به گزارش هفته، اگرچه از این افراد آمار دقیقی وجود ندارد، اما هر از چند گاهی نام یکی از آنها بر سر زبان می‌افتد. گل سر سبد همه آنها محمود خاوری، رئیس اسبق بانک ملی، است که پس رو شدن یکی از پرونده‌های بزرگ مفاسد اقتصادی در ایران سر از کانادا در آورد و بعدها معلوم شد که او شهروند کانادا است. در جریان پرونده‌های دیگر مفاسد اقتصادی از جمله پرونده مربوط به اختلاس در پیتروشیمی و پرونده بسیار معروف اکبر طبری هم مشخض شد که بعضی از متهمان ردیف بالای این پرونده‌ها در کانادا حضور دارند.
حالا یکی از مقام‌های سیاسی و اقتصادی با نفوذ در جمهوری اسلامی به نوعی به حضور قابل توجه تعداد زیادی از خانواده‌ها و نزدیکان مقام‌های جمهوری اسلامی در کانادا ا اعتراف کرده و حتی خواستار آن شده که با توجه به احتمال نفوذ دستگاه‌های امنیتی سایر کشورها در این افراد باید برای صیانت از آنها فکری شود.
حمیدرضا ترقی عضو حزب موتلفه اسلامی که سابقه عضویت در مجلس شورای اسلامی را دارد و از سیاسیون ذی نفوذ در اقتصاد ایران است به ایسنا گفته: «در برخی کشورها مثل کانادا که سفیر نداریم، امکان نظارت بر سفر خانواده‌های مسئولان وجود ندارد. من معتقدم نیاز است تا شیوه مراقبت و صیانت از خانواده‌های مسئولان تغییر داده شود، زیرا دشمن دنبال نفوذ و سوء استفاده از خانواده‌های مسئولان است و باید حتی از فرزندان مسئولانی که برای تحصیل به خارج کشور می‌روند، مراقبت کرد.»
هر چند ترقی این حضور را در کادر «سفر» می‌گذارد و نه قاب بزرگتر «زندگی»، اما خود این اعتراف هم بیانگر آن است که تا چه حد این موضوع حضور خانواده و نزدیکان مقام‌های جمهوری اسلامی در کانادا عمومیت دارد که یکی از اعضای وابسته به قدرت در جمهوری اسلامی درباره آن حرف می‌زند و نسبت به ضرورت صیانت از این افراد هشدار می‌دهد.
البته ترقی حرف‌های جالب دیگری هم درباره سفر فرزندان و خانواده‌های مسئولان جمهوری اسلامی به کشورهایی مانند کانادا مطرح کرده است از جمله اینکه «در این باره قانونی نداریم، بلکه دستگاه‌های اطلاعاتی و امنیتی به صورت دورادور و نامحسوس بر این سفرها با هدف صیانت از خانواده مسئولان نظارت می‌کنند تا آنها در دام‌های دستگاه‌های جاسوسی آمریکا و صهیونیست‌ها گرفتار نشوند. البته یک قانون هم درباره عدم تابعیت خارجی گرفتن فرزندان از قبل وجود دارد».
به هرحال واقعیتی که حمیدرضا ترقی، از آن حرف می‌زند از موضع مخالفت با زندگی و سفر مسئولین به کشورهای دیگر نیست. بلکه بحث او «محافظت و مراقبت» از فرزندان این نظام است که ترجیح داده‌اند در دور از سرزمینی که پدرانشان ساخته‌اند زندگی کنند. فرزندانی که بارها ایرانیان جامعه کانادا – و خیلی کشورهای دیگر- نسبت به آنها انتقادهای تندی داشته‌اند نه تنها به خاطر استفاده از موقعیت آقازاده بودنشان که به دلیل عملکردشان.
ارسال نظرات