عقب‌ماندگی در بررسی درخواست‌های مهاجرتی کانادا سبب شده تا از کمک بسیاری از متخصصان بهداشت و درمان واجد شرایط استفاده نشود

عقب‌ماندگی در بررسی درخواست‌های مهاجرتی کانادا سبب شده تا از کمک بسیاری از متخصصان بهداشت و درمان واجد شرایط استفاده نشود

در حالی که بیمارستان‌های سراسر کانادا دچار کمبود نیرو هستند، متخصصان بهداشت و درمان واجد شرایط در چرخه‌ی فرایندهای مهاجرتی گیر کرده‌اند.

به گزارش هفته و به نقل از «سی‌تی‌وی»، در فوریه ۲۰۲۱، شارلین اولانی پس از سال‌ها کار در کانادا به عنوان مراقب کودکان، درخواست کارت اقامت دائم داد. پس از ۱۸ ماه، هنوز این پرستار آموزش دیده بین‌المللی، با بیش از هفت سال تجربه‌ی کاری، خبری از اداره مهاجرت کانادا در مورد وضعیت درخواستش نگرفته است.

به‌طور آنلاین، دولت زمان پردازش کارت‌های اقامت دائم جدید را ۲.۶ ماه یا ۸۱ روز تخمین زده است.

اولانی می‌گوید: «دو بار در ماه ایمیل می‌فرستم و پاسخ همیشه یکی است: باید صبر کنید، از شکیبایی شما متشکریم. در همه‌گیری هستیم.»

اولانی در حال حاضر دارای مجوز کار موقت است، اما این به او این اجازه را نمی‌دهد که شغل خود را تغییر دهد و برای مثال از یک مراقب برای کودکان به یک مراقب برای بزرگسالان تغییر شغل دهد. اولانی در این ماه‌هایی که درخواست اقامت دائم را ارائه کرده است، آزمون‌هایی را گذرانده و مدارک لازم برای گرفتن مجوز معتبر کار در انتاریو به عنوان یک پرستار عملی ثبت‌شده را هم تکمیل کرده است.

او می‌گوید: «دلخراش است که می‌بینیم پرستاران این همه سخت کار می‌کنند و ما اینجا هستیم و می‌خواهیم کمک کنیم، اما به دلیل موقعیتی که داریم نمی‌توانیم چنین کنیم.»

انجمن پرستاران ثبت‌شده‌ی انتاریو می‌گوید که تقریباً ۲۶ هزار پرستار آماده و منتظر برای کار در انتاریو هستند که ۱۴ هزار نفر از آنها پرستار ثبت‌شده‌اند. دوریس گرینزپان، مدیر اجرایی انجمن پرستاران ثبت شده انتاریو، می‌گوید که اکثریت این افراد منتظر تایید مدارک بین‌المللی خود توسط کالج هستند، اما هزاران نفر قبلاً امتحانات خود را پس داده‌اند و منتظرند تا وضعیت مهاجرتشان تغییر کند تا بتوانند کار کنند.

او می‌گوید که این موضوع تأثیر بزرگی بر وضعیت بیماران می‌گذارد. اگر به اورژانس‌ها هم نگاه کنید می‌بینید که آنها حتی در مواقع اضطراری هم از ارائه‌ی خدمانی که بایسته است ناتوان‌اند.

اخیراً، گرینزپان با دولت فدرال برای تأیید درخواست‌های مهاجرت ۲۶ پرستار همکاری داشته است. با توجه به بحران پرسنل مراقبت‌های بهداشتی در سراسر کشور، گرینزپان می‌گوید که دولت باید درخواست‌هایی را که از طرف متقاضیانی که دارای سابقه‌ی مراقبت‌های بهداشتی هستند، به ویژه پرستاران، در اولویت بگذارد.

جگمیت سینگ، رهبر نودمکرات‌ها، در نشستی مطبوعاتی در اتاوا، درخواست‌های گرینزپان را تکرار کرد و گفت که او هم از اتاوا خواسته است که یک سیستم مهاجرت سریع را برای کارکنان واجد شرایط مراقبت‌های بهداشتی پیاده کند. سینگ گفت که نمی‌داند چرا اتاوا هنوز این کار را دنبال نکرده است.

سینگ می‌گوید: «هیچ بهانه‌ای برای این کار وجود ندارد. نمی‌توانم درک کنم که چرا دولت مایل به انجام این کار نیست… ما باید فوراً پاسخگو باشیم، زیرا اینها افرادی هستند که می‌توانند اینجا کار کنند و می‌خواهند اینجا کار کنند.»

در ماه ژوئن، اداره مهاجرت اعلام کرد که بیش از ۲.۴ میلیون درخواست در حال بررسی‌اند.

شانتال دسلوگ، وکیل مهاجرت تورنتو، این عقب‌ماندگی را به توفانی کامل از عوامل مرتبط با روزهای اولیه همه‌گیری کووید نسبت می‌دهد، زمانی که بسیاری از سفارت‌ها و کنسولگری‌ها بسته شدند و کارمندان اداره‌ی مهاجرت از خانه شروع به کار کردند.

او می‌گوید: «زمانی که دیگران آنلاین شدند، چنین چرخشی برای دولت چندان آسان نبود.» دسلوگ می‌افزاید که زمانی که دفترها بسته شدند، هنوز درخواست‌ها فرستاده می‌شدند، اما هیچ کس برای رسیدگی به آنها حضور نداشت. همه‌ی این‌ها در یک بازه‌ی زمانی رخ داد و منجر به این همه عقب‌ماندگی در بررسی درخواست‌ها شد.

دسلوگ می‌گوید برای سرعت بخشیدن به این روند، کارکنان مهاجرتی که نمی‌توانند با همه‌ی توان از خانه کار کنند، باید به دفتر بازگردند. او همچنین پیشنهاد می‌کند که دولت می‌تواند با کاهش تعداد و دفعات مصاحبه‌ها روند بررسی را تسریع کند.

روز سه‌شنبه، اداره مهاجرت، پناهندگان و شهروندی کانادا (IRCC) اقدامات جدیدی را برای تسریع در رسیدگی به درخواست‌ها برای اتباع خارجی با مجوزهای کار پس از فارغ‌التحصیلی منقضی یا در حال انقضا و برای متقاضیان اقامت دائم ارائه کرد. بر اساس این تغییر، مجوز کار فعلی‌ این افراد تا زمانی که درخواست آنها در حال بررسی است تمدید می‌شود.

کریم العسل، از مدیران کاناداویزا، این تغییر را ستود ولی گفت که این باید باید در سال ۲۰۲۰ اجرا می‌شد.

او افزود: «این راه حلی است که باید از زمان شروع همه‌گیری اتخاذ می‌شد تا متقاضیان از درد و رنج زیادی که بر آنها تحمیل شده است نجات پیدا کنند و این در واقع در زمان دولت کانادا نیز صرفه‌جویی زیادی می‌کرد.»

با طولانی شدن تاخیرها، متقاضیانی مانند جولی اوتوی، محقق فوق دکترا، هم در بلاتکلیفی به سر می‌برند و نمی‌توانند کشور را ترک کنند یا در کنفرانس‌های بین المللی برای کار شرکت کنند.

او می‌گوید: «این بسیار ناامیدکننده است. نزدیک به پنج ماه است که از اداره‌ی مهاجرت خبری نیست و جالب اینکه سال گذشته من درخواستم را تقریباً در همین زمان ارسال کردم و دقیقاً  در عرض دو هفته این تمدید تأیید شد.»

ارسال نظرات