چگونه لیبرال‌ها و راستِ نودموکرات علیه کامیونداران متحد شدند؟

چگونه لیبرال‌ها و راستِ نودموکرات علیه کامیونداران متحد شدند؟

به گزارش هفته، به نقل از سی‌بی‌سی، پس از تجربه‌ی شرایطی که بسیاری، از جمله دست کم یکی از اعضای محافظه‌کار مجلس، آن را آشوب وصف کرده‌اند، بی‌گمان بیشتر کانادایی‌ها اینک درباره‌ی مزایای دمکراسی پارلمانی قدیمی، هر چند سرشار از اشکال است، حرف می‌زنند.

پیر پل هوس، نماینده محافظه‌کارِ کبک، با نومیدی در توییتی نوشته است: «می‌خواهم که خیابان‌ها را پاکسازی کنیم و این اِشغالِ تحت کنترل تندروها و آشوبگرها را متوقف کنیم».

آشوب‌گرایی یا دولت‌ستیزی یا آنارشیسم، مانند سوسیالیسم و لیبرالیسم، برای افراد مختلف معنای متفاوتی دارد. شرایطی که که اکنون شاهد آن هستیم، چه در محاصره شهری و چه در گذرگاه‌های مرزی، هزینه‌ی اقتصادی دارد.

مرزها مسدود و فروشگاه‌ها بسته شده‌اند

وال استریت ژورنال به نقل از مانیفست کاروان آزادی می‌گوید: «آزادی دائماً با کسانی که می‌خواهند آن را محدود کنند در جنگ است و باید از آن دفاع کرد.» با گسترش محاصره‌ی کامیونداران در سراسر جهان و خشم بسیاری از مردم از دولت‌هایی که نمی‌توانند یا نمی‌خواهند مشکلات معترضان را حل کنند، دولت‌های منتخب قانونی با واکنشی آشوبگرایانه

مواجه می‌شوند.

با همه‌ی این، مطمئناً مشاغل در مرکز شهر اتاوا، و تا حدی کمتر در دیگر شهرهایی که در محاصره‌ی کاروان آزادی‌اند، در رنج‌اند.

برآوردی از تأثیر اقتصادی اعتراض‌ها نشانگر آن است که هزینه‌ی این هرج‌ومرج‌ها تا یک میلیارد دلار در روز است و برآوردهای صادراتی کانادا نشانگر حدود ۶۰۰ هزار دلار زیان به علت بسته‌شدن گذرگاه‌های مرزی با ایالات متحده‌ی آمریکا است.

درباره‌ی آنارشیسم یا دولت‌ستیزی یا آشوب‌گرایی

بر اساس فرهنگ  آکسفورد، واژه‌ی آنارشی از یونانی باستان آید به معنی «بی رئیس» و به وضعیتی از بی‌نظمی سیاسی یا اجتماعی به علت نبود یا بی‌توجهی دولت یا قانون اشاره دارد.

البته گفتنی است که دولت‌ستیزان یا آنارشیست‌های امروزی دیگر چندان علاقه‌ای به سرنگونی دولت‌ها ندارند و در برابر بیشترشان در پی نوعی مقررات‌زدایی و چیزهایی مانند ارزهای دیجیتال هستند که منتقدان می‌گویند که صرفاً ثروتمندان را قدرتمندتر می‌کند، چراکه نیروی برابری‌خواه دولت‌ها را تضعیف می‌کند.

این همان سبک از هرج‌ومرج که در هفته‌های اخیر راه افتاده است.

در این میان، مارک لیر، مورخ و نویسنده کتابی درباره آشوب‌گرای روسی میخائیل باکونین، از انگیزه مشترک انسانی می‌گوید. استاد دانشگاه سایمون فریزر اشاره دارد: «بسیاری از مردم نوعی احساس دولت‌ستیزی/آشوب‌گرایی دارند، به این معنا که هیچ‌کدام از ما دوست نداریم به ما دستور بدهند که چه کنیم.  مردم مقاومت می‌کنند و این اعتراضات کنونی نمایانگر «انگیزه‌ای دولت‌ستیزانه/ آشوب‌گرایانه» است.»

آزادی بیش از حد برای اقتصاد مضر است!

مارک کامسترا، استاد دانشکده بازرگانی دانشگاه یورک در تورنتو، هم می‌گوید که آزادی بیش از حد برای اقتصاد مضر است و مقررات‌زدایی بیشتر فقط فرآیند تنظیم مجدد به سود دیگران است.

بنابراین آن چه که می‌تواند این آنارشیسم، یا به فارسی آشوب‌گرایی یا دولت‌ستیزی، را پایان دهد، خسته شدن مردم از ناامنی‌های اقتصادی است و این همان چیزی است که گروه‌ها و احزاب را در برابر اعتراض‌ها بسیج می‌کند.

 

 

ارسال نظرات