به گزارش هفته و به نقل از «WWF»، ساعت زمین زمانی است که از چراغ‌ها در خانه‌ها و شهرها کاسته می‌شود و زمین و نقشی که مردم می‌توانند در حفاظت از آن بازی کنند، کانون توجه قرار می‌گیرد.
در راستای افزایش آگاهی در زمینه‌ی اهمیت محیط زیست، اقدامات و راهکارهای گوناگونی برنامه‌ریزی شده است که مردم می‌توانند در آنها مشارکت داشته باشند. در این روز، از رهبران و افراد تأثیرگذار خواسته می‌شود که برای محافظت از سیاره‌مان اقدام کنند. همچنین، از همگان خواسته می‌شود که در راستای تضمین آینده‌ای پایدار و انعطاف‌پذیر برای نسل آینده عمل کنند.
پیشینه
ساعت زمین را برای نخستین بار صندوق جهانی طبیعتِ استرالیا در سال ۲۰۰۷ مطرح کرد که در پی آن ۲.۲ میلیون نفر از اهالی سیدنی چراغ‌های غیر ضروری‌شان را خاموش کردند. در پی این اقدامِ ساکنان سیدنی بسیاری از دیگر شهرهای جهان هم این رویداد را تصویب و اجرا کردند. برای نمونه، در ایران، برای نخستین بار در سال ۱۳۹۰ با خاموش کردن چراغ‌های برج میلاد این روز گرامی داشته شد.
در حال حاضر، صندوق جهانی طبیعت (WWF) به عنوان بزرگترین سازمان غیر دولتی زیست‌محیطی جهان مجری اصلی این برنامه است و همه‌ی امکاناتش در سرتاسر جهان را برای اجرای این برنامه بسیج کرده است. با این حال، این برنامه در انحصار هیچ گروه و سازمانی نیست و هر کس و هر نهادی می‌تواند در اجرای این برنامه مشارکت داشته باشد.
ساعت زمین و اهمیت آن
صندوق جهانی طبیعت ساعت زمین را در حمایت از حفظ انرژی و کاهش کربن راه‌اندازی کرده که نمادش پرهیز داوطلبانه‌ی یک ساعته، در آخرین شنبه ماه مارس، از همه‌ی منابع نوری الکتریکی غیر ضروری است. بنابراین، ساعت زمین نه تنها یک تمرین کاهش کربن بلکه اقدامی نمادین برای آگاهی‌رسانی و مسئولیت‌پذیری در برابر زمین است.
این رویداد نمادین در واقع همچنین فراخوانی است در راستای اقدام افراد، جوامع و مشاغلِ سراسر جهان تا در حفظ محیط زیست بکوشند و در تلاشی جمعی با تغییرات آب‌وهوایی مبارزه کنند.
ارسال نظرات