در ابتدای برنامه گشایش جشنواره حضار برای احترام بر قربانیان جنبش زن، زندگی، آزادی و زنان ایرانی، یک دقیقه سکوت کردند
یکشنبه، ۵ مارس به مناسبت روز جهانی زن، جشنواره فیلم زنان، پنج فیلم از کارگردان‌ها یا تهیه‌کنندگان زن را در سینما دو پارک به اکران عمومی درآورد.
به گزارش هفته، مینیما فیلمز، به مدیریت ارسلان براهنی، برنامه‌گذار این فستیوال است. این شرکت یک موسسه فیلم‌سازی مستقل و بین‌المللی است که هرسال فیلم‌های سینمایی با موضوعات گوناگون و در ژانرهای متفاوت را از میان آثار سینمایی تحسین‌شده در اسکار، کن و سایر جشنواره‌ها انتخاب می‌کند و در شهرهای بزرگ کانادا و آمریکا نمایش می‌دهد. این فیلم‌ها که عموماً در ایران، آمریکا و کانادا تولید شدند در ژانرهای مختلف فیلم کوتاه و انیمیشن و مستند هستند. جشنواره فیلم زنان مونترال نیز جدیدترین فعالیت این شرکت فیلم‌سازی است که قرار است برای کشف و حمایت از استعدادهای زنان هنرمند اجرا شود.
هدف اصلی این جشنواره تقویت و شناسایی استعدادهای زنان فیلم‌ساز و تهیه‌کننده است. همچنین قرار است از سال‌های آینده فیلم‌های بیشتر با ژانرهای متنوع‌تری به نمایش عموم گذاشته شود.
گزارش زیر را مریم ایرانی، روزنامه‌نگار و فعال اجتماعی ساکن مونترال، مجری و هماهنگ‌کننده این برنامه برای هفته ارسال کرده است.
برای زن، زندگی، آزادی، شعار زنان مبارز و شجاع ایرانی آغازگر فستیوال فیلم زنان مونترال در روز یکشنبه ۵ مارس و در آستانه روز جهانی زن، بود. زنانی که سال‌ها است برای رسیدن به آزادی، برابری و به رسمیت شناخته شدن زنانگی و توانایی‌هایشان مبارزه می‌کنند.
سالن شماره ۳ سینما دوپارک شهر مونترال، ۵ فیلم کوتاه از ۵ زن ایرانی را به احترام جنبش زنان ایران در اولین دوره فستیوال فیلم زنان مونترال، به روی صحنه برد. فستیوالی که قرار است از این به بعد هرسال پذیرای زنان هنرمند عرصه فیلم‌سازی و سینما از سراسر دنیا باشد.
خانم لیندا سرپون، ریاست شورای زنان مونترال که در این فستیوال شرکت کرده بود در سخنانی کوتاه اما تاثیرگذار پیش از آغاز پخش فیلم‌ها گفت: «هنر یکی از بهترین راه‌ها برای بیان مشکلات و رنجهای عمیق اجتماعی است. فیلم‌ها می‌توانند باعث تغییر در افکار افراد شوند. تغییر گاهی آسان نیست و با درد و رنج همراه است. ممکن است طول بکشد اما رخ می‌دهد.»
او با اشاره به مبارزات طولانی زنان ایرانی در راه به دست آوردن حقوق اولیه‌شان گفت: «آنچه در شرایط فعلی در ایران می‌گذرد، قابل‌قبول نیست. زنان ایرانی با شجاعت و قاطعیت و پایداری در برابر بی‌رحمی‌های آشکار ایستاده‌اند و این باید همواره حمایت شود. ما به‌عنوان شهروندان و سازمان‌های کانادایی وظیفه‌داریم که روی دولت و رسانه‌های کانادا فشار وارد کنیم تا این حمایت انجام شود.»
حضار به احترام جنبش زن، زندگی، آزادی و زنان ایرانی، پیش از آغاز پخش فیلم‌ها، یک دقیقه سکوت کردند.
فیلم‌هایی که امسال در این جشنواره پخش شدند، عبارت بودند از:
«گلدان»، به کارگردانی علی اسماعیلی و تهیه‌کنندگی لیلا رضایی از مونترال، انمیشن «گربه» به کارگردانی مری آپیک، انیمیشن «ایکی» به کارگردانی پریسا کاردگر، «شاعر مرده است» نوشته صحرا فتحی و کارگردانی سعید دشتی، مستند «اهل آب» به کارگردانی آزاده بی زار گیتی.
علی اسماعیلی کارگردان مونترالی که امسال با اولین فیلمش، گلدان، در این فستیوال پذیرفته‌شده بود بعد از پخش فیلم‌ها در سخنانی کوتاه گفت: «من و گروه فیلم‌سازی‌ام امروز با ماسک اینجا حاضر شدیم تا به‌طور نمادین با دختران مدرسه‌های ایران که این روزها نفسشان را گرفته‌اند تا سرکوبشان کنند، اعلام همبستگی کنیم. با وجود اینکه هرگز نخواسته‌ام سیاست را با جشنواره‌های هنری مخلوط کنم، اما آنچه امروز در ایران می‌گذرد، برای من که دختری دارم و هرروز به مدرسه می‌رود، غیرقابل‌تصور است.»
این فستیوال هنری با جلسه پرسش و پاسخ و توضیحات سایر عوامل فیلم گلدان به پایان رسید.
ارسال نظرات