گروه ترجمه هفته
این مجموعه که محققان نام HTC (مجموعه انتقال هیدریدی) را بر آن گذاشته‌اند، متابولیسم را دوباره برنامه‌ریزی می‌کند و در کنترل روند پیر شدن سلول نقش دارد.
جراردو فربیر و سباستیان ایگلمن (از استادان دانشگاه مونترال) و ایوان توپیسیروویچ (از دانشگاه مک گیل) می‌گویند یافته‌های جدید آنها می‌تواند امیدها را برای ابداع روش‌های درمانی جدید سرطان افزایش دهد.
سلول‌هایی که در روند پیری قرار می‌گیرند، به‌تدریج فرایند تکثیر خود را از دست می‌دهند و در نهایت به زوال می‌رسند. این روند فیزیولوژیکی تخریب آهسته عملکردهای سلول را که عامل پیری و زوال همه ارگانیسم‌های زنده است، به دنبال دارد.
پیری بر اثر کوتاه شدن تلومرها (بخش انتهایی کروموزوم‌ها)، استرس اکسیداتیو یا آسیب‌های ژنتیکی ایجاد می‌شود و می‌تواند حاد و وخیم یا صرفاً ناشی از سالخوردگی طبیعی سلول‌ها باشد.
سورپرایز در آزمایشگاه
اکثر چرخه‌های متابولیکی اصلی بیش از پنج دهه پیش کشف شده‌اند به همین علت کشف جدید محققان دانشگاه‌های مونترال و مک‌گیل غیرمنتظره و غافلگیرکننده است.
پرفسور ایوان توپیسیروویچ در بیانیه‌ای مطبوعاتی که توسط مرکز پژوهش‌های مرکز بیمارستانی دانشگاه مونترال منتشر شد، اعلام کرد: «ما با انجام یک‌رشته تجزیه‌وتحلیل‌های متابولیکی بسیار دقیق و پیشرفته، یعنی مطالعه روند‌های شیمیایی متابولیسم سلولی، به این کشف نائل شدیم.»
جلوگیری از خفگی سلول‌ها
پروفسور جراردو فربیر می‌گوید مجموعه انتقال هیدریدی HTC سلول‌ها را از هیپوکسی (کمبود اکسیژن که معمولاً به زوال و نابودی سلول منجر می‌شود) در امان می‌دارد.
اما ممکن است سلول‌های سرطانی این مجموعه آنزیمی را به سمت خود منحرف کنند تا متابولیسم خود را بهبود بخشند. سلول‌های بدخیم سرطان در محیط هیپوکسیک مقاوم هستند و همین موضوع امکان تکثیر آنها را مهیا می‌سازد.
محققان کبکی در مطالعات خود نشان دادند که تغییر و تعدیل عملکرد این مجموعه می‌تواند بر روند پیشرفت سرطان تأثیر بگذارد.
فربیر می‌گوید قسمت جالب قضیه این است که مهار این آنزیم‌ها توانست رشد سلول‌های سرطانی پروستات را متوقف یا دست‌کم کند کند. به‌عبارت‌دیگر این کشف بدان معناست که کار بر روی HTC می‌تواند روش مناسبی برای ابداع روش‌های درمانی جدید برای مقابله با بسیاری از سرطان‌ها از جمله سرطان پروستات باشد.
باتوجه‌به نتایج دلگرم‌کننده‌ای که محققان در مطالعات اولیه خود بر روی مجموعه انتقال هیدریدی HTC کسب کرده‌اند، آنها اکنون تلاش می‌کنند به درک بهتر و عمیق‌تری از این مجموعه برسند و با شفافیت و وضوح کامل ساختار آن را تشریح نمایند تا بتوانند داروهایی را طراحی و تولید کنند که تأثیر بیشتر و سریع‌تری در تنظیم عملکرد آن داشته باشد.
سلول‌های امیدآفرین
اولین‌بار زمانی که محققان به وجود سلول‌های پیری پی بردند، تصور کردند که آنها غیرضروری، بی‌فایده و البته بی‌ضرر هستند. بااین‌حال در تحقیقاتی که طی دو دهه گذشته در کشورهای مختلف صورت‌گرفته است، دانشمندان به وجود ارتباط میان سلول‌های پیری و برخی بیماری‌ها به‌ویژه پارکینسون، دیابت، آرتریت و همچنین بیماری‌ها و اختلالات قلبی پی برده‌اند.
در واقع قابلیت سلول‌های طبیعی در تکثیر و تقسیم شدن دارای محدودیت است و پس از مدتی به سلول‌های پیری تبدیل می‌شوند که دیگر توانایی تقسیم شدن را ندارند. اما مشکل فقط به همین‌جا ختم نمی‌شود و مشکل اصلی این است که به‌مرورزمان این سلول‌های پیر درون بدن تجمع می‌کنند و در نهایت موجب بروز بخشی از عوارض پیری از جمله افزایش خطر دیابت، بیماری‌های قلبی، التهاب مفاصل و آب مروارید می‌شوند.
اما تلاش محققان برای خنثی‌کردن عملکرد منفی این سلول‌ها در این سال‌ها متوقف نشده است. برخی مطالعات و آزمایش‌ها نشان داده است که حذف سلول‌های پیری در موش‌های پیر می‌تواند به افزایش طول عمر آنها کمک کند.
به گفته دانشمندان، ضعف عملکرد بدن تحت تأثیر گذر عمر و فرسودگی بدن، ارتباط مستقیمی با این واقعیت دارد که سلول‌ها در اندام‌هایی تجمع می‌یابند که منجر به شکل‌گیری فرایندهای التهابی در سیستم‌های بدن می‌شود. یکی از انواع سلول‌هایی که باعث التهاب می‌شود، سلول‌های پیری هستند.
محققان می‌گویند اگر این سلول‌ها برداشته شوند، فرایندهای التهابی که ایجاد می‌کنند، متوقف خواهد شد و دیگر قادر به تولیدمثل و تبدیل‌شدن به سلول‌های پیری نیستند. بااین‌حال برخی از دانشمندان نیز بر این عقیده هستند که سلول‌های پیری وظیفه بهبود زخم‌ها، رشد جنین و عملکرد فعال سیستم ایمنی بدن را بر عهده دارند، بنابراین نمی‌توان به‌صورت کامل آنها را از بین برد.
ارسال نظرات