نرگس هاشمی |
مذاکرات با طالبان که از لحاظ تئوری می‌تواند چهره افغانستان نوین را مبدل کند و خشونت‌ها را کاهش دهد، بالاخره آغاز شد و خلیل‌زاد نماینده آمریکا با طالبان در قطر گفتگو کرد و در بیست و نهم فبروری تفاهم‌نامه صلح به امضا رسید. برخی‌ها براین عقیده‌اند که گفتگو با طالبان یگانه راه ممکن برای کاهش تنش‌ها و خشونت‌ها در این کشور است.
بعضی‌ها با این روند خوشبین و برخی از صلح با طالبان در هراس‌اند. برگشت به گذشته (تکرار رویدادهای دهۀ هفتاد هجری خورشیدی) متوقع نخواهد بود. طالبان تحت هیچ شرایطی نمی‌توانند کابل یا تمام کشور را تصرف کنند و یا هم امارت اسلامی را دوباره زنده سازند. همچنان، هیچ علتی نیست که باور داشته باشیم مقام‌های افغان بتوانند این گروه رادیکال را نابود کنند.
دولت آمریکا به تاریخ یازدهم حوت در یک اقدام تاریخی با گروه طالبان در دوحه قطر توافقنامه صلح امضا کرد. دو طرف 18 ماه سرگرم مذاکره برای دست یافتن به این توافق بودند که بر اساس آن تمامی نیروهای آمریکایی در خلال 14 ماه آینده افغانستان را ترک خواهند گفت و همچنین مرحله دیگری از تلاش‌ها برای برقراری صلح آغاز خواهد شد که هدف آن مصالحه میان طالبان و دولت افغانستان خواهد بود.
زلمی خلیل‌زاد، نماینده ویژه آمریکا برای صلح افغانستان و ملا عبدالغنی برادر، معاون سیاسی گروه طالبان این توافقنامه تاریخی صلح را امضا کردند.
مایک پومپئو، وزیر خارجه آمریکا خطاب به طالبان گفت: «به قول‌های خودتان پایبند باشید و به جنگ با داعش ادامه بدهید. همه شهروندان افغانستان از کاهش خشونت بهره‌مند خواهند شد. افزایش خشونت باعث خواهد شد تا این توافقنامه نقض شود و شکست بخورد.»
ملا برادر پیش از امضای توافقنامه گفت: «آرزو دارم با خروج نیروهای خارجی از افغانستان، صلح به این کشور بازگردد. از همه دعوت می‌کنیم برای ارزش‌های صلح در کنار هم قرار بگیریم.»
دونالد ترامپ رئیس جمهور آمریکا هم ظهر شنبه در کنفرانسی خبری در واشنگتن گفت که این «سفری طولانی و سخت» برای افغانستان بوده و افزود: «بعد از سالهای طولانی وقتش رسیده سربازان خود را به آمریکا برگردانیم». او گفت که طالبان مدت‌هاست می‌خواهند با آمریکا به توافقی برسند.
به گفته او نیروهای آمریکایی «هزاران» تروریست را در افغانستان کشته‌اند و حالا «وقت آن است دیگران این وظیفه را به عهده بگیرند و این طالبان خواهد بود و می‌تواند کشورهای همسایه باشد.»
او اضافه کرد: «من واقعا باور دارم که طالبان می‌خواهد کاری بکند تا نشان دهد که ما وقت خود را تلف نکرده‌ایم. اگر اتفاق بدی بیافتد، با چنان ضربی برخواهیم گشت که کسی قبلا ندیده است.»
در مراسم امضای توافق صلح در قطر، دولت افغانستان حضور نداشت..
خبرگزاری آوا در این باره چنین نوشته است:
تلاش‌‌های صلح آمریکا با طالبان، زمینه خروج آبرومندانه‌ی سربازان آمریکایی را از افغانستان فراهم می‌کند.
فوزیه کوفی با مقایسه جنگ آمریکا با ویتنام و صلح این کشور با طالبان گفت: تلاش‌‌های صلح آمریکا با طالبان فقط زمینه خروج آبرومندانه سربازان آمریکایی را از این کشور فراهم می‌کند.
وی گفت، برای صلح در افغانستان یک راه حل منطقه‌ای لازم است و این پروسه‌ای که دولت افغانستان و آمریکا در پیش گرفته‌اند، منجر به تأمین صلح در افغانستان نخواهد شد.
در صفحات اجتماعی برخی از این توافقنامه خشنود و برخی در هراس‌اند. وحیده در صفحه‌اش گفته است: شرم باد بر عبدالله، محقق، سیاف، مسعود، ربانی، دوستم، عطانور، گلبدین، کرزی و دیگر‌‌های که از قید قلم مانده که نه تنها سال‌ها آدمکشی کردند، بلکه در مقابل نظام موجود هم جبهه‌گیری کردند، خیانت کردند، جنگیدند، زر و زور بدست آوردند و بالاخره همین‌ها طالب را نیز به میان آوردند.
حال همان طالبِ تروریست به موقفی رسید که توافقنامه صلح را با کشور همکارِ استراتیژیک دولت افغانستان که بیش از یک دهه در برابر طالب جنگید، قربانی داد و از نظام فعلی حمایت کرد، و بدون نقش و حضور فعال نماینده‌‌های کلیدی دولت و سیاسیون امضا کرد و تلخ‌تر این است که واژه‌‌های همچون امارت اسلامی، اشغال و عفو مردم افغانستان در این توافقنامه به کار برده شده است و از ایجاد حکومت اسلامی جدید یاد شده است.
محمد عزیزی گفته: فکر کنم وقت آن رسیده که تاریخ تیر شده‌ها از لست حذف و جایگزین‌‌های اصلی‌شان را به معرفی بگیریم. خوشبختانه افغانستان مال شخصی کسی نیست و تجرید دیگران تجرید خود بوده که امروز ثابت شد.
فرشته هاذق گفته است: حال نوبت يك انقلاب رسيده تا افغانستان از گرو اين معامله‌گران نجات يابد در غيرآن وای به حال اين ملك و مردمان آن.
شفیق همدرد نوشته است: افغانستان یوه نوی پراوته ورننوت،خدای (ج) دی افغانانو ته د دی همت ورکری چی په یوالی دی تپل شوی جنگ ته د پای تکی کری. (پشتو)
همچنان احمدزی نوشته است: برخی از دوستان می‌گویند که توافق صلح طالبان با آمریکا به ما و افغانستان فایده‌ای نمی‌رساند اما من می‌گویم که این جنگ را آمریکا آغاز کرده و خودش به اینگونه به پایان می‌رساند. انشاالله جنگ پایان یافته است. (ترجمه پشتو)
| بیشتر بخوانید: |
داکتر نعیم اساس از پاریس در مقاله‌اش تحت عنوان آیا پروسه صلح مشروعیت دارد؟ چنین نوشته: در این مذاکرات دولت افغانستان که بزرگترین بازیگر در روابط بین‌الملی و نماینده یک کشور است حضور ندارد. همچنین از جامعۀ مدنی، احزاب سیاسی، نخبگان و متخصصان این سرزمین در این مذاکرات خبری نیست. آیا بدون حضور نمایندگان دولت این مذاکرات مشروعیت دارند؟ در رابطه با هر قرارداد بین‌الملی، حتی شرکت‌ها، طرفین در میز مذاکره و بالاخره، امضا و یا فسخ قرارداد‌ها حضور دارند. تاریخ کشور ما به یاد خواهد آورد که شاه شجاع‌‌های دیگری بنام طالبان به کمک چند کشور خارجی جامعه بین‌المللی را فریب داده‌اند و مذاکرات به اصطلاح صلح را بدون حضور خود افغان‌ها امضا کرده‌اند تا منافع بیگانگان را در افغانستان به قیمت جان این مردم مظلوم حفظ کنند. در این رابطه آقای خلیل‌زاد بزرگترین خیانت را به سرزمین آبائی خود مرتکب شده است. باید یادآوری گردد که ایالات متحدۀ آمریکا برای مقابله با رقبای خود مانند فدراسیون روسیه، ایران، چین و غیره به نیروی طالبان نیاز دارد تا این کشور‌ها را ناامن بسازد. از همین روست که آمریکا طالبان را عزت، مشروعیت و قدرت بخشیدند. این مضحک است که دولتی با این عظمت از چهار تا طالب پای لچ تقاضا می‌کند تا بر آمریکا حمله نکنند. ورنه همه می‌دانند که نابودی طالبان یک هفته طول نمی‌کشد، لاکن این را آمریکا نمی‌خواهد. تجارب سالهای پسین نشان داد که دشمنان طالبان را آمریکا در افغانستان از بین برده می‌رود که آخرین مثال آن آمر ستار بود و قبل از آن فرار دادن رشید دوستم از افغانستان به ترکیه بود. حالا دیده می‌شود که همان سان که آمریکا طالبان را در اواسط دهۀ 1990 میلادی به وجود آورد و در سال 2001 از قدرت دور کرد، اینک در سال 2020 آنها را بار دیگر بر اریکۀ قدرت نصب می‌کند و این کاریست که ایالات متحدۀ امریکا در مورد سازمان مجاهدین خلق ایران، سازمان‌های کُرد و گلبدین حکمتیار و غیره نیز کرده بود. در یک جمله آمریکا دوست و دشمن دائمی نداشته، بلکه منافع دائمی دارد.
سهیل شاهین سخنگوی دفتر سیاسی طالبان در قطر پس از امضای توافقنامه صلح میان آمریکا و طالبان در دوحه در مصاحبه با عارف فرهمند خبرنگار دویچه وله گفت: در صورتی که تبادله زندانیان موفقانه انجام شود، مذاکرات بین الافغانی به تاریخ دهم مارچ آغاز می‌شود.
منابع: طلوع نیوز ،صفحات اجتماعی ،بی.بی.سی و آوا
یک نظر
بازتاب ها: راه دیگری نداریم: نوروز پیروز، و هر روز نوروز باد!