در یکی از اولین روزهای ماه مه سال ۲۰۰۸ در منزل دکتر طباطبایی و دکتر اعتضادی نشستی برگزار شد داغ و پربحث. علاوه بر میزبانان زنده‌یاد محمد فاضل، دکتر راضیه رضوی، خانم پروین زرساو، آقای حسین پورشفیعی، آقای مجید توسلیان، دکتر شریف‌نائینی و دو یا سه تن دیگر نیز حضور داشتند. موضوع کمک به راه‌اندازی یک هفته‌نامه برای فارسی‌زبانان مونترال بود. در آن روزها تقریباً یک سال و نیم بود که یک برنامه رادیویی به زبان فارسی و به نام «چکاوک» در مونترال پخش میشد. مسئولیت تولید برنامه را من به عهده داشتم و نامبردگان بالا به اشکال مختلف ازجمله به شکل مالی از آن برنامه حمایت می‌کردند. از درون برنامه چکاوک «کانون فرهنگی چکاوک» متولدشده بود و کمک‌ها از کانال این کانون انجام میشد. و حالا همان جمع نه‌چندان بزرگ دراین‌باره صحبت می‌کرد که آیا می‌توان برای ایرانیان مونترال یک مجله‌ی هفتگی منتشر کرد یا خیر.
طبق آمار رسمی در آن روزها جمعیت ایرانی‌تباران مونترال رقمی حدود ۱۵هزار نفر بود و اینکه جمعیت در این حد و اندازه بتواند نیروی انسانی و هزینه‌ی یک رسانه را تأمین کند یا نه سؤال اصلی بود. به‌هرروی تصمیم مثبت شد و بیشتر حاضران، هرکدام رقمی را به‌عنوان کمک اعلام کردند. جمع مبالغی که اعلام شد رقمی حدود ۱۶ هزار دلار بود. با اتکا به قول‌های داده‌شده‌ی این عزیزان و به امید یاری حق کار آماده‌سازی انتشار اولین شماره شروع شد. این درحالی بود که تقریباً دوماه پیش‌تر با کمک خانم لیلی خاقانی و زنده‌یاد نازی منتظری و یک دوست دیگر آماده‌سازی و چاپ محدود پیش‌شماره‌های هفته آغاز شده بود اما بعدازآن نشست بود که کار جدی‌تر شد و بالاخره در روز یکم ژوئن ۲۰۰۸ اولین شماره «هفته» با نام «چکاوک هفته» منتشر و در منزل آقای حسین پورشفیعی رونمایی شد.
از آن تاریخ تا پایان سال ۲۰۰۸ جمع کمک‌های حامیان نامبرده در بالا به بیش از ۳۵هزار دلار رسید که بخشی به‌عنوان وام بود و بازپرداخت شد و بخشی هم به‌عنوان حمایت از پروژه «هفته».
بعدازاین، افراد بسیاری به‌عنوان نویسنده، آگهی‌دهنده، متخصص، حامی مالی، گزارشگر و ... در کنار «هفته» قرار گرفتند و به پیشرفت آن کمک کردند. در آن میان باید از آقای پیمان سلیمی، طراح اولین وب‌سایت و اولین ورزشی‌نویس هفته، آقای پدرام راستی و شرکتِ کمنیک، طراح دومین وب‌سایت هفته، آقای محمد نادی، سازنده سومین وب‌سایت هفته، خانم نغمه ثابت، از حامیانِ مالیِ عمده، خانم کتی فاضل، حامی مادی و معنوی، دکتر اکبر مشگینی، حامی مادی و معنوی، دکتر محمد استعلامی، حامی مادی و معنوی، جناب کریم زیّانی، حامی مادی و معنوی، خانم مهدیه مصطفایی، گزارشگر، زنده‌یاد آتوسا اخوان، نویسنده سینمایی، خانم مریم ایرانی، نویسنده و گزارشگر، دکتر پاشا جوادی، نویسنده و هماهنگ‌کننده تعداد زیادی از نویسندگان داوطلب در اولین ماه‌های فعالیت هفته، آقای علیرضا منصوری، هماهنگ‌کننده‌ی داوطلبِ «هفته» در اتاوا، فهیمه، همکارِ تحریریه، مینو اسلامی، حمایت‌کننده مادی و معنوی، خانم مرتضوی، حامی مادی و معنوی، و آقای زکریا اعتضادی، حامی مادی و معنوی نام برده شود. تعداد حامیان بسیار بیش از این بوده و یقین دارم نام برخی تأثیرگذاران مهم در نوشته‌ی بالا ازقلم‌افتاده است که تنها دلیل این ایراد جدی حافظه‌ی ناقص نگارنده است و دیگر هیچ.
آقای حسیب فضل بخش دری «هفته» را کلید زد و خانم‌ها نرگس هاشمی و جمیله هاشمی و همچنین آقای حبیب عثمان این بخش را تا این شماره زنده نگاه داشتند.
امروز «هفته» درحالی برای آخرین بار چاپ می‌شود که ۵ پلاتفرم فعال آنلاین دارد که در مجموع نزدیک به ۵۰هزار دنبال‌کننده دارند. آقایان آرش محبی، بهمن عسگری‌پور، دانیال، سعید، اشکان، شاهین، و خانم‌ها مهسا، فرنگیس، پگاه شریفی، و بسیاری دیگر در شکل‌گیری بخش آنلاین هفته نقش جدی داشته‌اند.
از همه نامبردگان و تمامی یارانی که نام‌شان در اینجا برده نشده صمیمانه تشکر می‌کنم. بدون کمک‌های بی‌دریغ این عزیزان بی‌تردید «هفته» به‌جایی که در امروز قرار دارد نمی‌رسید.
طی این پانزده سال «هفته» بحران‌های بزرگ و کوچک فراوانی را پشت سر گذاشته است که بدون حمایت خوانندگان وفادار و آگهی‌دهندگان عزیز این امر محقق نمی‌شد. از این گرامیان نیز به‌ویژه سپاسگزاری می‌کنم.
هم‌زمان می‌دانم که در این پانزده سال تعدادی از همکاران و حامیان را رنجانده و آزرده‌خاطر کرده‌ام. امیدوارم این عزیزان، به بزگواری خود مرا ببخشند و اگر هم نمی‌بخشند دست کم خطای مرا به پای «هفته» ننویسند که «هفته» بسیار بیشتر از «خسرو شمیرانی»، گامی کوچک در راه تحقق یک رویای بزرگ است.
راه درازی را آمده‌ایم و راهی طولانی‌تر در پیش داریم و من تردیدی ندارم که سال ۱۴۰۲، به یاری حق و به همت یاران، سال بسیار مهمی در ادامه حیات و گسترش فعالیت‌های هفته خواهد بود.
سخن هفته‌ی آخرین شماره چاپی هفته را با غزلی از حافظ پایان می‌بریم که شماره یک را شروع کردیم:
ما نگوییم بد و میل به ناحق نکنیم
جامه کس سیه و دلق خود ازرق نکنیم
عیب درویش و توانگر به کم‌وبیش بد است
کار بد مصلحت آن است که مطلق نکنیم
رقم مغلطه بر دفتر دانش نزنیم
سر حق بر ورق شعبده ملحق نکنیم
شاه اگر جرعه رندان نه به حرمت نوشد
التفاتش به می صاف مروّق نکنیم
خوش برانیم جهان در نظر راهروان
فکر اسب سیه و زین مغرّق نکنیم
آسمان کشتی ارباب هنر می‌شکند
تکیه آن به که بر این بحر معلّق نکنیم
گر بدی گفت حسودی و رفیقی رنجید
گو تو خوش باش که ما گوش به احمق نکنیم
حافظ ار خصم خطا گفت نگیریم بر او
ور به حق گفت جدل با سخن حق نکنیم
درود بر "هفته"، پشتیبانان هفته، و دست اندر کاران هفته. ازط آنجا که سال‌هاست دست به قلم، با نشریاتی چند همراه بوده‌ام، خوب می‌دانم که پانزده سال روزنامه‌نگاری موفق کاری است سترگ که جز به نیروی عشق و انگیزه‌ی خدمت به جامعه میسر نمی‌شود. با شناختی که از سردبیر و گردانندگان "هفته" دارم، تردید ندارم که حذف هزینه‌ی چاپ و خرید کاغذ و توزیع مجله‌ی کاغذی به مصرف بهبود کیفیت و غنی‌سازی وبسایت‌ها خواهد رسید. "هفته" از زمان زادروز خود تا این لحظه، در راه رسایی و بلوغ گام برداشته؛ و ... پیش به سوی کمال !
کریم زیّانی
j01 jآوریل j2023