نسل شروین طرحی نو درمی‌اندازد و نسل قبل در نظام و در اپوزیسیون اندر خم یک کوچه

نسل شروین طرحی نو درمی‌اندازد و نسل قبل در نظام و در اپوزیسیون اندر خم یک کوچه

این نسل عزمش را جزم کرده تا می در ساغر اندازد و گل بر بیفشاند. اما روشن است که برای تحقق نهایی تحول در مدیریت کشور این کافی نیست: سامان‌یابی و انسجام اپوزیسیون مترقی و یک ائتلاف گسترده از نیروهای تحول‌خواه هنوز غایب است.

شروین حاجی‌پور با ترانهٔ «برای‌...» جایزه «گرمی» را از آن خود ساخت و به‌این‌ترتیب یک‌بار دیگر از زاویه‌ای متفاوت برای موسیقی ایران تاریخ‌ساز شد.

بازتاب گسترده و تأثیرگذاری نسل جوان بیانگر آن است که شروین‌ها پاشنه‌ها را کشید‌ه‌اند تا طرحی نو در‌اندازند. این نسل با جهانی کردن شعار «زن زندگی آزادی» پا به میدان گذاشت و تحت نظامی که زن در بهترین حالت شهروند درجه دو محسوب می‌شود زن را پیش‌گام مبارزه برای تحول و پیشرفت کرد.
این نسل عزمش را جزم کرده تا می در ساغر اندازد و گل بر بیفشاند. اما روشن است که برای تحقق نهایی تحول در مدیریت کشور این کافی نیست: سامان‌یابی و انسجام اپوزیسیون مترقی و یک ائتلاف گسترده از نیروهای تحول‌خواه هنوز غایب است.

تلاش‌های چهار پنج ماه گذشته برای رسیدن به انسجام هنوز میوه‌ای به بار نیاورده و روند نزدیکی نیروها در عمل یک گام به پیش و دو گام به پس بوده است. این امر بیانگر آن است که روش‌هایی که برای رسیدن به اتحاد و انسجام پیش گرفته شده احتمالاً اشتباه هستند و هرچند بار هم که تکرار شوند فرقی نخواهد کرد، به‌قول‌معروف، اشتباه از تکرار درست نمی‌شود.

طرحی نو برای ایجاد ائتلاف و انسجام وجود دارد. فقط باید آن را جدی بگیریم.

 

غزل زیبا حافظ تقدیم به ستایشگران راستی و دوستداران ایران:

 

بیا تا گل برافشانیم و می در ساغر اندازیم

فلک را سقف بشکافیم و طرحی نو دراندازیم

 

اگر غم لشکر انگیزد که خون عاشقان ریزد

من و ساقی به هم تازیم و بنیادش براندازیم

 

شراب ارغوانی را گلاب اندر قدح ریزیم

نسیم عطرگردان را شِکَر در مجمر اندازیم

 

چو در دست است رودی خوش بزن مطرب سرودی خوش

که دست افشان غزل خوانیم و پاکوبان سر اندازیم

 

صبا خاک وجود ما بدان عالی جناب انداز

بود کان شاه خوبان را نظر بر منظر اندازیم

 

یکی از عقل می‌لافد یکی طامات می‌بافد

بیا کاین داوری‌ها را به پیش داور اندازیم

 

بهشت عدن اگر خواهی بیا با ما به میخانه

که از پای خمت روزی به حوض کوثر اندازیم

 

سخندانیّ و خوشخوانی نمی‌ورزند در شیراز

بیا حافظ که تا خود را به ملکی دیگر اندازیم

برچسب ها:

ارسال نظرات