سه شعر از نانام
احمدی نمایندهی همان نسلی است که هماکنون در غربتی دیگر بار دلتنگی و غربتی را که با وی قد کشیده، بخشی ازشخصیت خود میداند. همچون بادها که از سرزمینی به سرزمینی دیگر کوچ میکنند و تنها وجه تمایزشان رایحهی خاکی است که از سرزمین به سرزمینی دیگر میبرند و پدیدهی غربت را برای نسلهای بعد از خود به ارث میگذارند.
شعری از افشین زردین از مجموعه شعر «سار. آسمان همه همهجا یکرنگ و سگها»
کتاب «رساله در تعریف، تبیین و طبقهبندی قصههای عرفانی»، مهمترین اثر قاسم هاشمینژاد در میان آثار ع...
سرسخن: شعر حاضر برداشتی است از نقاشی سیال (moving painting) رامین و رکنی حائریزاده و حسام رحما...
یکی از فیلمهای کمتر دیدهشده و مهجور تاریخ سینمای جهان، فیلم «مُهر پنجم» اثر زولتان فابری است.
طرف برگشت و با تعجب پرسید: «به جز کجاش؟» و من باز تاکید کردم: «اکسپت دِ بالز» و بخشی از این غرور هم ...
یک هنر، سرودهای از الیزابت بیشاپ است که توسط رویا حکاکیان و آرش جودکی به فارسی برگردانده شده و در د...