به گزارش هفته، به نقل از سیبیسی، مریم که در همیلتونِ انتاریو زندگی میکند به کانادا بازگشت و این رابطه از راه دور ادامه یافت، تا این که در روز ولنتاین سال گذشته محمد ازش خواستگاری کرد. این دو در بهار ازدواج کردند.
با این حال، هنوز که هنوز است این دو جدا از هم زندگی میکنند. مریم در کاناداست و محمد هم چشم به راه دریافت اقامت دائمش، در ایران روزگار میگذراند.
این دو بخشی از یک گروه ۱۱۰ نفره ایرانیاند، ۵۵ زوجی که از راه شبکههای اجتماعی تجربیاتشان را در مسیر گرفتن اقامت دائم کانادا با یکدیگر به اشتراک میگذارند.
چند زوج از این گروه و بیرون از این گروه با سیبیسی نیوز گفتوگو کردهاند و از مشکلات و دردسرهای زندگی جدا از هم گفتهاند، از مصائب مالی تا نگرانیهای باروری.
برخیشان حتی گفتهاند که داروهای ضد افسردگی میخورند و به دلیل فشارهای وارده کارشان به بحث دربارهی طلاق کشیده است.
ادارهی مهاجرت، پناهندگان و شهروندی کانادا میگوید که زمان رسیدگی به پروندههای حمایت از همسر حدود ۱۶ ماه است، اما برخی از زوجهای ایرانی سالهاست که درگیر این هفت خان رستم شدهاند.
با شکلگیری جنبش اعتراضی ایران در این چند ماه، این موضوع رنگ دیگری نیز به خود گرفته و موجب نگرانی دیگر بر نگرانیهای این زوجهای دورافتاده از هم شده است.
در حالی که انتظار مریم و محمد برای گرفتن اقامت دائم به یک سال نرسیده است، این دو نگراناند که سرنوشتشان مثل بعضی از اعضای گروهشان شود -کسانی که بیش از دو سال است که منتظر دریافت اقامت دائم همسرانشان هستند. مریم میگوید که این موضوع مرا بسیار نگران کرده است. ما در واقعا نمیتوانیم برنامهریزی برای آیندهمان داشته باشیم. محمد هم میگوید این که دو سال باید صبر کنم تا به پروندهام رسیدگی شود مثل کابوس است.
این زوج علاوه بر این موضوع چشم به راه تأیید درخواست روادید بازدید محمد نیز هستند. او میخواهد که امسال به دیدار مریم بیاید، به جای این که مریم در چنین بلبشویی برای دیدار او به ایران سفر کند.
چندین زوج ایرانی به سیبیسی گفتهاند که درخواستهای روادیدشان بارها و بارها رد شده است.
مریم و محمد، در سالگرد نامزدیشان، نامههایی عاشقانه به یکدیگر نوشتند و با گفتوگوی تصویری برای یکدیگر خواندند. ویدئویی از این نامهها را سیبیسی پخش کرده است.
ارسال نظرات