«هفته» از نگاه دیگران در این سال‌ها

خواننده همیشگی بودم!

رضا مریدی: نشریه هفتگی «هفته» جهت اطلاع‌رسانی به جامعه ایرانی کانادا به‌ویژه به ایرانیان و جامعه افغان استان کبک از هیچ کوششی دریع نکرد. در طول این مدت اینجانب از خوانندگان همیشگی «هفته» بودم.

تلاش بی‌وقفه برای تأسیس رسانه‌ای مستقل و پرمحتوا

مهرداد آرین‌نژاد: رسانه‌ها آینه تمام‌نمایی هستند که می‌توانیم خودمان در آن‌ها ببینیم و بررسی کنیم. به‌عنوان رکن چهارم دمکراسی، رسانه‌ها با ایجاد پلی بین بخش‌های سیاسی، اجتماعی و اقتصادی در جوامع، نقش بزرگی در رشد و بالندگی آن‌ها بازی می‌کنند و تصور داشتن عدالت اجتماعی بدون وجود آن‌ها غیرممکن به نظر می‌رسد.

مدت‌هاست از دور و نزدیک شاهد شور، هیجان و تلاش بی‌وقفه خسرو شمیرانی برای تأسیس رسانه‌ای مستقل و پرمحتوا که بتواند جامعه ایرانیان کانادا را پوشش بدهد بوده‌ام و همیشه او را برای این همه تلاش تحسین کرده‌ام.

مداومت در کارهای فرهنگی امری است دشوار و کلیدی زیرا کار فرهنگی فقط در درازمدت می‌تواند اثرگذار باشد. ساختن کسب‌وکاری جدید در کشوری که به آن مهاجرت کرده‌ایم کار ساده‌ای نیست به‌ویژه اگر این کسب‌وکار زمینه‌ای فرهنگی داشته باشد.

بازگشت از مهمانی با «هفته»

عارف محمدی: طی بیست سالی که در تورنتو زندگی می‌کنم با نشریات فارسی‌زبان متعددی به‌عنوان نویسنده سینمایی و در مواردی گزارشگر در حیطه فرهنگ و هنر در داخل کانادا و خارج از کانادا همکاری داشته‌ام. با مجله هفته حدود چهار سال پیش وقتی سفری به مونترال داشتم آشنا شدم. منزل دوست هنرمندی دعوت بودم و دیدم یک مجله رنگیِ چشم‌نواز روی میز قرار دارد. میزبان رفته بود تا فنجانی قهوه برایم بیاورد و من بی‌اختیار مجله را به‌قصد تورق دست گرفتم اما آن‌قدر تنوع مطالب در زمینه‌های مختلف با صفحه‌بندی حرفه‌ای و درخور توجه همراه بود که هنگام ترک منزل از دوستم خواستم تا مجله را با خودم ببرم و سرگرمی من داخل قطار در مسیر مونترال به تورنتو خواندن مجله هفته شد. وقتی به نام سردبیر و مدیر مجله خسرو شمیرانی برخوردم با توجه به سوابقی که از حدود بیست سال پیش از او و روزنامه‌نگاری حرفه‌ای‌اش در مطبوعات فارسی‌زبان سراغ داشتم دیگر جای تعجب نبود که ویژگی‌های مثبت و حرفه‌ای این مجله حاصل مدیریت یک روزنامه‌نگار حرفه‌ای و مسلماً یک تیم حرفه‌ای است که با تلاش و سخت‌کوشی و به‌صورت مستقل در جهت اطلاع‌رسانی در جامعه فارسی‌زبان می‌کوشند.

گسترش و غنای فرهنگ غربت‌نشینان ایرانی

لیلی خاقانی: اول ژوئن ۲۰۰۸، روز تولد نشریه‌ی «هفته» را در جامعه ایرانی مونترال هرگز فراموش نمی‌کنم. روزی سرشار از شادمانی در جمع چند نفری که با اشتیاق و تلاش و پیگیری شبانه‌روزی شماره اول را منتشر کردیم. اولین شماره علی‌رغم کاستی‌های فراوانش برای من خوشحالی زیادی به همراه داشت. چراکه حاصل همفکری، دلسوزی و همبستگی بی‌دریغ افراد فرهنگ‌پروری بود که خالصانه پا پیش گذاشتند و برای گسترش و غنای فرهنگ غربت‌نشینان ایرانی دست یاری دادند.

از آن تاریخ ۱۴ سال می‌گذرد. تا آنجایی که من شاهدش بودم در طول این مدت هفته مسیر بسیار ناهموار و سختی را پیموده و با مشکلات فراوانی دست‌به‌گریبان بوده است؛ اما خوشبختانه عشق به فرهنگ، ایمان به کار، ازخودگذشتگی، پشتکار، تصمیم بدون تردید و استواری و مقاومت آقای خسرو شمیرانی و جمع همراهانِ هفته سبب شد که این رسانه ارزشمند تمام این مشکلات و سختی‌ها را پشت سر بگذارد و باقی بماند.

جای مبارک ‌باد ندارد؟

کریم زیّانی: روزنامه‌نگاری واقعی و مردمی همیشه یکی از دشوارترین کارها بوده و همیشه هم، کار هر کس نبوده؛ باید بتوانی دشنام، ناسزاها و حسادت‌های کاری حسودان و مخالفان خودت و کارت را همراه با چاشنی زورگویی زورگویان تحمل کنی! روزنامه‌نگار واقعی و مردمی باید پوستی داشته باشد بسی ضربه‌خورتر از پوست کرگدن! … و اگر عشق، هدفمندی، تلاش پیگیر، و همت نباشد، انرژی از کجا بیاید؟ … در دوسالگی خسته می‌شوی و می‌بُری و کنارش می‌گذاری! «هفته» درست رشد کرده؛ هر سال زیباتر، بالغ‌تر، رساتر، پربارتر و خواندنی‌تر شده است. … جای مبارک باد ندارد؟