به گزارش هفته، به نقل از ژورنال دو مترو، در میز گردی که در طول این کنفرانس درباره سیاست‌های مهاجرتی کبک برگزار شد، میری پاکه Mireille Paquet، رئیس بخش علمی تیم تحقیقاتی مهاجرت کبک و دیگر نقاط (ÉRIQA)، که دانشیار علوم سیاسی در دانشگاه کنکوردیا هم هست، تاکید کرد: «کبک در دوره‌ای به سر می‌برد که یکی از مشخصات آن سیاسی شدن مسائل مهاجرت، سیستم مهاجرتی دو لایه و افزایش مهاجرت‌های برنامه ریزی نشده است.»
خانم پاکه خاطر نشان کرد سیاسی شدن مسئله مهاجرت در کبک طی ده سال گذشته تشدید شده و این پدیده به اجماعی که از سال ۱۹۹۱ بین احزاب مختلف سیاسی در مورد نقش مهاجرت در این استان وجود داشت، پایان داده است. این کارشناس افزود: «واقعیت این است که همین اجماع امکان خنثی کردن تهدیدهای فراروی زبان فرانسوی را که آن زمان هم از موضوعات اصلی سیاست‌های مهاجرتی استان زیبا محسوب می‌شد، فراهم کرده بود».
خانم پاکه ادامه داد: «از زمانی که آقای ژاک پاریزو نخست وزیر اسبق کبک پس از همه پرسی نافرجام سال ۱۹۹۵ اظهارنظرهای تأسف باری درباره مهاجرت بیان کرد، احزاب سیاسی دیگر به راحتی نمی‌توانند درباره اهداف و نیات خود در خصوص محدود کردن مهاجرت یا تغییر سیاست‌های مهاجرتی دولت کبک اظهارنظر کنند.»
خانم پاکه از قطبی شدن دیدگاه‌ها و مواضع احزاب سیاسی در رابطه با مهاجرت، و همچنین تفرقه و انشقاق فزاینده رسانه‌ها در رابطه با مهاجرت که به گفته وی از سال ۲۰۱۰ تحت تاثیر دیدگاه‌های مقاله نویسان و اظهارنظرهای سیاستمداران در خصوص رابطه مستقیم مهاجرت و مشکلات موجود در استان تشدید شده است، عمیقا ابراز تاسف کرد و گفت قطعا سیاسی شدن مهاجرت پیامدهایی منفی بر توانایی ما در حل چالش‌های فراروی استان و اجرای اصلاحات سیاسی دارد.
آنتوئن بیلودو، استاد دپارتمان علوم سیاسی دانشگاه کنکوردیا، نیز تاکید کرد: «دولت فدرال و سایر استان‌های کانادا مدت هاست که در خصوص تکثر فرهنگی آشکارا جهت گیری کرده‌اند با این حال در این زمینه هیچ سیاست مشخصی در کبک وجود ندارد و همین خلاء میدان را برای سیاستمداران و عناصر تندرو در استان باز کرده است تا به منظور جلب توجه افکار عمومی، در رابطه با مهاجرت اظهارنظرهای مناقشه‌آمیز و جدلی داشته باشند».
این استاد دانشگاه کنکوردیا افزود: «سیاسی شدن مهاجرت در کبک شدیدتر و آشکارتر بوده است زیرا این استان هرگز در این زمینه موضع رسمی محکمی اتخاذ نکرده است در حالی که در سطح فدرال سه زمان کلیدی برای سیاست‌های چندفرهنگی در سال‌های ۱۹۷۱.۱۹۸۲ و ۱۹۸۸ شکل گرفت.»
در کارزار انتخاباتی اخیر در استان کبک در مورد تعداد مهاجرانی که باید در استان پذیرفته شوند، حرف‌های زیادی زده شد اما موضوع اصلی که باید مورد بحث قرار گیرد و هنوز از آن غافل هستیم، رابطه کبک با مهاجرت و تنوع فرهنگی قومی است.
کاترین ژاردز، استادیار دپارتمان علوم سیاسی دانشگاه مونترال، نیز تاکید کرد تناقض‌آمیز است که بخواهیم موضع دولت کبک را در مورد مهاجرت تجزیه و تحلیل کنیم در حالی که هنوز نمی‌دانیم کبک در زمینه مهاجرت به کدام سو حرکت می‌کند.
به گفته او، ائتلاف آینده کبک CAQ ابتدا باید سرنوشتی را که برای کبک مد نظر قرار داده است، به روشنی تعریف کند. آیا کبک می‌خواهد کوچک بماند؟ آیا می‌خواهد رژیم مهاجرتی متفاوت خود را حفظ کند و در مسیر رشد انفجاری مهاجرت موقت ادامه دهد آن هم در حالی که تسلط و کنترل زیادی بر آن ندارد؟
از نظر خانم ژاردز، در حالی که کبک مایل است اختیارات و قدرت بیشتری بر سیاست‌های مرتبط با وحدت مجدد خانواده ها، ورود مهاجران غیرقانونی از مرزهای زمینی و زمان رسیدگی به درخواست‌های مهاجرت و پناهندگی داشته باشد، مذاکره مجدد احتمالی درباره توافقی که کبک با دولت فدرال منعقد کرده است، می‌تواند جعبه پاندورا را باز کند.
ارسال نظرات