سردبیر
خواست توقف گرانی روزافزون، توقف فشارهای افسارگسیخته ارشادی، توقف فساد گسترده در سازمان‌های دولتی و اقتصادی، توقف زمین‌خواری، کوه‌خواری، دریاخواری، توقف نابودی طبیعت، توقف بگیروببند دانشجویان و فعالان و… آن‌قدر پاسخ نگرفت تا جامعه روی یک شعار به توافق رسید: زن زندگی آزادی. در این میان به جرأت می‌توان ادعا کرد که هرگاه در جامعه‌ای آزادی بیان زیرپا گذاشته شودُ صاحبان قدرت بقیه آزادی‌ها را نیز (به فرض آنکه موجود باشند) دیر یا زود محدود کرده و آن‌ها را از جامعه می‌ستانند.
در اینجا بحث ما رعایت و عدم رعایت آزادی بیان در جمهوری اسلامی نیست، چراکه رابطه حاکمان فعلی ایران با هر نوع آزادی که به محدودیت قدرت بلامنازع آن‌ها بیانجامد روشن است. اینجا درباره مرزهای آزادی بیان در جامعه و به‌ویژه میان نخبگان صحبت می‌کنیم و در تلاش هستیم تا با تکیه بر آزادی بیانِ قانونیِ موجود در کانادا به آسیب‌شناسی مواضع و رفتارهای نیروهای اپوزیسیون بپردازیم و به شکل‌گیری نقشه راه ایران فردا یاری برسانیم.
نگفته پیداست که همین امروز می‌توان از رفتار و گفتار و بیانیه‌های شخصیت‌ها و سازمان‌ها درباره آستانه آزادی‌پذیری آن‌ها در ایران پس از جمهوری اسلامی قضاوت کرد.
در سخن هفته شماره قبلی به قلم سردبیر نوشته‌شده بود: «در این صفحه نویسندگان مجاز خواهند بود به خدا و زمین و آسمان انتقاد کنند و یا آن‌ها را اساساً انکار کنند. آزادی در تریبون آزاد هفته تنها و تنها توسط قوانین کانادا محدود می‌شود و اخلاق روزنامه‌نگاری.
شما می‌توانید در ستایش افراد مهم و تأثیرگذار این جنبش بنویسید و یا از آن‌ها انتقاد کنید؛ شما می‌توانید جنبش فعلی را آسیب‌شناسی کنید و یا آن را کلاً رد کنید؛ شما می‌توانید در تأیید راه سرنگونی قهرآمیز بنویسید و یا اینکه چرا با سرنگونی قهرآمیز و یا اصلاً با سرنگونی مخالف هستید…
تردیدی نداریم که نوشته‌های تریبون آزاد هفته سبب هدف قرارگرفتن ما خواهد شد و احتمالاً بخشی از عزیزان به ما پشت خواهند کرد. احتمالاً برخی نیز غرض‌ورزانه با بهره‌برداری گزینشی از نوشته‌های این بخش «هفته» را زیر ضرب خواهند برد و نزد این‌وآن شکایت خواهند کرد که «هفته» چنین است و چنان است. اما ما به آزادی بیان و به نیاز به تمرین آزادی باور داریم و می‌دانیم برای رسیدن به جامعه‌ای آزاد پذیرش حق ابراز نظر مخالف یک باید است. ما باید مهارت پذیرش «دیگری» را تمرین کنیم، برای زن، برای زندگی، برای آزادی.»
در شماره بعدی هفته اساسنامه تریبون آزاد هفته که با همفکری شما عزیزان شکل خواهد گرفت، ارائه می‌شود. اما اساس آن از همین الان روشن است:
- مقالات این بخش باید با رعایت قوانین کانادا تدوین شود.
- اگر مطلب حاوی یک ادعای یک واقعیت (فکت) است باید برای آن ادعا سند ارائه شود.
- اتهام غیرمستند به افراد حقیقی و حقوقی می‌تواند مستوجب پیگیری حقوقی باشد. از این رو اتهامات باید مستند باشند.
- توهین به افراد (منظور آن مفاهیم و واژه‌هایی هستند که در قانون کانادا به‌عنوان توهین منظور می‌شوند.) قابل‌انتشار نیست.
- حجم مطالب محدود است. برای اینکه فضای محدود مجله در اختیار همه علاقه‌مندان قرار بگیرد شمار واژگان هر دیدگاه به حداکثر ۱۰۰۰ واژه محدودشده است.
البته این اساسنامه با همفکری شما عزیزان دقیق‌تر خواهد شد.
باشد تا با این عمل بتوانیم در هفته سهم خود را در شکل‌گیری یک پلاتفرم مشترک و بومیِ ایرانی برای تحول در کشورمان به‌سوی آینده‌ای بهتر ادا کنیم.
ارسال نظرات