به گزارش هفته، زهرا کاظمی در سال ۱۹۴۸ میلادی در شهر شیراز به دنیا آمد. او در سال ۱۹۷۴ یعنی در سن ۲۶ سالگی به فرانسه مهاجرت کرد و در سال ۱۹۸۵ نیز در همین کشور، مدرک دکتری را در رشته ادبیات و سینما گرفت. سپس او در سال ۱۹۹۳ به همراه پسرش، استفان هاشمی، به استان کبک کانادا مهاجرت کرد.
زهرا کاظمی به عنوان عکاس و خبرنگار، تجربه همکاری با نشریاتی مانند رکتو ورسو گازت دو فم و گلوب اندمیل چاپ کانادا و نیز موسسه عکس انگلیسی کمراپرس را داشت. او در سال ۲۰۰۳ برای تهیه گزارش به ایران آمد و در دوم تیر همان سال در جریان عکسبرداری از تجمع خانواده‌های دانشجویان زندانی در مقابل زندان اوین دستگیر شد.
اگرچه او برای عکسبرداری و تهیه گزارش در ایران از مقامات وقت وزارت ارشاد جمهوری اسلامی مجوز گرفته بود، اما دادستان عمومی و انقلاب تهران، زهرا کاظمی را متهم به عکسبرداری از اماکن ممنوعه و ارسال آن برای سرویس‌های اطلاعاتی بیگانه کرد. او پس از ۱۸ روز بازداشت و در ۲۰ تیر همان سال در جریان بازجویی‌ها به قتل رسید. علت مرگ زهرا کاظمی، سکته مغزی و برخورد جسم سخت با سر اعلام شد.
در حالی که کمیته بررسی و تحقیق مجلس وقت شورای اسلامی، در گزارش خود قاضی مرتضوی را به عنوان متهم ردیف اول این پرونده معرفی کرد، اما در نهایت او از این اتهام تبرئه شد، اما در عین حال، شهرام اعظم، پزشک سابق و کارمند وزارت دفاع ایران که در سال ۲۰۰۴ ایران را ترک و از کانادا درخواست پناهندگی کرد، اعلام کرد که پس از معاینه بدن زهرا کاظمی، علایم ضرب و شتم شدید، شکنجه و تجاوز جنسی دیده است که به گفته او این علایم نشان می‌داد که زهرا کاظمی ۵۵ ساله در جریان بازجویی‌ها به قتل رسیده است.
یک سال پس از مرگ زهرا کاظمی، قوه قضائیه، فردی به نام محمدرضا اقدم احمدی، ۴۲ ساله و کارمند رده پایین وزارت اطلاعات جمهوری اسلامی را به «قتل شبه عمد» زهرا کاظمی متهم کرد، اما این فرد هم به گفته مسئولان قضایی جمهوری اسلامی به دلیل «فقدان مدرک برای اثبات اتهامات» تبرئه شد. بعدها استفان هاشمی، پسر زهرا کاظمی نیز به دادگاه عالی کبک، شکایت کرد که این شکایت در کانادا هم به جایی نرسید. اگرچه این پرونده در ظاهر از نظر حقوقی و قضایی در ایران بسته شده، اما پرونده قتل زهرا کاظمی در افکار عمومی، بسته نشده و همچنان ابهامات و سوالات زیادی درباره نقش عاملان اصلی این قتل، بی‌پاسخ مانده است.
ارسال نظرات