اعطای نشان پلاتینی ملکه به احمدرضا تبریزی و فروزان جلالی فر

بیشتر افرادی که در این برنامه نشان خود را دریافت کردند کانادایی‌ها از جنوب شرق و شرق آسیا بودند و همچنین تعدادی کانادایی از اهالی غرب و جنوب غرب آسیا با اصالت هندی، پاکستانی و عرب نیز در این رویداد حضور داشتند. تنها ایرانیان حاضر در این جمع احمدرضا تبریزی و فروزان جلالی فر بودند.

احمدرضا تبریزی مدیر بنیاد پریا که ده سال قبل به مناسبت شصتمین سالگرد ملکه بودن الیزابت دوم مدال مشابهی را دریافت کرده بود با اشاره به برگزاری مراسم مربوط به اعطای این نشان در بنیاد پریا به خبرنگار هفته گفت: «این رویداد با بیستمین سالگرد تأسیس بنیاد پریا هم‌زمان شده است و برای جامعه ایرانیان کانادا جای خوشحالی است که توسط دولت کانادا این فعالیت ما موردتوجه بوده و از آن تقدیر می‌شود.»

وی با اشاره به اینکه مری نگ به‌عنوان وزیر دولت خودش یک نماینده از حوزه منطقه مارکهام است، گفت: «این برای ما جای خوشحالی دارد که برای برگزاری این مراسم  در منطقه مارکهام پریا را انتخاب کردند و این هم افتخاری برای ما است که در بزرگ شهر تورنتو برای برگزاری این مراسم یک مرکز خدمات اجتماعی ایرانی را انتخاب شده است.»

تبریزی همچنین با اشاره به اهمیت انجام کار داوطلبانه در جامعه کانادا گفت: «اگر شما گذرتان به یک بیمارستانی در کانادا بیفتد، متوجه می‌شوید در این بیمارستان تعداد زیادی از افراد در سنین مختلف هستند که در حال انجام‌دادن کار داوطلبانه هستند. اینها کسانی هستند که تنها بر اساس حس انسانی این کارها را انجام می‌دهند.»

وی افزود: «البته این نوع فعالیت‌ها با تم و انگیزه مذهبی مانند همان چیزی که در مساجد ما هست هم انجام می‌شود اما آن چیزی که اینجا متفاوت است، انجام غالب فعالیت‌های داوطلبانه در مکان‌ها و مجموعه‌هایی است که از اساس ربطی به مذهب ندارند و انسان‌محور  هستند.»

تبریزی گفت: «این نوع فعالیت‌های انسان‌محور در خانواده‌ها و جامعه کانادایی جا افتاده است که البته یکی از نقاط ضعف جامعه ما نبودن این نوع فعالیت‌ها با این محور است. ما باید فکر کنیم چگونه می‌توانیم خودمان را با این جامعه تطبیق بدهیم»

مدیر بنیاد پریا افزود: «متأسفانه خود من کمتر دیده‌ام یک ایرانی در یک بیمارستان به یک ایرانی دیگر که مثلاً زبان بلد نیست، به طور داوطلبانه کمک کند و متأسفانه این فرهنگ کار داوطلبانه هنوز برای آن‌ها جا نیفتاده است.»

وی در پایان گفت: «امیدوارم جامعه ایرانی روزی خودش را با این موضوع تطبیق دهد که همه خدمات اجتماعی نباید تنها در چارچوب‌های مذهبی ارائه شود و مهم این است که ما تا روزی که زنده‌ایم بتوانیم به آدم‌های دیگر کمک کنیم.»