سعید ملک‌پور از نگرانی‌هایش درباره‌ آتش‌سوزی اوین می‌گوید

به گزارش هفته، به نقل از گلوبال نیوز، سعید ملک‌پور که در تبعید در ونکوور روزگار می‌گذراند و ۱۱ سال از عمرش را پشت میله‌های زندان اوین سپری کرده است، با نگرانی ویدئوهای منتشرشده از آتش‌سوزی اوین را می‌بیند.

دیدن دودی که از اوین برمی‌خیزد او را به یاد روزهای تیره زندانی بودنش در اوین می‌اندازد. ملک‌پور می‌گوید که دوستان زیادی در اوین دارد که نگران حالشان است. او می‌افزاید که از این رویداد خیلی ناراحت است.

ملک‌پور می‌گوید که بر اساس گفته منبعش در زندان، دوستانش زنده‌اند، ولی سپاه به آن‌ها شلیک کرده است. او می‌افزاید که آن‌ها خوشبختانه زنده‌اند، ولی بیشترشان گلوله در بدن دارند و وضعیتشان خوب نیست. در برخی از ویدئوهای منتشرشده از زندان صدای آژیر و شلیک شنیده می‌شود.

جمهوری اسلامی مدعی است که آتش‌سوزی در انبار زندان با شورش یک زندانی آغاز شده است، ولی ملک‌پور می‌گوید که هیچ زندانی‌ای نمی‌تواند نیمه‌شب در آنجا باشد، چراکه همه در سلول‌ها هستند.

اوین یک زندان معمولی نیست. گیسو نیا، وکیل مدافع حقوق بشر، می‌گوید که به دلیل بازداشت گسترده دانشگاهیان و زندانی کردن آن‌ها در اوین، به این زندان لقب «دانشگاه اوین» را داده‌اند.

گفتنی است که ایرانیان سرشناس فراوانی از دانشمندان و هنرمندان و نویسندگان و روزنامه‌نگاران گرفته تا وکلای حقوق بشر و وبلاگ‌نویسان و دوتابیعتی‌ها در این زندان در بند هستند. در این میان بسیاری از معترضان جنبش اخیر نیز در اوین زندانی شده‌اند. ملک‌پور نیز پس از دستگیری در آنجا نگهداری می‌شده است.

او در ویکتوریا زندگی می‌کرد و نرم‌افزار متن باز  به زبان فارسی می‌نوشت. ملک‌پور می‌گوید بدون اینکه او بداند، شخص دیگری از آن برای یک سایت پورنوگرافی استفاده کرده است و این موضوع سبب شده بود تا ملک‌پور را که در سال ۲۰۰۸ برای دیدار پدر در حال احتضارش به ایران رفته بود، دستگیر و ۱۱ سال در اوین زندانی کنند.

او را به اعدام محکوم کردند که به ابد تغییر کرد و بعد هم با گذاشتن وثیقه توانست از زندان بیرون بیاید و سپس از ایران فرار کند. او از خانواده‌اش و حامیان بین‌المللی حقوق بشر که راه را برای بازگشت وی به کانادا هموار کردند تشکر کرد.

او می‌گوید: «زمانی که دستگیرم کردند دو سال مرا در سلول انفرادی انداختند. در دو ماه اول شب‌ و روز، جسمی و روحی، شکنجه‌ام کردند.»

ملک‌پور بدترین شکنجه را شکنجه روانی می‌داند و می‌گوید: «به من گفتند خواهرت، همسرت، مادرت را دستگیر کردیم. صدای فریاد زنی را از دور می‌شنیدم و نمی‌دانستم کیست. آن‌ها به من می‌گفتند که این می‌تواند صدای یکی از عزیزانت باشد و این بدترین قسمتش بود.»

او می‌گوید که بسیاری از زندانیان اوین به علت جرائمی که در هیچ قانون بین‌المللی به رسمیت شناخته شده نیست، زندانی‌اند. او می‌افزاید که هیچ مبنایی برای زندانی کردن آن‌ها وجود ندارد و با حادثه اخیر جامعه جهانی باید برای آزادی آن‌ها پافشاری کند.

بر اساس شواهد عفو بین‌الملل، نگرانی‌های جدی‌ وجود دارد که مقامات به بهانه آتش‌سوزی و جلوگیری از فرار زندانیان دست به سرکوب خونینی زده‌اند. ملک‌پور می‌گوید که به نظرش این آتش‌سوزی کار خود رژیم است و رژیم این را رد می‌کند.

به‌هرحال، هرچند معلوم نیست که علت آتش‌سوزی چه بوده، ولی آنچه مشخص است این است که این موضوع به‌طور بالقوه معترضان در بند شده را با خطر مواجه کرده است.