تغییر مهمی در سیستم بهداشت و درمان کانادا در راه است

تغییر مهمی در سیستم بهداشت و درمان کانادا در راه است

برنامه‌ای در دست است تا پزشکان بتوانند در همه‌ی کانادا طبابت کنند و محدود به استان یا منطقه‌ی خاصی نشوند. بر پایه‌ی یک نظرسنجی تازه، تقریبا همه‌ی پزشکان کانادا از این تغییر در مجوزهای پزشکی که باعث خواهد شد تا کارکنان بخش بهداشت و درمان کانادا بتوانند بیماران را در هر نقطه از کشور ویزیت کنند، حمایت می‌کنند.

به گزارش هفته، به نقل از گلوبال نیوز، نظرسنجی آنلاین انجمن پزشکی کانادا که بین ۱۸ تا ۳۰ نوامبر ۲۰۲۲ انجام شده، گویای آن است که ۹۵ درصد از ۵۰۰۰ پزشک شاغل و بازنشسته و دانشجویان پزشکی مایل‌ به اجرایی شدن برنامه صدور مجوز پان‌کانادایی هستند.

آنها بر این باورند که ساده‌سازی مجوز پزشکان به گونه‌ای که آنها بتوانند در هر نقطه از کانادا طبابت کنند، میزان دسترسی به مراقبت‌های بهداشتی را در جوامع روستایی و دورافتاده بهبود خواهد بخشید و امکان استفاده‌ی موقت از پزشکان را در جایی که کمبود هست، فراهم خواهد آورد.

این نظرسنجی همچنین نشانگر آن است که این برنامه برای دانش‌آموختگان پزشکی که در بیرون از کانادا آموزش دیده‌اند و برای کار به کانادا خواهند آمد، بسیار جذاب است.

 آلیکا لافونتین، رئیس انجمن پزشکی کانادا، می‌گوید با توجه به اینکه سیستم مراقبت‌های بهداشتی کانادا به دلیل کمبود کارکنان در این بخش فشار زیادی را متحمل شده است، یافتن راه‌هایی برای جذب پزشکان بیشتر به کانادا و آسان کردن جابه‌جایی پزشکان برای رفتن به جایی که بیماران بیشتر به آنها نیاز دارند، هرگز تا این اندازه مهم نبوده است.

او می‌افزاید که ما با کمبود کارکنان بخش بهداشت دست‌وپنجه نرم می‌کنیم. همچنین، با توزیع کارکنان نیز چالش داریم. مجوز پان‌کانادایی راهی سرراست برای امکان تحرک کارکنان بخش درمانی کاناداست.

گفتنی است که در حال حاضر، پزشکان ملزم به داشتن مجوزهای پزشکی فردی در هر استان یا منطقه‌ای هستند که در آن مشغول به کارند. این امر به این معنی است که آنها نمی‌توانند به آسانی به استانی دیگر بروند تا به یک همکار یا بیماری که به آنها نیاز دارد کمک کنند، مگر این که برای فعالیت در آن استان هم مجوز بگیرند که این فرایندی پیچیده، زمانبر و پرهزینه است.

هنگامی که از پزشکان درباره‌ی مشکلاتشان سئوال شده است، بیش از سه‌چهارم آنها به پیچیدگی‌های فرایند درخواست مجوز اشاره داشته‌اند و ۶۸ درصد هم گفته‌اند مدت زمان دریافت مجوز برای استانی دیگر مانع بسیار بزرگی است.

دوسوم هم به هزینه‌های بالای گرفتن این مجوزها اشاره کرده‌اند.

لافونتین می‌گوید که این حرکت که رفتن به سمت سیستمی ساده‌تر است، هم‌اینک آغاز شده. برای نمونه، درانتاریو، کارکنان مراقبت‌های بهداشتی ثبت‌شده در استان‌ها و مناطق دیگر این اجازه را دارند که به فوریت در این استان کار کنند.

استان‌های آتلانتیک کانادا نیز علاقه خود را برای ایجاد برنامه‌ی مجوز مراقبت‌های بهداشتی منطقه‌ای ابراز کرده‌اند.

لافونتین خاطرنشان می‌کند که بسیاری از پزشکان ممکن است بخواهند که در جایی جدید کار کنند، به ویژه اگر بیمار قابل توجهی در آن جا وجود داشته، یا پزشک یا بیمارستانی دیگر از آنها کمک خواسته باشد.

او که متخصص بیهوشی در گراند پرایری در آلبرتاست خودش را مثال می‌زند و می‌گوید که من تنها در دو ساعت و نیمی فورت سنت جان (در بریتیش کلمبیا) زندگی می‌کنم و اگر مجوز پان‌کانادایی اجرایی می‌شود می‌توانم برای کمک به اتاق‌های عمل آن جا از مرز استانی عبور ‌کنم.

لافونتین البته اذعان دارد که اتخاذ رویکردی سراسری برای صدور مجوز پان‌کانادایی پیچیده است، چون باید با ۱۳ استان و منطقه برای ایجاد چنین برنامه‌ای هماهنگی ایجاد کرد، ولی این امری گریزناپذیر است.

لافونتین می‌افزاید که اگر رهبران استانی و منطقه‌ای برنامه‌ی پیشبرد مجوز پان‌کانادایی را در اولویت قرار دهند، این امر به زودی به طور کامل رنگ واقعیت به خود خواهد گرفت.

ارسال نظرات