به گزارش هفته، به نقل از سی‌بی‌سی، آمارها نشان از آن دارند که بیکاری به پایین‌ترین سطح رسیده و نرخ مشارکت نیروی کار هم بی‌سابقه است.
آرمینه یالنیزیان، اقتصاددان، می‌گوید که این پدیده مختص انتاریو نیست.
برندون برنارد، اقتصاددان، هم می‌گوید که ما شاهد تقلای کارفرمایان برای استخدام هستیم.
پیامد این دگرگونی‌های ژرف در بازار کار دامن همه را می‌گیرد، از یک کارگر ساده گرفته تا یک کارفرما، یک رهبر سیاسی یا حتی کسی که چشم به راه گرفتن خدمات مراقبتی در بیمارستان است یا گرفتن خدمات از یک رستوران.
این موضوع می‌تواند به تغییرات گسترده‌ای در بازار کار منجر شود - از شگردهای استخدامی گرفته تا پرداخت دستمزد و فرهنگ محل کار. البته که این‌ها تا حد زیادی به چگونگی واکنش دولتمردان و کارفرمایان بستگی دارد.
نخست‌وزیر داگ فورد در ماه گذشته در نشستی خبری در برامپتون از فرصت‌های بی‌پایان شغلی در انتاریو صحبت کرد.
فورد گفت که شما کافی است که در خیابان‌های استان برای پیدا کردن شغل قدم بزنید. استان هم‌اکنون به ۳۸۰ هزار نفر برای پر کردن مشاغل خالی موجود نیازمند است.
تازه‌ترین آمار و ارقام کانادا گویای آن است که ۳۷۲ هزار شغل خالی در سه ماه‌ی سوم سال ۲۰۲۲ در انتاریو وجود داشته است. این کم‌وبیش دو برابر میانگین شمار مشاغل خالی (۱۹۵ هزار) در سه سال منتهی به سال ۲۰۲۰ است.
حالا ببینیم که این مشاغل چه شغل‌هایی‌اند. بر پایه‌ی آمار کانادا، ۶۰ درصد از مشاغل خالی انتاریو نیازی به تحصیلات دبیرستانی ندارند و به طور میانگین هم کمتر از ۲۰ دلار در ساعت برای آنها پرداخت می‌شود.
نزدیک به ۲۰۰ هزار شغل از این مشاغل هم به کمتر از یک سال تجربه نیاز دارند. بیش از یک‌سوم از آنها هم فرصت‌های شغلی در بخش فروش و خدمات‌اند.
با این حال، پویایی کلی بازار کار در انتاریو به طور قابل توجهی با وضعیت قبل از همه‌گیری متفاوت است.
سیاستمداران و مدیران تجاری از آن چه در بازار کار کانادا می‌گذرد به عنوان کمبود نیروی کار یاد می‌کنند، اما این توصیف خوشایند برخی منتقدان نیست.
دان رایت، رئیس سابق خدمات عمومی در بریتیش کلمبیا و یکی از اعضای کنونی اتاق فکر انجمن سیاست عمومی، می‌گوید که باور ندارم که کمبود نیروی کار به اندازه‌ی کمبود کارفرمایانی باشد که حاضرند دستمزد بیشتری بدهند تا مردم برایشان کار کنند.
آرمینه یالنیزیان که همکار بنیاد اتکینسون در زمینه‌ی آینده کاری است، هم می‌گوید که موازنه‌ی کنونی بازار کار باید کارفرمایان را وادار کند که طرز فکرشان را عوض کنند. ۴۰ سال مازاد نیروی کار داشته‌ایم و کارفرمایان نباید فکر کنند که هنوز هم در بر همین پاشنه می‌چرخد.
کسب‌وکارهایی که دستمزدها را افزایش می‌دهند و شرایط کاری را بهبود می‌بخشند و انعطاف‌پذیری بیشتری در مرخصی یا مزایا دادن در پیش می‌گیرند، آسان‌تر می‌توانند نیروی کار مورد نیازشان را پیدا کنند.
همه کارفرمایان هم البته آمادگی انجام این اقدامات را ندارند.
کمتر از دوسوم از کارفرمایانی که با کمبود نیروی کار مواجه‌اند، مایل‌اند که دستمزدها را افزایش دهند و کمتر از نیم نیز برای افزایش دستمزدها برای جذب نیروی کار جدید برنامه ریخته‌اند.
بنابراین، این که شرکت‌ها قصد دارند که چگونه با بحران کمبود نیروی کار دست‌وپنجه نرم کنند، هنوز جای پرسش دارد. تحقیقات نشان می‌دهد که نیمی از مشاغل گرفتار کمبود نیروی کار انتظار دارند که مدیران و کارکنان فعلی بیشتر از گذشته کار کنند.
راه حل اصلی دولت فدرال هم این است که کارگران بیشتری از خارج از کشور به کانادا بیاورد.
گفتنی است، بر اساس آخرین آمار موجود فدرال، تأییدیه‌های پر کردن مشاغل انتاریو با کارگران خارجی موقت در دوره ژوئیه تا سپتامبر ۲۰۲۲ در مقایسه با ماه‌های مشابه در سال قبل بیش از دو برابر شده است.
در مشاغل فروش و خدمات در انتاریو هم تعداد مجوزها برای استخدام کارگران خارجی موقت سه برابر افزایش یافته است.
دولت فورد هم همچنان در پی یافتن راه‌هایی برای افزایش نیروی کار در انتاریوست. از کارهای دولت فورد می‌شود از ساده‌سازی مجوز برای متخصصان و بازرگانان آموزش‌دیده‌ی خارجی یا توسعه برنامه‌هایی که بیکاران را جذب بازار کار کند، نام برد.
بحران نیروی کار بدون شک در بخش‌های خاصی از اقتصاد انتاریو حادتر است. طبق آمار کانادا، بالاترین نرخ‌های خالی در رستوران‌ها و بارها با ۱۰.۲ درصد، خانه‌های سالمندان با ۸.۵ درصد، ترابری کامیونی با ۸ درصد و ساخت و ساز با ۷.۷ درصد است.
ارسال نظرات