دیدگاه

بار دیگر فصل انتخابات آمریکا است. متفکران منتقد مترقی که به آینده بشریت اهمیت می‌دهند، خواستار خلاص شدن از شر ترامپ و خانواده فاسد او هستند و می‌خواهند به بایدن، لیبرال سرمایه‌دار رای بدهند.

برخی داستان‌هایی که قربانیان در شبکه‌های اجتماعی نوشته‌اند را که می‌خوانم بدنم می‌لرزد و خاطره‌های مشابهی که خودم داشته‌ام به یادم می‌آید. همان داستان‌هایی که سرگرم کاری و به خیال خودت داری با طرف هم‌کاری می‌کنی، بعد معلوم می‌شود که همه‌اش بازی بوده! و حالا باید هم با این احساس منزجرکنندهٔ حاصل از تعرض کنار بیایی و هم با این احساس ناامیدی و خفتی که از خیانت در همکارت دیده‌ای

مدتی است در نشريات ايرانی بين دو گروه رفيقان سابق و رقيبان لاحق در سطح مديريت كنگره ايرانيان مطالب و مقالاتي در رد صلاحيت و نفی يكديگر انتشار می‌يابد...

در این نظرسنجی علاوه بر اینکه نشان‌دهنده دغدغه‌های افراد در موارد مالی، پزشکی و سلامت روان است، سوال مهمی نیز پرسیده است که انتظار پاسخ دهندگان از سازمان‌‌ها و فعالین جامعه ایرانی-کانادایی در رابطه با شیوع کرونا در ایران چیست

در روزهای گذشته ده‌ها هنرمند، نویسنده و استاد و پژوهشگر دانشگاهی با امضای نامه‌ای سرگشاده از محدودیت فضای بحث و مناظره انتقاد کرده و هشدار دادند که با قدرت گرفتن آنچه که آنها «لیبرالیسمِ بیمار» می‌خوانند تبادل آزادانه اطلاعات و ایده‌ها در معرض خطر قرار گرفته است

اشعار سعدی ۷۰۰ سال بعد نماد تشكیلاتی شد كه آن را سازمان ملل متحد نام نهادند و هم‌اكنون بر سردر تالار بزرگ آن می‌درخشد كه قرار بود مسائل و مشكلات ملت‌ها در آن متمدنانه حل و فصل شوند و دیگر جنگی در دنیا صورت نگیرد.

هفته مجله‌ایست که در نخستین سال هجرتم به کانادا و پس از ترک شغل رویایی‌ام همزمان با ترک وطن آبایی‌ام به یکباره‌گی سر راهم سبز شد و دوباره عشق نوشتن را در دلم پروراند و مرا دوباره به آینده شغلی‌ام امیدوار ساخت

این روزها «هفته» عزیز ما دوازده ساله می‌شود که شاید سن زیادی برای یک مجله به حساب نیاید، اما وقتی به این نکته توجه ‌کنیم که این نشریه، در ولایتی خارج از ایران، آن‌هم نه ولایتی که مرکز فارسی‌زبان‌هاست، منتشر می‌شود، همین دوازده سال هم خیلی زیاد است

امروز دوازدهمین زادروز نشریه فارسی زبان «هفته» مونترال است، نشریه‌ایی که برای اولین بار در کانادا یکی از داستان‌های کوتاهم در آن به چاپ رسید، حالا من هم خودم را یکی از اعضاء این خانواده پر مهر می‌دانم اگر چه هزاران کیلومتر از این خانواده دور هستم اما قلبم با خانواده هفته است