مراسم یادبود شهین، هنرمند سینمای پیش از انقلاب در تورنتو برگزار شد

به گزارش خبرنگار هفته ۸ نوامبر امسال بود که شهین پس از مدتی بیماری در حالی که پسرش بر بالینش آماده بود، در ۸۳ سالگی چشم از جهان فرو بست؛ پیش از آنکه دوباره ایران را ببیند و یاد و خاطره سال‌ها هنرنمایی در سینمای ایران را با بازماندگان آن دوران به گپ و گفت بنشیند.

شهین به جرات یکی از ستاره‌های سینمای پیش از انقلاب بود که پس از مهاجرت هیچگاه از شهرتی که اندوخته بود، استفاده نکرد. او در دعوت‌های بیشماری که از او برای رویدادهای مختلف می‌شد، بسیار گزیده عمل می‌کرد. بزرگداشت بهروز وثوقی در تورنتو در سال ۲۰۰۷ یکی از رویدادهای انگشت شماری بود که شهین در آن حاضر شد و میهمانانش را به وجد آورد.

او بین سال‌های ۱۳۳۲ تا ۱۳۵۵ در بیش از ۶۰ اثر سینمایی و در کنار بزرگان سینمای پیش از انقلاب از بهروز وثوقی گرفته تا ناصر ملک مطیعی نقش آفرینی کرد و خاطرات خوشی را برای نسل سینماروی آن دوران از خودش به جا گذاشت.

از مهمترین آثاری که شهین در آن نقش آفرینی کرد می‌توان به ستارۀ صحرا (۱۳۴۳)، ترانه‌هایی روستایی (۱۳۴۳) و سه‌تا نخاله (۱۳۴۴) اشاره کرد. هیولا (سیامک یاسمی، ۱۳۵۵) آخرین حضور او در سینما بود.

بانو شهین همچنین خواننده خوش صدایی بود و دو آهنگ او که در ویدیو همین پست استفاده شده است، به خوبی توانمندی او را در خوانندگی نشان می‌دهد. هر چند او در دوره‌ای از فعالیت حرفه‌ایش تصمیم گرفت برای تمرکز بیشتر بر کار سینما از خوانندگی دست بکشد و مسیر هنری خودش را در کنار بزرگان سینمای ایران دنبال کند.

نادر کاووسی، پسر مرحوم شهین در گفتگویی که با هفته داشت به صفات برجسته مادرانه او اشاره کرد و «عشق‌ورزی» را مهمترین یادگار و به نوعی مهمترین وصیت انسانی و عاطفی او برای دوستان و خانواده‌اش برشمرد.

بانو شهین در روزهای پایانی عمرش به کمتر کسی اجازه داد او را در بستر بیماری ببیند تا از این ستاره سابق سینمای ایران همان چهره مهربان و سرزنده در خاطره‌ها بماند که با یک لبحند گرم، گره دل‌های خسته را می‌گشود.

رسانه هفته یاد و خاطره این هنرمند دوست داشتنی را گرامی می‌دارد.

پی نوشت: ویدیو و عکس‌های این پست را کاوه کاووسی، پسر نادر و نوه مرحوم شهین در اختیار هفته قرار داده است که همین جا از او تشکر می‌کنیم.