با افزایش شمار ایرانیان مهاجر در بریتیش کلمبیا، زبان فارسی یکی از پرگویش‌ترین زبان‌های ونکوور شده است

به گزارش هفته و به نقل از «نورث شور نیوز»، آمارهای سال ۲۰۲۱ کانادا از آخرین سرشماری، پنج سال پیش، نسبتاً ثابت مانده است. آمارها بازتاب یک روند کلی در سراسر کانادا هستند. اندی یان، مدیر برنامه شهری دانشگاه سیمون فریزر، می‌گوید: «هرگز کانادا به اندازه امروز از نظر زبانی متنوع نبوده است.»

طبق آخرین داده‌های آمار کانادا، وست ونکوور همچنان متنوع‌ترین جامعه‌ی زبانی در نورث شور است. تقریباً ۴۰ درصد ساکنان  وست ونکوور دارای زبان مادری غیر انگلیسی یا فرانسوی‌اند و تقریباً ۲۵ درصد هم  اغلب در خانه به زبانی غیر از انگلیسی یا فرانسوی صحبت می‌کنند.

در وست ونکوور، زبان‌های چینی رایج‌ترین زبان‌های غیر رسمی هستند که حدود ۱۲ درصد از ساکنان  اغلب در خانه به یکی از این زبان‌ها – معمولا ماندارین – صحبت می‌کنند. در این میان، تقریباً هشت درصد از ساکنان وست ونکوور اغلب در خانه به فارسی و دیگر زبان‌های ایرانی صحبت می‌کردند.

در نورث ونکوور، زبان مادری ۳۲ درصد از ساکنان زبانی غیر از انگلیسی یا فرانسوی است. زبان مادری بیش از ۱۰ درصد از ساکنان، زبان پارسی یا دیگر زبان‌های ایرانی است که رایج‌ترین زبان‌ها غیر از انگلیسی است. حدود ۱۹ درصد از ساکنان عمدتاً به یک زبان غیر رسمی (غیر انگلیسی یا فرانسوی) در خانه صحبت می‌کنند و ۷.۷ درصد از ساکنان عمدتاً به زبان پارسی یا دیگر زبان‌های ایرانی در خانه صحبت می‌کنند. کمتر از دو درصد هم در خانه به زبان‌های چینی حرف می‌زنند، در حالی که تقریباً همین درصد از ساکنان شهر در خانه به زبان تاگالوگ، زبان فیلیپینی‌ها، صحبت می‌کنند.

در ناحیه نورث ونکوور، کمی بیش از ۲۶ درصد از ساکنان زبان مادری غیر از فرانسوی یا انگلیسی دارند، که اکثر آنها – ۸.۳ درصد – زبان فارسی زبان مادری‌شان هست. سایر زبان‌های مادری ساکنان منطقه عبارتند از: زبان‌های چینی (۴.۶ درصد)، زبان‌های اسلاوی (۲.۱ درصد)، اسپانیایی و کره‌ای (هر دو ۱.۷ درصد).

در میان ساکنان این منطقه، ۱۵ درصد اغلب به زبانی غیر از انگلیسی یا فرانسوی در خانه صحبت می‌کنند. پارسی زبانی است که شش درصد ساکنان اغلب به آن صحبت می‌کنند، در حالی که سه درصد از ساکنان در خانه به زبان‌های چینی صحبت می‌کنند و حدود ۱.۵ درصد هم به زبان کره‌ای.

یان می‌گوید: «آمار آخرین سرشماری تفاوت قابل توجهی با آمار سرشماری گذشته ندارد، اما این تعجب‌آور نیست.»

او گفت که الگوهای زبان عمدتاً ناشی از مهاجرت است و این آمارها در دوره‌های زمانی طولانی‌تری – مانند یک نسل – بهتر اندازه‌گیری می‌شوند.

یان گفت، برای مثال، در وست ونکوور، تعداد ساکنانی که اغلب در خانه به زبان‌های چینی صحبت می‌کنند، نتیجه مهاجرت از سرزمین اصلی چین در ۱۰ یا ۱۵ سال گذشته است.

یان گفت از نظر سیاست عمومی، مهم‌ترین مسئله این است که به عنوان مثال، کانادا برای پر کردن شکاف‌های نیروی کار به طور فزاینده‌ای به مهاجرت متکی خواهد بود و «بسیاری از مهاجران غیرانگلیسی‌زبان‌ یا فرانسوی‌زبان‌اند.»

بر اساس آمار کانادا، در سراسر کشور، انگلیسی و فرانسوی تا حد زیادی رایج‌ترین زبان‌های رایج در کانادا هستند.

اما سرشماری سال ۲۰۲۱ همچنین نشان داد که ۴.۶ میلیون کانادایی عمدتاً به زبانی غیر از انگلیسی یا فرانسوی در خانه صحبت می‌کنند که این ۱۲.۷ درصد از جمعیت کانادا را تشکیل می‌دهد، نسبتی که در این ۳۰ سال افزایش یافته است.

علاوه بر این، از هر چهار کانادایی در سال ۲۰۲۱، یک نفر یا نه میلیون نفر، زبان مادری غیر از انگلیسی یا فرانسوی داشتند. این یک رکورد از سرشماری سال ۱۹۰۱ است که برای اولین بار سؤالی در مورد زبان مادری اضافه شد.

انگلیسی اولین زبان رسمی است که از هر چهار کانادایی سه کانادایی به آن صحبت می‌کند.

نسبت کانادایی‌های انگلیسی-فرانسوی دوزبانه (۱۸ درصد) تقریباً نسبت به سال ۲۰۱۶ بدون تغییر باقی مانده است.

بر اساس آمار کانادا، از هر ۱۰ نفر چهار نفر می‌توانند به بیش از یک زبان گفت‌وگو کنند. این نسبت از ۳۹ درصد در سال ۲۰۱۶ به ۴۱.۲ درصد در سال ۲۰۲۱ افزایش یافته است. علاوه بر این، از هر ۱۱ نفر ۱ نفر می‌تواند به سه زبان یا بیشتر صحبت کند.

تعداد کانادایی‌هایی که عمدتاً به یک زبان آسیای جنوبی مانند پنجابی در خانه صحبت می‌کردند، از سال ۲۰۱۶ تا ۲۰۲۱ به طور قابل‌توجهی افزایش یافته، افزایشی که ناشی از مهاجرت بوده است.

همچنین، در سال ۲۰۲۱، ۱۸۹ هزار نفر گزارش دادند که حداقل به یکی از زبان‌های بومیان کانادا صحبت می‌کنند و ۱۸۳ هزار نفر گزارش دادند که حداقل به طور منظم به یک زبان بومی در خانه صحبت می‌کنند.