نگاهی به جزئیات تحریم‌های دولت کانادا علیه جمهوری اسلامی

نگاهی به جزئیات تحریم‌های دولت کانادا علیه جمهوری اسلامی

آنطور که وبسایت دولت کانادا روایت کرده، تحریم جمهوری اسلامی از سوی دولت کانادا بر اساس قوانین سازمان ملل متحد و قانون اقدامات ویژه اقتصادی (SEMA) اعمال شده که درواقع پاسخی به برنامه‌های هسته‌ای و برنامه‌های سلاح‌های کشتار جمعی در ایران است.

به گزارش هفته و به نقل از وبسایت دولت کانادا، یک بخش از تحریم‌های کانادا علیه جمهوری اسلامی بر اساس مقررات سازمان ملل متحد است که این تحریم‌ها به ممنوعیت صادرات به ایران برمی گردد. طبق این تحریم‌ها، صادرات تجهیزات، کالاها و فناوری‌های مربوط به غنی‌سازی اورانیوم یا فعالیت‌های مرتبط با آب سنگین، صادرات تجهیزات سیستم‌های حمل سلاح هسته‌ای و فناوری موشکی، صادرات تانک‌های جنگی، خودروهای زرهی رزمی، سیستم‌های توپخانه کالیبر بزرگ، هواپیماهای جنگی، هلیکوپترهای تهاجمی، کشتی‌های جنگی، موشک‌ها یا سامانه‌های موشکی به ایران نیز ممنوع است.

همچنین طبق این تحریم‌ها، ارائه کمک‌های فنی، خدماتی و مالی به هر شخصی در ایران که در کار عرضه، فروش، انتقال، ساخت یا استفاده از محصولات مشمول ممنوعیت صادراتی است (اقلام و تجهیزاتی که در بالا به آن اشاره شد) مشمول تحریم خواهد بود. ممنوعیت در دسترس قرار دادن هرگونه دارایی، کمک مالی یا سرمایه گذاری در ایران برای اشخاصی که کارشان به این محصولات مشمول ممنوعیت صادراتی مرتبط است نیز در شمول تحریم خواهد بود. ممنوعیت خرید و واردات اسلحه و موارد مرتبط از ایران نیز بخش دیگری از این تحریم‌ها است.

مسدود کردن دارایی‌های افراد و نهادهایی که توسط شورای امنیت سازمان ملل تحریم شده‌اند و ممنوعیت هرگونه معامله‌‌ای که تحریم‌های اعمال شده علیه ایران را دور بزند، از دیگر تحریم‌هایی است که دولت کانادا اعمال کرده است.

همچنین بر اساس تحریم‌هایی تحت عنوان اقدامات ویژه اقتصادی (SEMA)، معامله با افراد و نهادهای مشمول توقیف دارایی‌ها و همچنین صادرات، فروش، عرضه یا ارسال هر کالای مشمول تحریم به ایران و حتی افشای اطلاعات فنی مربوط به این کالاهای مشمول تحریم نیز ممنوع است.

از سوی دیگر، مطابق با قطعنامه ۲۲۳۱، دولت کانادا محدودیت‌های سفر را علیه ایرانیانی اعمال می‌کند که در فهرست تحریم‌های شورای امنیت سازمان ملل قرار دارند. این اقدام در کانادا بر اساس قانون حفاظت از مهاجرت و پناهندگان اجرا می‌شود.

پیشینه تحریم‌های کانادا علیه جمهوری اسلامی

شورای امنیت سازمان ملل متحد از سال ۲۰۰۶ تا ۲۰۱۰ و بر اساس فصل هفتم منشور این سازمان، چهار دور تحریم را علیه جمهوری اسلامی و در پاسخ به برنامه هسته‌ای آن اعمال کرده است. شورای امنیت، قطعنامه ۱۷۳۷ را در سال ۲۰۰۶، قطعنامه ۱۷۴۷ را در سال ۲۰۰۷، قطعنامه ۱۸۰۳ را در سال ۲۰۰۸ و قطعنامه ۱۹۲۹ را در سال ۲۰۱۰ در پاسخ به خطرات اشاعه تسلیحات هسته‌‌ای از سوی جمهوری اسلامی تصویب کرده است.

در ژوئیه ۲۰۱۰، دولت کانادا ضمن رایزنی با شرکای نزدیک خود از جمله آمریکا و اتحادیه اروپا، بر اساس قانون اقدامات ویژه اقتصادی (SEMA) تحریم‌های بیشتری را علیه جمهوری اسلامی اعمال کرد. تحریم‌های SEMA علیه جمهوری اسلامی از طریق اصلاحات انجام شده در اکتبر ۲۰۱۱، نوامبر ۲۰۱۱، ژانویه ۲۰۱۲، دسامبر ۲۰۱۲ و مه ۲۰۱۳ تشدید شد. این تحریم‌ها منجر به ممنوعیت گسترده صادرات و واردات با مبدا و مقصد ایران شد.

در ۱۴ ژوئیه ۲۰۱۵، پنج عضو دائم شورای امنیت سازمان ملل (شامل چین، فرانسه، روسیه، بریتانیا و آمریکا) و همچنین آلمان به توافقی با جمهوری اسلامی رسیدند که به نام برنامه جامع اقدام مشترک (برجام) شناخته می‌شود. این معاهده منجر به کاهش قابل توجه تحریم‌های جمهوری اسلامی شد.

در ۵ فوریه ۲۰۱۶، کانادا مقررات خود را برای اجرای قطعنامه‌های سازمان ملل متحد در مورد تحریم‌های جمهوری اسلامی اصلاح کرد. این اصلاحات شامل اعمال برخی تحریم‌ها از سوی کانادا علیه جمهوری اسلامی شد که تحت قانون تدابیر ویژه اقتصادی علیه جمهوری اسلامی (Special Economic Measures (Iran) Regulations) اعمال شد. این تحریم‌ها مانع از دسترسی جمهوری اسلامی به صادرات کالاهای حساس (بخصوص مرتبط با تجهیزات هسته‌ای و موشک‌های بالستیک) از کانادا به ایران می‌شود.

ارسال نظرات