مهران چریکی از مشاهیر کیک بوکسینگ جهان که هم‌اکنون در آکادمی boxing cheriki در ریچموندهیل انتاریو به عنوان مربی فعالیت دارد، درباره موفقیت شاگردانش در این مسابقات کشوری به هفته توضیح می‌دهد: «مسابقه بوکس برمپتون از جمله مسابقات بسیار معتبر بوکس در کانادا است که هر ساله برگزار می‌شود و از همه مناطق کانادا و در همه رده‌های سنی در این مسابقات شرکت می‌کنند. امسال این مسابقات با حضور حدود ۶۰۰ شرکت کننده خانم و آقا برگزار شد که خوشبختانه پنج تن از شاگردانم که ایرانی‌تبار هستند، موفق به کسب مدال شدند.»
چریکی درباره این پنج قهرمان ایرانی هم توضیح می‌دهد: «مسابقات برمپتون از تاریخ ۲۱ تا ۲۴ ژوئیه امسال برگزار شد و در پایان، پنج مدال سهم ورزشکاران ایرانی‌تباری بود که افتخار مربیگری آنها را داشتیم. در این مسابقات، نیما منوری موفق شد در وزن ۸۰ کیلو در رده بزرگسالان مدال طلا بگیرد. مهدی امام بخش علی هم در وزن ۸۵ کیلو موفق به کسب مدال طلای رده بزرگسالان شد. ایلیا علی اکبری هم مدال نقره ۷۵ کیلو را رده جوانان گرفت و خانم مبینا افزا هم مدال نقره وزن ۵۰ کیلو در رده جوانان را گرفت. همچنین در سنگین وزن بزرگسالان هم عرشیا زاهدی موفق به کسب مدال برنز قهرمانی بوکس کانادا شد.»
چریکی درباره سطح این مسابقات هم می‌گوید: «این مسابقات قهرمانی بوکس کانادا در سطح بالایی برگزار شد. مسابقات انتخابی بوکس تیم ملی کانادا هم چند ماه دیگر برگزار می‌شود که دورخیز و هدف ما آن مسابقات و در نهایت، راهیابی به المپیک است. مطمئن هستم که ورزشکارانمان می‌توانند در انتخابی تیم ملی کانادا و المپیک هم بدرخشند و من به مهارت و توان بچه‌هایمان ایمان دارم. حتی در همین رقابت‌های اخیر بوکس قهرمانی کانادا با عنوان جام برمپتون، می‌توانستیم مدال‌های بیشتری بگیریم و در نظر داشتیم که ورزشکاران بیشتری را ثبت نام کنیم، اما خیلی زود مهلت ثبت نام مسابقات تمام شد و سایت بسته شد؛ وگرنه قطعا می‌توانستیم مدال‌های بیشتری بگیریم.»
چریکی، فوق لیسانس رشته فیزیولوژی دارد و به گفته خودش، ۲۲ سال سابقه مربیگری و مبارزه را در کارنامه ورزشی‌اش دارد. او می‌گوید: «خوشحال هستم که در انتاریو، بچه‌های ورزشکار ایرانی را حمایت می‌کنیم تا هم در سطح قهرمانی بدرخشند و هم اینکه با تشویق کردن آنها برای روی آوردن به سمت ورزش، تلاش می‌کنیم که به سمت مواد مخدر و تفریحات ناسالم نروند.»
چریکی درباره تفاوت سطح ورزش قهرمانی بوکس در ایران با کانادا هم می‌گوید: «واقعیت این است که از نظر امکانات ورزشی، سطح مسابقات و در دسترس بودن ورزشکاران به مسابقات جهانی، کانادا قوی‌تر از ایران است. در ایران بسیار دشوار است که بتوانید در سطوح بالاتر مسابقه بدهید، در حالی که باید سیستم باز باشد و اجازه دهد که ورزشکاران با همدیگر مسابقه دهند و دیده شوند.»
او به دوران قهرمانی خودش در ایران هم گریزی می‌زند و می‌گوید: «مثلا در نظر بگیرید که پنج سال طول کشید به سطح مسابقات کشوری در ایران برسم، اما در کانادا اینطور نیست و سریع‌تر به سطوح بالاتر می‌روند. یک قهرمان در ایران، گاهی پیر می‌شود تا به تیم ملی برسد. بماند که به قهرمانان ورزشی هم در ایران، چندان بها نمی‌دهند. در کانادا سیستمی باز برای مسابقه دادن و ترقی ورزشکار وجود دارد و رسیدن به سطح تیم ملی خیلی سریع‌تر اتفاق می‌افتد، اما در ایران این سیستم بسیار کند است. همین کندی باعث می‌شود که برخی ورزشکاران مثلا در همان سطح استانی، انگیزه‌شان را از دست بدهند و آن شور و اشتیاق گذشته‌شان را برای پیشرفت و جنگیدن نداشته باشند.»
.webp)
ارسال نظرات