به گزارش هفته، به نقل از پایگاه اینترنتی لودووار، مهدی امیری مقدم، مدیر سازمان حقوق بشر ایران که از ۱۷ سال پیش اسناد مربوط به موارد مختلف نقض حقوق بشر در ایران را جمع آوری میکند، میگوید: «نام مهسا امینی احتمالا به بزرگترین انقلاب حقوق بشر دوران معاصر گره خواهد خورد.»
امیری مقدم که یک متخصص عصبشناس و مقیم اسلو است، در مصاحبه با لودووار ابراز اطمینان کرد که مرگ غم انگیز مهسا امینی و پیامدهای دردناکی که به دنبال داشت، بر جنبش رهایی زنان فراتر از مرزهای ایران تاثیرگذار خواهد بود.
امیری مقدم میگوید: «متاسفانه هنوز هم در سراسر جهان با میلیونها زن به عنوان شهروندان درجه دوم رفتار میشود و این آپارتاید به نام فرهنگ و سنت به ملتها تحمیل و به امری عادی تبدیل شده است. پیروزی خیزش زنان ایرانی که من به آن اطمینان دارم، آغازی بر پایان این آپارتاید در بسیاری از نقاط جهان خواهد بود.»
مرگ مهسا امینی که سیزدهم سپتامبر در تهران اتفاق افتاد، به مثابه جرقهای در انبار باروت عمل کرد و موجی از اعتراض و نارضایتی در سرتاسر ایران برانگیخت. اما در گذشته نیز اتفاقاتی شبیه این رخ داده بود پس چرا این رویداد موجب روشن شدن شعلههای اعتراض در جامعه ایران شد؟ محمود امیری مقدم میگوید: «این اتفاق در واقع قطرهای بود که کاسه صبر ایرانیها را سرریز کرد. میلیونها ایرانی با مهسا امینی همذات پنداری میکنند. مهسا دختر جوانی بود که صرفا آرزو داشت یک زندگی معمولی داشته باشد اما حاضر نشد زیر بار زور برود.»
مهسا امینی که امروز به نماد سرکوب زنان و اقلیتهای قومی در کشور آیتاللهها تبدیل شده، با مرگ خود ترس و وحشت را در دل هزاران ایرانی از بین برد به طوری که زنان و مردان جوان ایرانی با گذشت بیش از سه ماه از روشن شدن شعله اعتراضات، بدون ترس از سرکوب، بازداشت و زندان به اعتراض خود در خیابانها ادامه میدهند.
برای مدیر سازمان حقوق بشر ایران دیگر این سوال مطرح نیست که آیا خیزش زنان ایرانی به سرنگونی رژیم جمهوری اسلامی منجر خواهد شد یا خیر، بلکه سوال اصلی این است که در این مسیر ایرانیان چقدر باید درد و رنج متحمل شوند و چه تعداد عزیزان خود را از دست خواهند داد.
آقای امیری مقدم میگوید: «ایرانیها مطمئن هستند که دیگر به دوره قبل از مهسا بازنخواهند گشت، دورهای که در آن خصوصیترین جنبههای زندگی شهروندان اعم از افکار، اعمال، گفتار و حتی سبک پوشش آنها کنترل میشد.»
اما امیری مقدم هم اذعان دارد که ایرانیان پای در یک مسیر مینگذاری شده دشوار گذاشتهاند. این مدافع حقوق بشر میگوید: «بدون تردید راهی که ایرانیان در پیش دارند، سنگلاخ، دشوار و طولانی است زیرا با رژیمی سر و کار داریم که برای حفظ قدرت از هیچ خشونت و سرکوبی فروگذار نخواهد کرد و برای بقای خود دست به هر کاری خواهد زد.»
رژیم مذهبی ایران برای خواباندن این قیام از همان روزهای اول موضعی بسیار سخت اتخاذ کرد و ضمن بازداشت هزاران معترض در خیابانها یا خانهها و پس از برپا کردن محاکمههای ساختگی و نمایشی، اعدام معترضان در ملاء عام را آغاز کرد.
به گفته محمود امیری مقدم، واکنش ایرانیان و جامعه جهانی به تحولات دردناک ایران در هفتههای آینده بسیار تعیین کننده خواهد بود. به گفته او، اگر پس از هر اعدامی که در ایران اتفاق میافتد، واکنشها به رژیم ایران جدی و محکم باشد؛ شاید بتوانیم از تکرار جنایات دهه ۱۹۸۰ که هزاران زندانی سیاسی به طور دسته جمعی توسط رژیم تهران اعدام شدند، جلوگیری کنیم.
ارسال نظرات