تاریخ معاصر
- پشتونستان خواهی عامل تباهی افغانستان
- آیینه‌ی نوروز (نوروز چیست و چرا آن را جشن می‌گیرند)
- چرا پاکستان در امور داخلی افغانستان مداخله می‌کند؟
- افغانستان و طمع خام به بلوچستان
- تحفه‌ی به جعل‌کاران تاریخ و نقدی بر کتاب عبدالحمید مبارز
- شکوه و پهنه‌ی زبان پارسی
- قهرمانان واقعی جنگ استقلال و جعل‌کاران تاریخ معاصر کشور
- حکومت امیر حبیب الله خان کلکانی در برابر سه تجاوز و مداخله‌ی خارجی
- هفتاد سال رابطه‌ی ناپاک افغانستان و پاکستان
- مثلث شوم و عامل بحران در منطقه (افغانستان، پاکستان و هندوستان)
- خدمات و خطا کاری‌های شاه امان الله
- تاریخ و تمدن تاجیکان
- و ما همه افغان نیستیم
این آثار با ارزش او تا هنوز اقبال چاپ را نیافته‌اند:
- مهم‌ترین رویدادهای تاریخی افغانستان و جهان در دوازده جلد
- انتخابات ۲۹ اسد سال ۱۳۸۸ خورشیدی لکه‌ی ننگین بر جبین کرزی و شرکا
- دودمان بی‌بنیاد ابدالیان خراسان
- غداران تاریخ معاصر کشور
- کارنامه‌های امیر حبیب الله کلکانی، عیار خراسانی
- امضا پیمان امنیتی یا گروگان گیری مردم افغانستان
- پنجشیر و پدران من (تبارشناسی)
- رساله‌ی جنایات صهیونیزم و مبارزه مردم فلسطین
- گزیده‌ی مقالات نشر شده در جراید و روزنامه‌ها
- نقدی برکتاب (مجموع مقالات) «دیورند د واحد ملت بیلتون کرخه»
- مبارزان شمال
- جنایات امیر عبدالرحمن خان در شمال
- دین زردشت آیین یکتا پرستی بود
- پیشینه‌ی تاریخی زبان پارسی
- داوود خان بنیان‌گذار تراژیدی‌های سیاسی در افغانستان
قابل ذکر می‌دانم که کتاب این تاریخ نگار افغان به اسم «ما همه افغان نیستیم» از سوی وزارت اطلاعات فرهنگ و وزارت داخله حکومت اشرف غنی ممنوع الفروش بود و این کتاب را مردم به طور مخفی از بازار سیاه به دست می‌آوردند.
در اینجا به ابراز نظر دو فعال فرهنگی در باره استاد محمدی اشاره می‌کنیم که چنین نگاشته اند:
صهیب شریفی: «یکی از رسالت‌های اساسی یک پژوهشگر و تاریخ‌نویس این‌ست تا زیر تاثیر هیچ‌نوع فشار و تطمیع نرود و مبنای نوشتن او واقعیت باشد و راستی. بدون شک استاد محمدی چنین بود و پنج‌دهه عمر عزیز خودرا وقف تلاش، تحقیق و نوشتن کرد که این یکی از بزرگ‌ترین و نایاب‌ترین خدمت برای جامعه و مردم است. درگذشت استاد غلام محمد محمدی پژوهشگر و تاریخ‌نویس با رسالت و نترس کشور را به‌تمام مردم اهل فرهنگ و ادب تسلیت می‌گویم.»
عبدالوهاب عاصم:
«تاریخ‌نویس شهیر، پژوهشگر توانا و رسالت‌مند استاد غلام محمد محمدی که عمری در راستای تاریخ مردم‌اش قلم زد و تمام خطرات به جان پذیرفت ولی هرگز هویت خود را به باد معامله نگرفت و بارها با زبان رسا گفت و نوشت؛ ما افغان نیستیم.
کمتر کسی چون استاد در دفاع از ارزش‌های تاریخی‌اش ثابت قدم ماند و بارها از سوی کانون توطئه شورای امنیت وقت تهدید شد ولی او چون کوه استوار ماند و هرگز از موضع برحق دست نکشید و تابع زور و زر نشد.
درگذشت این مرد فرهیخته و گرامی مایه‌ی تاءثر و اندوه ماست، برای حضرت استاد جنت فردوس وبرای خانواده‌ی معززشان صبر جمیل از خداوند متمنی ام.»
روح این پیر خردمند، نویسنده‌ی بی‌مانند، تاریخ نگار پرتلاش، پژوهشگر خسته‌گی ناپذیر و مبارز نترس برای عدالت و برابری شاد و یادش برای همیشه گرامی باد!
منبع: صفحات اجتماعی و مراکز ادبی و فرهنگی افغانستان
ارسال نظرات