همايون ولى چهرهٔ درخشان فوتبال افغانستان، چشم از جهان بست

خبر مرگش تکان دهنده و تأثر آور برای جامعه ورزشی، عزیزان و آشنایان بود. او در میدان های فوتبال دلیرانه و قهرمانانه ظاهر می‌شد و به نام کشور و مردمش پیروزمندانه مبارزه می‌کرد؛ در جدال زنده‌گی و مرگ هم دلیرانه رزمید و مقاومت نمود، اما مرگ بر او غلبه کرد و جانش را گرفت چون مرگ آخر کار است.

سه سال قبل دوست ارجمندم جناب داکتر کبیرالله لطفی سابق عضو تیم ملی فوتبال افغانستان که از جمله دوستان نزدیک مرحوم همایون ولی است، زمینه صحبت و گفت و گوی من و او را فراهم نمود، تا زنده‌گی نامه و شرح خاطرات ورزشی خویش را برایم نوشته و ارسال بدارد، تا در جمع معرفی نخبه‌گان ورزش فوتبال کشور جاگزین و خدمتی به او نموده باشم.

زمان طولانی سپری شد، نوشتهٔ پرمحتوی و چند عکس  تاریخی برایم فرستاد، اما نمی‌دانستم که او در بستر مریضی است. گفتنی‌های زیاد باو داشتم اما همه ناگفته ماند و ما را ترک کرد.

فقط ماحاصل گفتنی های مرحومی را طور فشرده تقدیم تان نموده از یک جهت یاد و خاطراتش در ذهنیت ها بماند و از سوی دیگر درود و دعای شما عزیزان باعث خشنودی روح مرحومی گردد.

شرح زنده‌گی مرحوم همایون ولی

همایون فرزند محمد ولى خان ارغندیوال در سال ١٣٤١خورشیدی مطابق۱۹۶۲میلادی در مكروريان كابل در يك خانواده روشنفكر و ورزشكار متولد گرديده، مکتب ابتدايیه را در محبوبه سلطانی مکروریان، دوره ثانوى را در ليسه استقلال در سال ١٣٥٩خورشیدی برابر به ۱۹۷۰میلادی به اتمام رسانيده، شامل فاکولته ساینس دانشگاه (پوهنتون) کابل گرديد. از آنجا و با اخذ یک بورس تحصیلی در رشته روابط بین‌الدول و دیپلوماسی در سال ۱۳۶۶خورشیدی مطابق ۱۹۸۷میلادی وارد دانشگاهِ «کیف» كشور اوكراین گرديده بدرجه ماستری فارغ‌التحصیل شده به افغانستان برگشت. عضویت تیم پوهنتون آنجا را نیز کسب نمود.

کارنامه های ورزشی او دو بخش دارد؛ یکی قبل از تحصیلات عالی و ديگر بعد از آن، موصوف در رشته های فوتبال تا تیم ملی، در بسکتبال در تیم حریت مقابل تیم «افه مک» امریکایی نیز بازی کرده است و هم چنان برای چند ماه مسئولیت ترینری یک تیم بانوان را که برادر بزرگ اش ترینر آن‌ها بود داشت. در رشته های والیبال، هندبال، پینگ پانگ و بدمنتون نیز دسترسی خوب داشت.

شروع ورزش فوتبال

 می‌گفت: فوتبال را در نوجوانی در تیم پاس «مکروریان» آغاز نموده، بعدآ در تیم حریت با محترم یوسف کارگر یکجا بازی می‌کردم و کپتان تيم هم بودم و با پیشنهاد محترم اسدالله کاظمی فوتبالر مشهور كشور در سال ١٣٥٥خورشیدی مطابق ۱۹۷۶میلادی به تیم بامیکا پيوستم، که بعد از چند ماه تيم هندوكش در سرای غزنی توسط محترم سعدالله خان افتتاح شد، كه به آن تيم نیز جذب شدم و در اولین تورنمنت جوانان در سال ١٣٥٦خورشیدی مطابق ۱۹۷۷میلادی شركت نموده در تیم جوانان انتخاب و در سال ١٣٥٧خورشیدی برابر به ۱۹۷۸میلادی راهی مسابقات آسیایی عارم بنگلادیش گرديدم.

گرچه نظر به شرایط اختناق سیاسی مدتی از فعالیت های ورزشی دور ماندم، اما بدبختانه چون نصف تورنمنت را فوتبال نکرده بودم، فلهذا در تیم کابل « ب » انتخاب و منحیث کپتان تیم در مسابقات جشن اشتراک نمودم. در تورنمنت بعدی عضویت تیم ملی فوتبال را حاصل و هم چنان در المپیای مسکو به شکل افتخاری اشتراک کردم.

عضویت تیم ملی فوتبال

بعد از تحصیل دوباره به وطن برگشتم و در تیم پوهنتون بازی می‌کردم، تا اینکه به تیم ملی فوتبال جذب و به تمرینات خویش ادامه دادم. که حتیٰ کپتان تیم ملی هم انتخاب شده و در سفری به ازبیکستان مقابل تیم (پخته کار) روانه شدم كه در آن مسابقه در کمتر از یک دقیقه گول اول را به ثمر رساندم. در ختم مسابقه حائز جایزه گلدان کریستال بحیث بهترین بازیکن ممتاز گرديدم.

سفرهای متعددی را با تیم ملى، معارف و اردو انجام داده ام و در تورنمنت فوتبال که از طرف تیم میوند دایر گردیده بود نیز حایز یک مدال خوب‌ترین بازیکان شدم. دوره مکلفیت را در کلوپ سپورتی ‌اردو سپرى نمودم و يكتن از پليران مهم و كليدى آن تيم بودم.

در سال ١٣٦٨خورشیدی یعنی ۱۹۸۹میلادی مانند ساير هم وطنان عزيز خویش مهاجر و در كشور هالند زنده‌گى می‌کردم و بعد راهی آلمان شدم.

با کمال تأسف که جناب همایون ولی به تاریخ ۲۲جنوری سال ۲۰۲۳ در کشور آلمان چشم از جهان بست و روز جمعه ٢٧ جنورى در شهر فرانكفورت کشور آلمان به خاک سپرده شد. 

در مراسم خاک سپارى اين شخصيت عالى ورزش كشور ما، عدهٔ كثيرى از ورزشكاران، نهادهاى ورزشى، علاقه‌مندان ورزش، اقارب و دوستان‌شان شركت نموده مراتب و تسليت و غم شریکی خویش را برای خانواده و بازمانده‌گانش ابراز و درود و دعا برای آرامش روح مرحومی نمودند.

خداوندا ! تو دَری رحمت خود به روی جمله بنده‌گان در خاک رفتهٔ خویش بگشا و راه دشوار زنده‌گی را که به مرگ می‌انجامد بر ما آسان نما.