برای من ۱۷ بار صحنه‌سازی اعدام اجرا شد

محمدعلی طاهری می‌گوید هدف از صدور احکام معترضان در ایران توسط جمهوری اسلامی ایجاد رعب و وحشت و ناامید کردن مردم است.

محمدعلی طاهری بنیانگذار عرفان حلقه در ایران که این روزها در تورنتو به سر می‌برد در حاشیه برنامه اعتراضی پزشکان ایرانی تورنتو در بنیاد پریا به «هفته» گفت جمهوری اسلامی قصد دارد با این حرکت‌ها به مردم پیام دهد که اگر اعتراضی کنید ما ابایی از اعدام کردن شما نداریم.

طاهری که پیشتر خودش در ایران به اعدام محکوم شده بود به هفته گفت زمانی که در ایران زندانی بوده ۱۷ بار صحنه اعدامش را بازسازی کردند و همچنین قصد داشتند که از او اعتراف اجباری هم بگیرند.

او خطاب به حمید قره حسنلو و همه زندانیان در بند و خانواده‌ها و دوستان آن‌ها گفت: ما هر کاری از دستمان برآمده و بر می‌آید انجام خواهیم داد و سعی می‌کنیم صدای شما باشیم.

آقای طاهری، شما مدت زیادی در ایران محکوم  به اعدام بودید. اکنون اینجا جمع شدیم چراکه تعداد بسیاری از هم‌وطنانمان و به‌طور مشخص دکتر حمید قره‌حسنلو در خطر اعدام قرار دارد. شما شخصا وقتی که زیر حکم اعدام بودید چه احساسی داشتید؟

محمدعلی طاهری: به‌جرات می‌توان گفت شرایط زندان برای این دسته افراد بسیار سخت است، چراکه جرمی مرتکب نشده‌اند. بعضی از مجرمان وقتی در زندان هستند می‌دانند بالاخره جرمی مرتکب شده‌اند مثل سرقت و مواد مخدر و... و چنین مجازاتی در انتظارشان است، اما کسانی که برای آزادی و حقوق بشر مبارزه می‌کنند و در چنین شرایطی قرار می‌گیرند؛ واقعاً شرایط اسفناک و دردناکی است چه برای خود و اطرافیانشان و چه برای ملت.

اگر افراد آمادگی نداشته باشند زیر حکم اعدام بودن می‌تواند یکی از بدترین شکنجه‌ها باشد. من نزدیک به ۹ سال از دوران حبسم را در بازداشتگاه بودم، به‌جز آخرش که دیگر به زندان عمومی منتقل شدم. در آنجا من از زبان عده‌ای که به دلایل و مسائل دیگر تحت این اتهامات و این نوع احکام بودند، می‌شنیدم که حقیقتاً دردناک است و لحظه به لحظه برایشان حکم شکنجه شدید را دارد و تحملش برای افراد معمولی واقعاً دشوار است. به احتمال زیاد این عده افراد آزاده‌ای هستند که برای حقوق ملت و حقوق بشر مبارزه می‌کنند و مسلماً این انگیزه متعالی را دارند.

همان‌طور که می‌بینید واقعاً همه مردم در رنج و عذاب‌اند چراکه می‌بینند عده‌ای بی‌گناه به ویژه جامعه پزشکان که برحسب وظیفه و قسمی که خورده‌اند که در مواقع نیاز به مردم کمک کنند درصدد کمک به مردم برآمدند و طبق این قسم وقتی یک پزشک با مجروح برخورد می‌کند نمی‌تواند بنشیند و دست روی دست بگذارد. اینها [مسئولان جمهوری اسلامی / ویراستار] این دسته از پزشکان را هم مورد اتهام قرار داده و آنها را در معرض مجازاتی مثل اعدام قرار گذاشته در حالی که کار خلاف و غیرقانونی نکرده‌اند و فقط برحسب وظیفه حرفه‌ای به مردم کمک کرده‌اند. این را می‌دانیم یک پزشک برای کمک به یک بیمار (مجروح) شرایط نمی‌شناسد، قسمی که آنها خوردند این است که باید به همه افرادی که نیاز به دانش آنها دارند کمک کنند.

شما چند ماه زیر حکم اعدام بودید؟

محمدعلی طاهری: بهتر است بگوییم چند سال. از ابتدا این حکم برای من درخواست و بعد پذیرفته شد. در سال ۱۳۹۴ دادگاه حکم آن را صادر کردند که در دیوان عالی کشور رد شد. دوباره در سال ۱۳۹۶ با رای اصراری حکم اعدام دادند که باز هم در دیوان عالی کشور مردود شناخته شد چراکه هیچ مدرکی علیه من نداشتند.

این اتهاماتی که الآن به افراد می‌زنند و مجازاتی که برایشان تعیین می‌کنند درواقع تابع هیچ قانونی نیست. حکم محاربه تعریف‌هایی دارد که با اعمال این عده نمی‌خواند. تازه کسانی که در تظاهرات دستگیر می‌شوند و مورد تهاجم نیروهای سرکوبگر رژیم قرار می‌گیرند و به‌اجبار از خودشان دفاع می‌کنند هم محاربه محسوب نمی‌شوند. بگذریم که همه وکلا و حقوقدانان این موضوع را آشکار کردند. حتی خیلی از روحانیونی که حقوقدان هستند هم گفتند که این حکم‌ها را قبول ندارند و این احکام غیرقانونی است.

ولی الآن دیگر بحث قانون و غیر قانون نیست بلکه بحث ایجاد رعب و وحشت و هراس و ناامیدی در دل مردم است و اینکه به مردم بفهمانند که اگر حرکت کنید ما ابایی نداریم از اینکه پزشک باشد یا ورزشکار و هنرمند و...

آن سال‌هایی که شما تحت حکم اعدام بودید هیچ‌وقت شد که فکر کنید این روز آخر است و فردا دیگر همه‌چیز تمام می‌شود؟

محمدعلی طاهری: ببینید در سال نود ۱۷ بار برای من صحنه‌سازی اعدام کردند تا بتوانند اعتراف اجباری بگیرند، این یک شگرد است. این را بدانید کسانی را که به آنجا می‌برند و بعد می‌گویند از آنها اعتراف گرفتیم به این صورت است.

در چهار جلد کتاب «شکایات من» به‌طور مفصل آمده است که ۱۷ بار پای چوبه‌ی دار صحنه‌سازی اعدام کردند که من فکر می‌کردم دیگر الآن همه‌چیز تمام می‌شود و بعدش از من می‌خواستند حالا این را امضا کن، این را بنویس، این را بگو تا از این اعدام نجات پیدا کنی. همه اینها شگرد است و ما هم که نمی‌دانستیم شگرد است یا چه اتفاقی خواهد افتاد نه‌تنها من که هیچ‌کس نمی‌داند و در آنجا اگر افراد کم بیاورند این امضا و اعتراف را می‌کنند. سپس ادعا می‌کنند اعتراف گرفتیم و با طرف هم طی می‌کنند که بیاید و صحنه‌سازی کند و بگوید من زدم، گرفتم، کشتم و باقی موضوعات را هم از طرف می‌خواهند و طرف هم برای اینکه از اعدام نجات پیدا کند خیلی حرف‌ها را می‌گوید غافل از اینکه همه اینها علیه خودش ثبت و ضبط می‌شود.

خلاصه اینکه ۱۷ بار صحنه‌سازی اعدام شدم و به لطف الهی هیچ‌وقت این اعتراف انجام نشد و آخرش گفتند تو آدم نیستی و در سال ۹۴ دادگاه حکم رسمی اعدام صادر کرد اما هیچ مدرکی علیه من نداشتند و تنها امیدشان این بود که یک اعتراف اجباری و ساختگی از من بگیرند که آن هم موفق نشدند. بنابراین دیوان این حکم را رد کرد. اینها دوباره حکم اعدام اصراری که قانون به آنها اجازه داده بر انجام حکم اصرار کنند دادند اما باز هم چون هیچ مدرکی نداشتند، توسط دیوان عالی کشور رد شد. باید در دادگاه هم تبرئه می‌شدم اما در حکم کلی مسائل و موضوعات الکی نوشتند تا این مدت ۸-۹ سال زندان را پر کنند. درنتیجه ماجرا با آزادی من ختم به خیر شد. ولی به هر حال الآن ما دیگر می‌دانیم آنجا، صحنه‌ها برای این عده [معترضان زندانی] به چه صورت است.

می‌توانید چند کلمه رو به دکتر قره حسنلو صحبت کنید؟ مطمئناً ایشان در حال حاضر صدای شما را نمی‌شنود ولی امیدواریم در آینده نزدیک و بعد از آزادی در جریان قرار بگیرد.

محمدعلی طاهری: بله من نه‌تنها به ایشان به همه آنهایی که الآن دربند هستند و خانواده‌ها و اطرافیانشان و همچنین ملت ایران نگران احوالاتشان هستند، می‌گویم برای اینکه هرچه زودتر آزاد شوند، هر کار از دستمان برآمده و برمی‌آید انجام داده و می‌دهیم و سعی می‌کنیم صدای آنها باشیم. حالا هم که دور افتادیم ولی باز با همین شرایط هم هر کار از دستمان برآید برایشان انجام می‌دهیم. من می‌دانم و اطلاع دقیق دارم که در داخل ایران هم همه کسانی که دلشان برای این ملت می‌تپد دنبالش هستند که به هر طریق ممکن کمک کنند تا این فجایع بزرگ دیگر تکرار نشود. ما برای اولین بار در تاریخ با نظامی روبرو هستیم که اعتراض‌کنندگان را به اعدام محکوم کرده. این نظام خیلی فجایع را در طول تاریخ برای اولین بار مرتکب شده است.

آقای محمدعلی طاهری گرامی از شما سپاسگزاریم.