ایرانیان کانادا در حمایت از اعتراضات توقف‌ناپذیرند

به گزارش هفته و به نقل از «کلگری‌ ژورنال»، محمد، از داخل ایران، می‌گوید که برای زیباترین هدفی که تا به حال وجود داشته است، برای آزادی، می‌جنگیم. این خیزش به نام زنان و زندگی است. هیچ چیز به گذشته برنخواهد گشت، چرا که همه چیز در ایران تغییر کرده است.

نسترن بزازی، یکی از سازمان‌دهندگان تظاهرات کلگری، هم می‌گوید: «همان طور که معترضان در ایران می‌گویند، این انقلاب برای خواهران ماست. ما توقف‌ناپذیریم».

یکی دیگر از سازمان‌دهندگان اقبال کیادان است که ۳۰ سال دارد. او که به دلیل مخالفت‌های صریح خود با رژیم نمی‌تواند به ایران برود، می‌گوید که ملت ایران در پی تغییرند. ایرانیان چیزی بیش از اعاده‌ حقوق انسانی‌شان می‌خواهند. آنها می‌خواهند که این رژیم برود. ما خواهان آزادی ایران هستیم.

با آغاز اعتراضات، اینترنت در سراسر ایران قطع یا مختل شده است و همچنین سانسور شدیدی بر اینترنت و شبکه‌های اجتماعی اعمال می‌شود.

محمد در این زمینه می‌گوید که آنها این بلا را سر اینترنت آورده‌اند به این امید که صدای ملت ایران به بیرون از مرزهای کشور نرسد که چنین نخواهد شد.

ارتباط دین و خشونت

به گفته محمد، حکومت به نام دین خشونت می‌ورزد و آن را توجیه می‌کند.

مایکل هاولی، استاد مطالعات دینی در دانشگاه مونت رویال، می‌گوید که رابطه بین دین و خشونت رابطه پیچیده‌ای است، زیرا تفاوت‌های ظریف زیادی هم در مورد مذهب و هم در مورد خشونت وجود دارد.

هاولی می‌گوید که فرض بر این است که اسلام خشونت را ترویج و به زنان ظلم می‌کند، و این یک فرض فرهنگی است.

او می‌افزاید که هم سکولارها و هم مذهبی‌ها مدعی‌اند که آنها کسانی‌اند که از زنان که بیشتر هدف خشونت‌اند، محافظت می‌کنند. این امر زنان را در وسط و در معرض آسیب قرار می‌دهد. در طول تاریخ، به ویژه در کشورهایی با اکثریت مسلمان، گفتمانی برای حمایت از زنان در برابر مذهب ظالم، مردسالار، عقب‌مانده و خشونت‌آمیز وجود داشته و این در تلاشِ غرب برای سرنگونی دولت‌ها مشهود است.

هاولی مدعی است که اگر چه حجاب در اسلام اجباری است، اما اسلام زنان را ملزم به رعایت حجاب با زور نمی‌کند، بلکه حجاب باید از طریق آموزش فهمانده شود.

او می‌گوید که معنای حجاب برای هر زن مسلمان متفاوت است. یک مسلمان می‌تواند استدلال کند که من مخالف خشونتی هستم که برای مهسا امینی رخ داده است و من طرفدار انتخاب حجاب هستم و شما دین مرا بیهوده سرزنش می‌کنید.

وقتی صداها متحد می‌شوند

محمد می‌گوید که تا زمانی که رژیم تازه‌ای در ایران قدرت را به دست نگیرد اعتراضات ادامه خواهد داشت.

او می‌افزاید که امثال من در ایران دو کار می‌کنند: روزها صدای معترضان را به جهانیان می‌رسانند و شب‌ها در خیابان‌ها برای رسیدن به آزادی می‌جنگند.

بزازی هم خاطرنشان می‌کند که مهسا تنها یکی از زنانی است که با پایمال شدن حقوق پایه‌ای انسانی‌‌اش دستگیر شده و به قتل رسیده است. در جمهوری اسلامی زنان از حقوقی برابر با مردان برخوردار نیستند. برای مثال آنها نمی‌توانند حضانت فرزندانشان را داشته باشند. البته امروز دیگر این جنبش فقط مربوط به مسائل حقوق زنان نیست و به طور کلی حقوق ملت ایران مطرح است.

او می‌افزاید که هر گاه یک ایرانی فریادش را علیه این حکومت بلند می‌کند، تا سر حد مرگ کتک می‌خورد. دیگر باید جلوی این رژیم را گرفت، چون دیگر بس است. ما آزادی را به ایران بازمی‌گردانیم.

به گفته کیادان، مردم تا سقوط رژیم کنونی به اعتراض خود ادامه خواهند داد، زیرا هدف رسیدن به ایران آزاد است.

کیادان همچنین می‌گوید که مهم است که غیر ایرانی‌ها نیز از این هدف حمایت کنند، زیرا این حق انسانی است و مربوط به همه انسان‌هاست.

او خاطرنشان می‌کند که دوست داریم مردم کانادا، به ویژه در کلگری، بیایند و از ما حمایت کنند. ما مردمی صلح‌طلب هستیم که گرفتار رژیمی آشوبگر شده‌ایم.

به گفته محمد، مذهب موضوع و دلیل اعتراض مردم نیست، اما این حکومت است که از دین به عنوان وسیله‌ای برای توجیه استفاده از خشونت و زور و همچنین وسیله‌ای برای نقض حقوق زنان و حقوق همه ملت استفاده می‌کند.

او می‌گوید که از همه کسانی که بیرون از ایران زندگی می‌کنند، می‌خواهم که صدای ایرانیان درون‌مرز باشند. نگذارید ما را سرکوب کنند و بکشند و دستگیرمان کنند. اجازه ندهید صدای ما را خفه کنند. این تمام چیزی است که می‌خواهیم.