نرگس هاشمی|
دربخش نخست برنامه سخنرانی درباره موسیقی و تاریخچه موسیقی افغانستان صورت گرفت. رضا علوی گفت: «سایه‌ای که امروز بر موسیقی افغانستان سایه افکنده بیایید این سایه‌ها را بزدایم.»
حسیب فضل از بنیادهای فرهنگی نوای نیستان، دانشنامه افغان و صفحه‌ی در دری و افرادی که این برنامه را امکان‌پذیر ساختند ابراز امتنان کرد.
در ابتدا داکتر کمال سید درمورد راک بیروت هراتی و پرده‌های بلاول و موسیقی افغانستان سخنرانی همه‌جانبه نمود و متعاقبآ داوود شورش هنرمند موفق مونتریال آهنگ «دا زمونز زیبا وطن» را به خوانش گرفت.
آقای ویدا الماس غزل‌خوان خوب کشور در این جمع اشتراک کرد و از اینکه چرا در میان دیگر سبک‌ها غزل را انتخاب کرده گفت: چون از کودکی غزل می‌شنیدم و علاقه داشتم وارد لیسه موزیک شدم و در نواختن پیانو تحصیل کردم و برعلاوه غزل هم می‌سرایم. آقای ویدا غزلی زیبایی را به خوانش گرفت.
در این برنامه علی تابش شاعر پرقریحه یک‌پارچه شعرش را دکلمه کرد و گفت: «ما شعرا اکثراً شعری که می‌سرایم بیشتر از عشق است و دوم شعرهای اجتماعی یعنی اوضاع و مشکلات وطن را در زبان شعر بیان می‌کنیم.» او چند رباعی و دوبیتی هزارگی را بخوانش گرفت که یکی از آن‌ها این دوبیتی بود:
«ذکر لب من بود و نبودم کابل
مهر تو دمیده در وجودم کابل
تو قبله عاشقانه‌هایم استی
ذکر تو بود در وجودم کابل»
سمیع رفیع موسیقی‌دان بااستعداد کشور که بیشترین عمرش را در عرصه موسیقی گذرانده و در صفحه‌ی فیس بوکش درس و تمرین موسیقی می‌دهد؛ خطاب به جوانان گفت: «موسیقی را دست‌کم نگیرید. موسیقی نیاز به آموزش دارد.» او افزود: هنر موسیقی در افغانستان غالباً شکل نمایشی داشته تا برنامه‌های آموزشی و علمی و بیشتر به موسیقی‌های شهری اکتفا شده و توسط تلویزیون‌های مبتذل به رونق رسیده و اکنون هنر موسیقی توسط دولت کنونی افغانستان حرام اعلان شده و امروز اشخاصی که به‌وسیله موسیقی امرار حیات می‌کردند؛ دربی سرنوشتی قرار دارند. «آقای سمیع مردم را تشویق کرد تا به کمپاین و پروسه جمع‌آوری پول به هنرمندان افغانستان سهم بگیرند و هنرمندان مستمند را کمک کنند.»
| راه‌های حمایت از بلبلان خاموش افغانستان
اگر شما به حمایت هنرمندان مستمند افغانستان می‌پردازید و بلبلان خاموش افغانستان را حمایت می‌کنید این راه‌های کمک تا تاریخ ۲۰ جنوری باز است: Facebook: MAFCANN e-transfer to: Hamesha-bahar@hotmail.com Reza Alavi: 5146904955 Mail: Reza Alavi 4727 Boul Robert Saint Lenard QC H1R 3E6 |
حسیب فضل این شعر را در روی اسکرین به نمایش گذاشت:
«سازی که در قرائت اذان شنوی چیست
بانکی که در تلاوت قران شنوی چیست؟»
داکتر اسدالله شعور که سیزده جلد کتاب دربارۀ موسیقی نوشته دربارۀ موسیقی و جنبه‌های آن و ارتباط موسیقی با اسلام مفصلاً سخنرانی نمود و گفت: «جامی برعلاوه اینکه شاعر و روحانی بزرگ بود و به‌وسیله دانشی که در دین داشت؛ درباره اسلام و موسیقی نوشته‌های دارد که اگر طالبان به این نکته پی ببرند موسیقی را حرام نمی‌دانند.»
جاوید یوسفی آهنگ زیبایی را از فرهاد دریا تقدیم کرد که مورد تشویق فراوان قرار گرفت. خانم آزاده شجاعی و آقای مرزایی آهنگ دوگانه‌ای را اجرا کردند و آقای نایبی نیز آهنگ زیبای هزارگی را بخوانش گرفت و محترم سینا هنرمندی بعدی بود که آهنگ اجرا کرد.
حیدر حدیث موسیقی افغانستان را در دو دهه اخیر مظلوم خواند و گفت: «موسیقی در دو دهه بی‌حد مظلوم واقع شده و به عقب‌رفته و در این عرصه توجه قابل‌ملاحظه‌ای صورت نگرفته است.»
سمیه موزیک از اروپا نیز در این برنامه پیوست و یکی از رب خوانان پشتوی افغانستان سوسن فیروز به زیبایی این برنامه افزود. حسن قاسمی غزنوی شاعر و آهنگ‌ساز کشور درباره سبک و شیوه آهنگ‌سازی او سخنرانی کرد و غزلی را بخوانش گرفت. محمد وکیلی از بلبلان مالستان که دارنده سبک مالستانی هزارگی فولکلور است به برنامه پیوست و آهنگ اجرا کرد.
رویا احمدی شاعر و هنرمند افغان در هندوستان نیز به برنامه پیوست و آهنگی را بخوانش گرفت. سمیه کریمی از گروه ارشد موسیقی عمامه اجراکننده بعدی بود و آهنگی را زمزمه کرد. آقای مصطفی عبداللهی شاعر و ژورنالست افغان در ایران دربارۀ ادبیات و شعرهای شاعران سخنران کرد و غزل زیبایش را دکلمه نمود.
بانو رخشانه هنردوست با سبک دایدو هزارگی در برنامه هنری بلبلان خاموش افغانستان آهنگ زیبایی هزارگی را اجرا نمود و آقای رضا علوی درباره سبک دایدو در صفحه‌ی نوای نیستان چنین معلومات ارایه کرد: «موسیقی فولکلور بستر تمامی انواع موسیقی ملل‌ها و جوامع بشری است که پیام‌های عاطفی و احساسی و اعتراضی انسان‌ها را از گهواره تا جامعه در قالب ترانه‌ها و اشعاربومی و مردمی و فرهنگی بیان و زنده نگه می‌دارد. سبک دایدو هزارگی بستر موسیقی کهن و امروز هزارگی است که در قدیم با تک تار و دو تار و غیچک و نی و چنگ دهنی و زمزمه‌های مادرانه از لالایی‌های مادرانه تا سوگنامه‌ها سینه به سینه انتقال داده شده است و زنده یاد استاد سرآهنگ یک راگ هم از همین دایدو ساخته است که بنام راگ ازرگی ثبت و مشهور است.»
هادی سلطانی آهنگ «روز بارانی که از رواق افتاده بود» را با زیبایی تمام با دمبوره تقدیم کرد. رضا رضایی با صدای دلنوازش لب به سخن و آهنگ گشود و مورد استقبال قرار گرفت.
بانو ویسمه فاضلی یکی از خوبان جامعه شعر و ادب و آواز افغانستان مهمان برنامه بلبلان خاموش افغانستان بود و با قرائت شعر زیبا و آواز دلنوازش این برنامه را رنگین بخشید و آهنگی «در آن نفس که بمیرم در آرزوی تو باشم» را با زیبایی تمام اجرا کرد.
آخرین آهنگ این برنامه «کسی از شهر ما پیغام ندارد – مسافر خاطر آرام ندارد» بود که با صدای گیرای جاوید یوسفی تقدیم علاقه‌مندان برنامه گردید.
ارسال نظرات