به گزارش هفته، اولین آلبوم موسیقی آرش بهزادی با عنوان «با چشمان بسته» در سال ۲۰۱۵ منتشر شد که این آلبوم نامزد جایزه باربد برای بهترین آهنگسازی موسیقی پاپ سال شد. آرش بهزادی در بسیاری از نقاط جهان، اجرا داشته و با برخی از آهنگسازان مطرح جهانی نیز همکاری داشته است.
آرش درباره احساسش نسبت به زندگی در تورنتو می‌گوید: «تورنتو یکی از شهرهای جهانی به شمار می‌آید که مردم از سراسر جهان به آن مهاجرت کرده‌اند. دانش آموزان مدارس در تورنتو به بیش از ۱۲۰ زبان مختلف حرف می‌زنند. در استان انتاریو کانادا که من در آن بزرگ شدم، بیشتر از سه و نیم میلیون نفر هستند که زبان مادری‌شان غیر از زبان‌های رسمی انگلیسی و فرانسوی است. در تورنتو اصلا عجیب نیست که از کشور دیگری آمده باشید.»
آرش درباره سابقه فعالیتش در عرصه موسیقی هم می‌گوید: «من به نوعی با موسیقی بزرگ شدم. سالیان سال پیانو می‌نواختم، اما فقط در ۱۵ سال اخیر بود که این اعتماد به نفس را پیدا کردم که به عنوان یک آهنگساز، فعالیت داشته باشم. من همیشه این رویا را در سر داشتم که آهنگ‌های خودم را خلق کنم. برای من نوازندگی ساخته‌های خودم، ارزش بیشتری دارد تا اینکه آثار آهنگساز دیگری را بنوازم. برای من، زبان پیانو، قوی‌تر از هر زبان دیگری است. احساس می‌کنم موسیقی من می‌تواند هم روح و هم قلب را غنی سازد. این باور را دارم که موسیقی من، خواص درمانی دارد.»
او در توضیح اینکه چطور موفق شده با موسیقیدانان بزرگی از نقاط مختلف جهان همکاری داشته باشد، توضیح می‌دهد: «فکر می‌کنم که بسیاری از هنرمندان خلاق و شگفت‌انگیز، مرا پیدا می‌کنند. ما با کمک موسیقی، هنرمان را به اشتراک می‌گذاریم و از این طریق، دوستی‌های پایداری خلق می‌کنیم. در طول زندگی هنری‌ام با رقصندگان، نقاشان، شاعران، سینماگران، خوانندگان و نوازندگان زیادی همکاری داشته‌ام، طوری که انگار یکدیگر را پیدا می‌کنیم.»
نکته قابل توجه در زندگی آرش بهزادی، مهاجرت او به جزیره بالی اندونزی است؛ جایی که به عنوان یک جزیره جهانی با اجتماعی از قومیت‌های مختلف شناخته می‌شود.
او درباره دلایل تصمیم به ماندن در بالی هم می‌گوید: «الان به شکل نیمه وقت در بالی زندگی می‌کنم. ماندن در بالی، به شکل تصادفی اتفاق افتاد. من از هنگ کنگ به دوبی می‌رفتم که تصمیم گرفتم بالی را برای یک سفر سه روزه آخر هفته بببینم. از آنجا که به یوگا علاقه دارم، در یک کلاس یوگا با دوستی از تورنتو هم صحبت شدم و او مرا به جامعه موسیقی آنجا متصل کرد. او مرا به مدیر یک مرکز فرهنگی معرفی کرد. با مدیر ملاقات کردم و او از من دعوت به همکاری کرد. در همان مدت سه ماه اقامت، ترتیب اجرای دو کنسرت را برایم فراهم کردند. در بالی، احساس جهانی بودن وجود دارد. مردم نه به رنگ پوست افراد توجه می‌کنند، نه از نوع پوششتان، شما را قضاوت می‌کنند. آنها به ظواهر و امور مادی، بی‌توجه هستند و زندگی ساده‌ای در جریان است. همچنین جزیره بالی، به نوعی قبله یوگی‌ها است. انرژی منحصر به فرد جزیره و معنویت رایج در بالی، اینجا را برای خیلی‌ها تبدیل به خانه کرده است.»
او درباره ویژگی ساخته‌های خودش هم می‌گوید: «معتقدم موسیقی من از ماهیت درمانی برخوردار است. بسیاری از مسافران و افراد مقیم بالی، به دنبال شفای معنوی به اینجا می‌آیند. احساس می‌کنم موسیقی من می‌تواند با آنها صحبت کند. هر کدام از ساخته‌هایم داستانی منحصر به فرد دارد که می‌تواند با سایر اشکال هنری مثل رقص، شعر، فیلم و آواز ترکیب شود. همچنین یکی از بزرگترین افتخاراتم این بود که موزیک ویدئوی خودم را به نام The Last Sigh به خانواده سلطنتی بالی هدیه کردم که همین اتفاق، رابطه من با خانواده سلطنتی را عمیق‌تر ساخت.»
آرش بهزادی درباره برنامه‌های هنری آینده‌اش هم توضیح می‌دهد: «خوشبختانه نحوه واکنش مردم به موسیقی من فوق‌العاده است. با بازگشایی مرزها پس از همه گیری کرونا، فرصت‌های بیشتری در اختیار دارم تا موسیقی زنده‌ام را با مردم بالی و همچنین مهاجران و بازدیدکنندگان عرضه کنم. همچنین در حال برنامه‌ریزی برای اجرای چند کنسرت در چند ماه آینده هستیم که جزئیات آن را در حساب‌هایم در شبکه‌های اجتماعی، اعلام خواهم کرد.»
منابع: وبسایت شخصی آرش بهزادی، وبسایت everybodywiki، وبسایت مجله theyakmag و شبکه‌های اجتماعی
ارسال نظرات