برگزاری نمایشگاه چهار هنرمند ایرانی در ریچموند هیل: ما همه با هم هستیم

به گزارش هفته و به نقل از «yorkregion»، نمایشگاه منحصر به فرد این هنرمندان تا ۱۸ مارس با موضوع «سه‌گانه‌ی یک انقلاب: زن زندگی آزادی» در بخش مرکزی کتابخانه‌ی عمومی ریچموند هیل در زمستان امسال برپا خواهد بود.

این نمایشگاه را هنرمندان آیتک صراحی‌طلب، آزاده پیرعظیمیان، سارا تمجیدی و شهرزاد زادمجید، از بخش‌های مختلف تورنتوی بزرگ، برگزار کرده‌اند.

تمجیدی در این باره گفته است که برای همه‌ی ما بسیار مهم بود که کارمان در فضایی به نمایش گذاشته شود که در آن کسانی که از رویدادهای ایران متأثرند، بهترین استقبال را از آن داشته باشند.

حدودا چهار ماه آماده‌سازی نمایشگاه «زن زندگی آزادی» زمان برده است.

صراحی‌طلب هم که روی پایان‌نامه‌اش در دانشگاه یورک در زمینه‌ی هنر و حقوق بشر کار می‌کند، می‌گوید که «ما همه با هم هستیم» یکی از پیام‌های این مبارزه است.

نخستین اثر هنری این نمایشگاه، دیواری از آینه‌های چهارگوش، در اندازه‌ها‌ی گوناگون، با نوشته‌هایی قرمز به فارسی، انگلیسی و فرانسوی است که روی آن نوشته شده: «این چهره کسی است که می‌توان طغیان کند!»

پیرعظیمیان، آموزگار هنر در تورنتو، می‌گوید که این کار از کارهای شابلون روی آینه در دستشویی الهام گرفته که دانشجویان ناشناس دانشگاه هنر تهران آن را خلق کرده‌اند.

او می‌افزاید که این دانشجویان در واقع یک فضای نیمه‌خصوصی را به محل مقاومت بدل کردند.

این هنرمند با بازآفرینی پیام‌های روی آینه‌ها، می‌خواهد به دانشجویان هنر که جانشان را برای مبارزه با سرکوب به خطر انداختند ادای احترام کند و از بینندگان نیز بخواهد که به مبارزه برای آزادی بپیوندند.

کار دوم این نمایشگاه نیز یک اثر هنری دیجیتالی است که زنی را در ژستی متفکرانه در سه زاویه گوناگون نشان می‌دهد و با اشعار و واقعیت‌های تاریخی درباره‌ی جنبش حقوق زنان، درهم آمیخته است.

صراحی‌طلب می‌گوید که این فقط بازتاب‌دهنده‌ی صدای زنان از ایران است. زنان ایرانی باید همان حق و حقوقی را داشته باشند که زنان در کانادا یا در دیگر جاها دارند.

صراحی‌طلب که نه سال پیش با همسرش از ایران به کانادا آمده است، می‌گوید که هنوز ترس همیشگی از زندگی تحت لوای رژیم اسلامی را به یاد دارم.

با شکل‌گیری جنبش اعتراضی اخیر ایران در پی قتل مهسا امینی، صراحی‌طلب در حرکتی شرکت کرد که طی آن او و هشت زن دیگر گیسوهای خود را در برابر ساختمان مجلس استانی در تورنتو بریدند.

او می‌گوید که من این امتیاز را در این جا داشتم که کسی به این خاطرم به سرم شلیک نکند. من می‌خواستم که مردم کانادا همبستگی‌مان را با ملت ایران در اینجا ببینند.

در کنار قطعه‌ی دیجیتالی، نمایشگر رنگارنگی از فانوس‌های دستی ساخته شده از کاغذ، چسب و چراغ‌های چای قرار دارد.

۷۰ فانوس در هوا شناورند و هر یک از آنها زندگی یکی از جانباختگان زیر ۱۸ سال جنبش اخیر ایران را روایت می‌کند.

گفتنی است که نسل زد ایران، متولدین میان سال‌های ۱۹۹۷ تا ۲۰۱۰، به رغم سرکوب‌های گسترده و مرگبار جمهوری اسلامی، در خط مقدم اعتراضات بوده‌اند.

تمجیدی می‌گوید که می‌خواهیم این واقعیت را نشان دهیم که آنها افرادی پرجنب‌وجوش بودند که هر یک رویاها و امیدهایی برای زندگی و آینده خود داشتند و می‌خواستند آنها را عملی کنند.

فهرستی از نام‌های کودکان و نوجوانان ایرانی در کنار این اثر هنری، جهت تجلیل از جان‌باختگان، قرار داده شده است.

تمجیدی با اشاره به اینکه آنها می‌خواهند «پیوستگی» موضوع حقوق شهروندی در سراسر جهان را نشان دهند، می‌گوید که اگر همسایه‌تان آزاد نباشد، شما نیز آزاد نیستند.

انت ایوسینا، کتابدار کتابخانه‌ی عمومی ریچموند هیل، هم در این‌باره می‌گوید زمانی که این هنرمندان برای برپایی نمایشگاه به او مراجعه کردند برایش روشن بود که چنین نمایشگاهی در جامعه طنین‌انداز خواهد شد.

او می‌گوید که کتابخانه فضای امنی است جهت ارتباط، تا آدم‌ها تجربیاتش را با هم در میان نهند. هر چیزی که در جهان رخ می‌دهد، اثرش به ما هم می‌رسد و بنابراین ما هم می‌خواهیم که بخشی از چنین اتفاقی باشیم.