به گزارش هفته، به نقل از ژورنال دو مونریال، برخی گروه‌ها و سازمان‌ها در کبک می‌گویند نرخ بالای تورم و بحران بی‌سابقه مسکن، برخی صاحب‌خانه‌ای فرصت‌طلب و سوءاستفاده‌گر را تحریک کرده است تا در ازای اجاره‌بهای پائین به مستأجران از آن‌ها خدمات جنسی درخواست کنند و در این میان هستند افراد آسیب‌پذیری که از بیم بی‌سرپناه ماندن و آواره‌شدن در خیابان، حاضر می‌شوند به خدمات جنسی تن دهند.
مارژولن دونو، از اعضای گروه کمیته‌های اقامت و انجمن مستأجران کبک (RCLALQ)، می‌گوید: «شدت بحران مسکن را وقتی بهتر لمس می‌کنیم که در برخی آگهی‌های مسکن، افرادی را می‌بینیم که آشکارا در ازای ارائه اتاق با قیمت پایین یا گاهی رایگان، روابط و خدمات جنسی از مستأجران مطالبه می‌کنند. این وضعیت عمق بحران مسکن را نشان می‌دهد.»
به گفته خانم دونو، این پدیده البته چندان جدید نیست. ژورنال دو مونریال در سال ۲۰۱۸ نیز در مقاله‌ای به همین موضوع پرداخت بااین‌حال کمبود مسکن، درآمد پائین و هزینه‌های بالای خانواده‌های کم‌درآمد و آسیب‌پذیر شرایط مناسبی برای شکل‌گیری پدیده‌ای شبیه به تن‌فروشی اجباری در بخش مسکن فراهم کرده است.
خانم دونو تصریح کرد: «این مشکل جدی و ادامه‌دار است؛ زیرا مستأجرانی هستند که به علت وضعیت به‌شدت شکنندهٔ خود، گزینه دیگری جز تأمین خواسته‌های صاحب‌خانه‌های فرصت‌طلب ندارند. آن‌ها تن‌دادن به این خواری را به آواره‌شدن در خیابان ترجیح می‌دهند.»
ژورنال این مسئله را در سایت‌هایی مثل Kijiji و Facebook Marketplace تجربه کرده است: ما دو آگهی جعلی تقاضای مسکن از طرف یک دانشجوی دختر به نام لودوین و یک دانشجوی پسر به نام توماس منتشر کردیم. محتوای آگهی نشان می‌داد که آن‌ها به‌طورجدی به دنبال اتاقی با اجاره‌بهای ماهانه حداکثر ۷۰۰ دلار در ماه در مونترال بزرگ هستند.
این دو دانشجوی فرضی طی تنها یک روز بیش از ده پیام از طرف مردان غالباً سالمند دریافت کردند مبنی بر این که می‌توانند در ازای ارائه خدمات جنسی صریح یا ضمنی، جایی برای اقامت نزد آن‌ها داشته باشند. در همه این موارد، صاحب‌خانه، کسری از اجاره‌بهای واقعی را خواستار شده یا این که اقامت رایگان به دو دانشجو را پیشنهاد کرده بود.
پیشنهادهای مسکن ارسال شده برای لودیوین ابتدا جدی بود؛ اما در تماس‌های تلفنی یا ایمیل‌ها وضعیت تغییر کرد و مردان یکی پس از دیگری در ازای دادن اتاق به لودوین تقاضاهای متفاوتی مطرح می‌کردند و البته برخی هم ضمن مطرح‌کردن درخواست خود، تلاش می‌کردند به این دختر دانشجوی فرضی اطمینان خاطر بدهند که او را آزار و اذیت نخواهند کرد.
یک مرد به نام دانیل ساکن ساحل شمالی آشکارا به توماس پیشنهاد کرد که اگر با او بخوابد، در خانه سه‌خوابه‌اش یک اتاق رایگان به او خواهد داد.
یکی از این مردان به لودوین پیشنهاد کرد با پرداخت فقط ۳۰۰ دلار در ماه کنار او در تختش بخوابد چرا که خانه‌اش تنها یک اتاق خواب دارد.
یک شوگر ددی دیگر هم با ارسال ایمیلی برای لودوین به او پیشنهاد کرد که خودش اتاق یا آپارتمان برای اجاره‌دادن ندارد؛ اما حاضر است هزینه اقامت او را پرداخت کند.
مرکز آموزش و اقدام زنان مونترال (CÉAF) این رفتارهای سوءاستفاده‌گرایانه را به‌شدت محکوم و اذعان کرد که به‌موازات افزایش شمار افراد آسیب‌پذیر در جامعه، پدیده «سکس در ازای اجاره» نیز آشکارا در حال افزایش است.
ژولی لوبلان، سازمان‌دهنده امور اجتماعی در این مرکز، تأکید کرد: «متأسفانه شرایط در جامعه ما برای شکل‌گیری و توسعه این نوع سوءاستفاده‌ها کاملاً مهیا است. طی ۹ سالی که من در این مرکز کار می‌کنم، وخامت وضعیت اقتصادی زنان واقعاً بی‌سابقه بوده است. دیدن چنین وضعیتی در جامعه ثروتمند کانادا تأسف‌بار است. مردم نیز باید درک کنند که هیچ زنی از این وضعیت در جامعه ما مصون نخواهد ماند. همه باید بدانند افرادی که تن به چنین روابطی می‌دهند، از روی ناچاری است. زنانی که با چنین پیشنهادهایی روبرو می‌شوند، می‌توانند از هر قشر و طبقه‌ای باشند. اما آیا راه‌حلی پایداری هم برای پایان‌دادن به این نوع تجارت غیرقانونی وجود دارد؟»
کمیته‌ای از مرکز آموزش و اقدام زنان مونترال درباره پدیده خشونت و سوءاستفاده‌های جنسی از زنان مستأجر در دوره زمانی ۲۰۱۳ تا ۲۰۲۱ تحقیقاتی انجام داد؛ اما متأسفانه پاندمی این تحقیقات را متوقف کرد.
خانم لوبلان افزود: «مسئله انکارناپذیر این است که ما به خانه‌های اجتماعی و ارزان‌قیمت بیشتر برای افراد کم‌درآمد نیاز داریم. اما دولت فرانسوا لوگو به‌جای سرمایه‌گذاری بیشتر در این زمینه، بودجه برنامه AccèsLogis را کاهش داده است و این یک اتفاق بسیار غم‌انگیز است.»
طبق داده‌های منتشر شده در پلتفرم Rentals. ca، متوسط قیمت یک آپارتمان یک‌خوابه در مونترال در ژوئیه ۲۰۲۲ از ۱۵۰۰ دلار نیز فراتر رفت.
ارسال نظرات