چگونه همسر کانادایی‌تان می‌تواند به مهاجرت شما کمک کند

چگونه همسر کانادایی‌تان می‌تواند به مهاجرت شما کمک کند

دولت کانادا حمایت از همسران را در صدر اولویت‌هایش گذاشته است تا آن جا که بر پایه‌ی برنامه‌ی مهاجرتی ۲۰۲۴-۲۰۲۲ دولت کانادا قصد دارد که هر سال ۸۰ هزار مهاجر تازه از راه همسر، شریک زندگی و فرزندان بپذیرد که بیشترشان هم به عنوان همسر و شریک زندگی به کانادا وارد می‌شوند.

به گزارش هفته و به نقل از تارنمای «سی‌آی‌سی»، فرایند استاندارد رسیدگی به درخواست مهاجرت همسر یک سال است. پس از آن که همه‌گیری به تأخیرهایی فراوان انجامید، وزیر مهاجرت، شان فریزر، به تازگی گفته است که وزارتخانه‌ی متبوعش دوباره می‌تواند که درخواست‌های تازه در این زمینه را در ۱۲ ماه بررسی کند. کانادا همچنین ردیابی برای متقاضیان حمایت از همسر راه انداخته تا آنان بتوانند هر لحظه از روند درخواستشان آگاه شوند.

اگر همسر یا شریک زندگی شما شهروند یا مقیم دائم کانادا است، در این جا مروری کلی از چگونگی حمایت او برای آوردن شما به کانادا آورده شده است.

فرآیند حمایت از همسر برای مهاجرت به کانادا

هم شما و هم شریک زندگی‌تان باید معیارهای واجد شرایط بودن را داشته باشید. شما باید نشان دهید که در رابطه‌ای واقعی مداوم با شریک زندگی‌تان هستید و تنها به منظور دریافت اقامت دائم کانادا با آن فرد در ارتباط نیستنید.

همسران و شرکای زندگی لزوماً لازم نیست در کانادا باشند تا حامی شما شوند. شهروندان کانادایی تا زمانی که به وزارت مهاجرت نشان دهند پس از رسیدگی به درخواستشان، در کانادا زندگی خواهند کرد، می‌توانند از خارج از کشور برای این حمایت درخواست دهند. ساکنان دائم فقط از کانادا می‌توانند حامی همسر خود شوند، حتی اگر شریک زندگی‌شان در بیرون از کشور زندگی کند.

معیارهایی که همسر کانادایی‌تان باید داشته باشد

شهروندان کانادایی و ساکنان دائمی این کشور ممکن است واجد شرایط حامی شدن باشند، اگر:

- دست کم ۱۸ ساله داشته باشند؛

- شهروند یا مقیم دائم کانادا هستند، یا از بومیانی هستند که تحت قانون بومیان کانادا ثبت شده‌اند؛

- نشان دهند که کمک‌های اجتماعی دریافت نمی‌کنند، مگر اینکه دارای معلولیت باشند؛

- بتوانند نیازهای مالی شخص حمایت‌شده را تامین کنند.

معیارهایی که شما باید داشته باشید

یکی از این سه دسته پیوند، باید رابطه‌ی شما با شریک زندگی کانادایی شما را توصیف کند:

- همسران (Spouses): به طور قانونی در یک مراسم حضوری ازدواج کرده‌اید.

- شرکای عرفی (Common-law partners): اگر به طور قانونی با شریک کانادایی خود ازدواج نکرده‌اید، باید حداقل ۱۲ ماه متوالی با هم زندگی کرده باشید.

- شریک زناشویی (Conjugal partner): اگر به طور قانونی ازدواج نکرده‌اید، اما حداقل یک سال است که با طرفتان رابطه داشته‌اید، در خارج از کانادا زندگی می‌کنید و قادر به ازدواج با او نیستید، وزارت مهاجرت ممکن است این رابطه را به عنوان یک شراکت زناشویی تشخیص دهد. برخی از دلایل جلوگیری از ازدواج ممکن است دلایل فرهنگی، مذهبی یا قانونی باشد.

شما باید دست کم ۱۸ سال داشته باشید تا در یکی از این دسته‌ها جای گیرید.

همچنین، شما باید غربالگری سلامت و سوء پیشینه را هم بگذرانید تا به کانادا راه یابید.

چگونگی درخواست حمایت از همسر

هنگامی که مشخص کردید که شما و شریک زندگی‌تان واجد شرایط‌اید، می‌توانید از تارنمای وزارت مهاجرت بسته‌ی درخواستی را بگیرید. پس از آن باید هزینه‌های بایسته را از راه تارنمای این وزارتخانه پرداخت کنید که شامل هزینه‌ی پردازش پرونده، حق اقامت دائم و هزینه‌های بیومتریک می‌شود. شما باید دو درخواست را همزمان ارسال کنید: یک درخواست حمایت و یک درخواست اقامت دائم.

پس از این که وزارت مهاجرت تأیید کرد

پس از دریافت اقامت دائم، شما و شریک زندگیتان باید برخی از شرایط حمایت از همسر را رعایت کنید. شریک کانادایی شما همچنان به مدت سه سال مسئولیت مالی شما را بر عهده دارد. بنابراین اگر در آن زمان از دولت کمک مالی بخواهید، ممکن است شریک شما مجبور به بازپرداخت آن به دولت شود.

شما به‌عنوان شخص حمایت‌شده، نمی‌توانید به مدت پنج سال پس از حمایت شدن، حامی فردی دیگر در زمینه‌ی شریک زندگی شوید.

 

 

در این‌باره بیشتر بخوانید:

 

ارسال نظرات