هفته پیش و در آستانه چهل و چهارساله شدنِ جمهوری اسلامی و در ادامه خیزش بزرگ مردم ایران، نشست «آینده جنبش دموکراسی ایران» با حضور هشت چهره سرشناس ایرانی اپوزیسیون در مؤسسه زنان، صلح، و امنیت دانشگاه جورج تاون در شهر واشینگتن آمریکا برگزار شد. رضا پهلوی، فرزند شاه پیشین ایران، حامد اسماعیلیون سخنگوی انجمن خانوادههای جانباختگان هواپیمای اوکراینی، مسیح علینژاد روزنامهنگار و فعال حقوق زنان، نازنین بنیادی، فعال حقوق بشر و بازیگر حضور فیزیکی داشتند و علی کریمی، ستاره پیشین تیم ملی فوتبال، عبدالله مهتدی، دبیرکل حزب کومله کردستان ایران، شیرین عبادی برنده جایزه صلح نوبل، و گلشیفته فراهانی بازیگر با ارسال ویدئوهایی به فضای این نشست پیوستند. گزارشی از مهمترین موارد طرح شده در متن و حاشیه این رویداد را میخوانید. |
حامد اسماعیلیون: نگران آنارشی، تجزیه و استبداد نباشید
من انقلاب زن، زندگی، آزادی را بر چهار خواسته اصلی میبینم. آزادی، دادرسی عادلانه، عدالت اجتماعی و عدالت محیط زیستی. هرکسی بخشی از این انقلاب را نمایندگی میکند. زنان، دانشجویان، از کردستان تا آذربایجان، از بلوچستان تا مازندران، همه به دنبال حقوق برابر هستند. اقلیتهای جنسیتی، کارگران، معلمان، هنرمندان، نویسندگان، ورزشکاران، دادخواهان و… همه بخشی از این انقلاب هستند.
دادخواهان انتظار دارند که بعد از پایان جمهوری اسلامی، کمیتههای حقیقتیابی تشکیل شود تا به تکتک جنایت جمهوری اسلامی، اعم از سینما رکس، کشتارهای دهه ۶۰، جنبش سبز، جنبشهای دانشجویی، دیماه ۹۶، آبان ۹۸، جنایتهای اخیر و بسیاری از کسانی که شکنجه و اعدام شدند، رسیدگی شود تا حقیقت عریان شود و زخمهای سرزمین ما التیام پیدا کند.
مسئله دادخواهی از نظر من بسیار مهم است. همچنین جنبش دموکراسیخواهی ایران که از ۱۱۵ سال پیش شکل گرفته است و خواستن عدالت خانه تا امروز، دلایل و انگیزههایی بوده است که من خودم را بخشی از این جمع بدانم.
دیدگاهی هم وجود دارد که همنسلان من، پدر و مادرهای معترضان جوان امروز مطرح میکنند و نگران آنارشی، تجزیه و استبداد هستند. ما باید این نگرانیها را برطرف کنیم. از دید من این نگرانیها وجود ندارد، درصورتیکه هزینه این انقلاب را با کمک هم به کمترین سطح کاهش بدهیم. جنبشهای خشونت پرهیز از همین دسته هستند.
کسانی که مرتکب جنایت نشدهاند، باید بتوانند به مردم بازگردند. البته چنین فرایندی و رفراندوم به سازوکار حقوقی نیاز دارد و دراینخصوص باید حقوقدانان و فعالان حقوق بشری، چنین سازوکاری را فراهم کنند.
تمام راهنماییها و حتی تشکیل شدن این جمع با کمک فعالان داخل ایران بوده است. راهنماییها و حتی متن از داخل ایران میآید و ما فقط آن را به بحث گذاشتهایم.
رضا پهلوی: آدمهای کینهای بخشی از مشکلاند
تجربه ۴۴ سالهام در مبارزه نشان داده که دو دسته مبارز وجود دارند. یک دسته آدمهای کینهای و نفرتورز که خود بخشی از مشکلاند و روی سخن من با این گروه نیست، بلکه با کسانی است که میخواهند جزئی از راهحل باشند و بهرغم اختلافنظرها با هم کار کنند و این به معنی کارکردن برای آینده بهتر است. زمان آن رسیده که (گروه دوم) اختلافها را کنار بگذارند و اولویتها را در نظر بگیرند؛ به فکر آزادی و سربلندی هموطنان باشند و تلاش کنند. به امید آن روزی که ایران آزاد شود، تکتک شهروندان از هر گرایش قومی و جنسی بدانند که در برابر قانون و برای بازسازی ایران با هم برابر هستند.
برای موفقیتِ دمکراسی و بقای بلندمدتش، داشتن نهادهای لازم، کافی نیست و فرهنگی از چندگانگی و بردباری باید ایجاد شود. ایرانیان راه تعیین سرنوشتشان را پیدا خواهند کرد ولی شاید آن فرهنگ پذیرش و بردباری لازم نهادینه نباشد و اگر این فرهنگ ایجاد شود ما موفق خواهیم شد که به دموکراسی برسیم و در این راه نیاز به کمک و یاری جامعهی جهانی داریم.
جهان باید بفهمد که ما متخصصان زیادی در حوزههای مختلف داریم که نهتنها میتوانند مسیر گذار بهسوی آینده را مشخص کنند؛ بلکه مسیر بازسازی کشور را در آینده تعیین میکند.
شیرین عبادی: دیکتاتور به پایان سلام کن!
این قطار که با مرگ مهسا امینی شروع شد، سر ایستادن ندارد و ایستگاه آخر آن سقوط رژیم جمهوری اسلامی است.
حکومت ایران «بیلیاقت و ستمکار، خونخوار و جنایتکار» است و چون ما همه یکدست نبودهایم این حکومت دوام داشته است. همه شکل این حکومت از اصلاحطلب و اصولگرا به آزمایش گذاشته شده و عمر مردم تلف شده است و وقت آن است که بگوییم دیکتاتور به پایان سلام کن.
الان وقت دعوا بر سر این نیست که حکومت سلطنت بهتر است یا جمهوری بلکه «حفظ یکپارچگی سرزمین ایران با احترام به تکثر مذهبی و قومی خواست همه» است و اختلافها را باید بر سر صندوق رأی گذاشت.
مسیح علینژاد: گام اول انتشار منشور مشترک، گام دوم دیدار با رهبران غربی
مشغول تدوین منشور برای اتحاد میان گروههای مختلف اپوزیسیون هستیم تا چون چتری مطالبات اکثریت ایرانیان را در بر بگیرد.
این منشور که امیدوار هستیم تا پایان ماه فوریه تهیه شود. بر اساس اعلامیه حقوق بشر و رفع تبعیضها با حفظ یکپارچگی ایران و تأکید بر تنوع و تمرکززدایی از قدرت تهیه میشود تا هر ایرانی خود را در آن ببیند و با انقلاب زن زندگی آزادی همراه شود.
جهان از وضعیت ویرانکننده حقوق بشر در ایران آگاه است و میداند که با یک داعش مستقر روبرو است، اما نمیداند که بعد از جمهوری اسلامی با چه آیندهی روبرو خواهد بود و باید با چه کسانی گفتوگو کند. حالا افتخار میکنیم که این همبستگی را نشان دادیم.
سفرهای بعدی ما باید در کنار هم و در قالب اپوزیسیون متحد باشد. ما حکومت سکولار دموکرات میخواهیم. جامعه جهانی باید بداند برنامه ما برای احترام گذاشتن به تکثری که در ایران وجود دارد، چیست؛ بنابراین بعد از انتشار منشور مشترک، گام مشترک بعدی ما دیدار با رهبران غربی است تا صدای ما را بشنوند و خودشان را برای یک ایران بدون جمهوری اسلامی و بدون داعش، آماده کنند.
در ملاقاتهایم با سران کشورهای دموکراتیک تأکید کردهام رهبران واقعی مثل نسرین ستوده، نرگس محمدی، اسماعیل بخشی، حسین رونقی، مجید توکلی و فهرست بسیار بلندی از زندانیان هستند که بهتر از این آخوندهای عقبافتاده، میتوانند کشور را اداره کند.
عبدالله مهتدی: تنها دشمن مشترک همه، جمهوری اسلامی است
روز مرگ مهسا کردستان سکوت نکرد، حجاب اجباری را آتش زد و الهامبخش انقلاب برای آزادی در سراسر ایران شد.
جمهوری اسلامی برای دههها روایت دروغینی از مردم کردستان ساخته و پرداخته بود و با زدن انواع انگها جوانان بیگناه ما را اعدام میکرد؛ اما فقط طی چند هفته در انقلاب زن زندگی آزادی قلعه دروغ رژیم فروریخت و کردستان نماد همبستگی و چشموچراغ همه ایران شد.
همه ما خواهان برابری، رفع تبعیضها و عدم تکرار هر نوع ستمی در فردای ایران هستیم و با پذیرش تنوع و تکثر و احترام به هویتهای گوناگون در ایران دموکراتیک فردا، امروز در کنار هم میایستیم. تنها دشمن مشترک ما و نیرویی که کمر به نابودی همه با بسته، جمهوری اسلامی است.
این انقلاب، انقلاب همبستگی است. برای پیروزی باید همبسته و همدل بمانیم و نوک پیکانها در سراسر ایران تنها و تنها جمهوری اسلامی را نشانه بگیرد.
پیام ویدئویی گلشیفته فراهانی: ایجاد اختلاف بین اپوزیسیون، خیانت است
امروز فصل مشترک و هدف همه گروههای مخالف با هر عقیده و مرامی، سرنگونی و گذار از جمهوری اسلامی است. هر فرد یا گروهی اگر طرحی کمهزینه برای گذار از جمهوری اسلامی دارد، میتواند مطرح کند؛ در غیر این صورت مطرحکردن شکل و نوع حکومت برای فردای ایران، نوعی خیانت به جانباختگان و زندانیان در بند است.
همه ما امروز وظیفه داریم حول محور سقوط جمهوری اسلامی عمل کنیم و این موضوع، اتحاد و انسجام همه ما را تضمین میکند. مطرحکردن نظرات شخصی برای شکل حکومت آینده ایران، قطعاً ما را به سمت پراکندگی و واگرایی سوق میدهد. اگر همه ما به مردمسالاری و دموکراسی پایبندیم، انتخاب نوع حکومت را در زمان خودش به مردم واگذار خواهیم کرد. البته آن روز نظرات ما یکسان نخواهد بود، ولی همین به معنی آزادی و دموکراسی است.
نازنین بنیادی: کنار گذاشتن اختلافها راه رسیدن به دموکراسی سکولار
در لحظهای تاریخی برای ایران هستیم و مفتخریم که در این جا هستیم تا با کنار گذاشتن اختلافها به دموکراسی سکولار برسیم.
«رنگینکمان» کیان پیرفلک، پسر ۹ سالهای که در خودرو در ایذه کشته شد، نمادی از تکثر این انقلاب است که همه را در برمیگیرد. رنگینکمان نماینده چندگانگی است تا منشوری را برای دمکراسی سکولار بنویسیم به امید این که جنبش کنونی ایران فراگیرتر از چیزی که هست بشود و به تغییر بنیادی در ایران بینجامد.
رژیمهای خودکامه متحدترند تا دمکراسیخواهان، انتقال پیام جنبش به رهبران جهانی و یافتن روشهایی در رسیدن به دمکراسی و سکولاریسم و منزوی کردن بیشتر رژیم و قطع درآمد جمهوری اسلامی شد.
رژیم بر سر قدرت مانده بهخاطر اختلافهایی که ایجاد کرده و باید نشان دهیم که چنین چیزی واقعیت ندارد.
تحریمها مهم هستند به شرطی که اجرا شوند و نه فقط تصویب. امیدوارم در دو سوی اقیانوس آرام اتحادی شکل بگیرد و تمام دولتهای اروپایی و آمریکا و کانادا در هماهنگی با هم و متکی به صدایی که از داخل ایران میآید به راهبردی برای دموکراسی و سکولاریسم در ایران برسند.
این گردهمایی فقط یک نقطه شروع است پیش از آن که یک منشور یا یک نقشه راه مشترک برای رسیدن به یک دموکراسی سکولار تدوین شود و نظامی بر اساس حمایت حداکثر مردم شکل بگیرد. چیزی که ۴۴ سال از همه مردم ایران دریغ شده است.
ارسال نظرات