بی‌خانمانی، پدیده‌ای جدید در بین پناهجویان مونترال

به گزارش هفته، به نقل از رادیو کانادا، خانم فرانس لابل، که حدود سی سال پیش پناهگاه جوانان Refuge des jeunes را در شهر مونترال را تأسیس کرد، در مصاحبه با رادیو کانادا گفت: «تاخیرهای طولانی و متوالی در روند رسیدگی به تقاضای پناهندگی و همچنین کمبود منابع در سازمان‌های اجتماعی که از پناهندگان حمایت می‌کنند، این قشر آسیب‌پذیر را مجبور کرده است به پناهگاه‌های مخصوص بی‌خانمان‌ها پناه ببرند.»

خانم لابل تصریح کرد: «اینطور نیست که ما نخواهیم به این افراد پناه بدهیم چرا که ماهیت سازمان‌های اجتماعی بشردوستی و رسالت آن‌ها پناه دادن و حمایت از افراد است اما واقعیت این است که ظرفیت‌های این شبکه از مدت‌ها قبل اشباع شده است و با رسیدن فصل زمستان بیشتر از پیش با کمبود فضا روبرو هستیم.»

به گفته خانم لابل، «پناهگاه جوانان» در مونترال سالانه پذیرای حدود ۵۰۰ نفر است و علاوه بر پناه دادن به بی‌خانمان ها، از بهار گذشته به ۵۷ پناهجو نیز کمک کرده است. سال ۲۰۲۱ شمار پناهجویان بالقوه‌ای که به دنبال خدمات و حمایت‌های شبکه پناهگاه‌های مونترال بودند، به مراتب کمتر بود گرچه ارقام رسمی و دقیقی در این زمینه نداریم اما سال گذشته شمار بیشتری از پناهجویان به پناهگاه‌های بی‌خانمان‌ها روی آوردند و ظرفیت پناهگاه ما در حال حاضر تکمیل است.

طبق آماری که دولت فدرال منتشر کرده است از ژانویه تا نوامبر سال گذشته، ۴۵۲۵۰ پناهجو وارد کبک شدند این در حالی است که سال قبل از آن در مجموع ۷۲۹۰ متقاضی پناهندگی از طریق کبک وارد کانادا شده بودند.

سام واتس، مدیر عامل شرکت سازمان «استقبال گرم» نیز می‌گوید در ماه‌های اخیر شاهد افزایش تعداد پناهجویانی بوده است که به دنبال سرپناهی در سازمان تحت مدیریت او هستند. او معتقد است که بی‌خانمانی در بین جمعیت متقاضی پناهندگی در مونترال یک پدیده نسبتا جدید است.

آقای واتس افزود از اوت گذشته، پناهگاه‌های مختلف سازمان «استقبال گرم» هر ماه پذیرای حدود ۳۷ پناهجو بوده و این رقم در برخی ماه‌ها به ۴۶ نفر نیز رسیده است. به گفته آقای واتس هر کدام از این افراد معمولا بین ۱۲ تا ۱۹ روز در این پناهگاه‌ها می‌مانند. اما با توجه به امکانات و منابع محدود، حضور همین تعداد پناهجو نیز در پناهگاه‌ها فشار ملموسی را به شبکه وارد می‌کند.

خانم لابل افزود اکثر پناهجویانی که در پناهگاه جوانان مونترال به دنبال جایی برای خوابیدن هستند، با هواپیما از کشورهایی مانند جمهوری چک، کنگو، بوروندی یا سنگال وارد کشور شده اند. اما در این اواخر شمار جوانان مکزیکی یا هائیتیایی افزایش یافته است. داستان این پناهجویان متفاوت است. برخی از آن‌ها برای فرار از جنگ و خشونت به مونترال آمده اند، عده‌ای از آن‌ها از قاچاقچیان مواد مخدر فرار کرده‌اند و برخی هم به علت گرایش‌های جنسی متفاوت خود به این جا آمده اند. از حدود پنجاه پناهجوی جوان که به ما پناه آورده اند، حدود پانزده نفرشان دچار مشکلات روحی و روانی هستند و به مراقبت نیاز دارند.

آقای سام واتس می‌گوید بانک غذایی سازمان «استقبال گرم» نیز در این اواخر با افزایش تقاضا روبرو شده است. ما هر ماه به حدود ۶ هزار نفر خدمات ارائه می‌کردیم اما این رقم اکنون به ۷ هزار نفر افزایش یافته و حداقل نیمی از این هزار نفر پناهجویان جدید هستند.

«برنامه منطقه‌ای پذیرش و ادغام پناهجویان در کبک»، خدمات مختلف از جمله اسکان موقت، مراقبت‌های بهداشتی و اطلاعات لازم مربوط به روند پناهندگی به پناهجویان ارائه می‌کند. مسئولان و سخنگویان این برنامه، درخواست مصاحبه رادیو کانادا را در این باره رد کردند و سوالات مطرح شده را به وزارت مهاجرت فدرال ارجاع دادند.

اما اداره مهاجرت، پناهندگان و شهروندی کانادا در ایمیلی اعلام کرد که اسکان پناهجویان بالقوه همچنان یک مسئولیت استانی است و دولت فدرال متعهد به همکاری با استان‌ها در این زمینه است.

فرانسوآ لوگو، نخست وزیر کبک، ماه گذشته اعلام کرد دولت او برای اسکان، آموزش و ادغام تعداد فزاینده‌ای از پناهجویان بالقوه در کبک به کمک‌های اتاوا نیاز دارد.