آیا کودکان ما گستاختر میشوند؟ آیا در سالهای اخیر تغییر مهمی در رفتار دانشآموزان رخ داده است؟ به نظر میآید که پاسخ به این سؤالات مثبت است.
یکی از آموزگاران در تورنتو، انتاریو میگوید از زمان شیوع بیماری همهگیر، آداب در کلاسها از بین رفته است و تحقیقات جدید تأیید میکند که بچهها هم نسبت به معلمان و هم نسبت به یکدیگر بداخلاقتر شدهاند.
مریلیندا لامارا، معلم دبیرستانی است که زیرمجموعهی شورای مدارس کاتولیک ناحیهی یورک محسوب میشود.
او به برنامهی The Current سی.بی.سی گفت: «دانشآموزان احساس قدرت میکنند. هر چه به ذهنشان میرسد بیتوجه به کلاس مطرح میکنند. وسط جملهی من که در حال تدریس هستم میخواهند به دستشویی بروند».
لامارا گفت که به نظر او موضوع این نیست که دانشآموزان نمیتوانند رفتار مخرب خود را مدیریت کنند، آنها آگاهانه اینطور عمل میکنند. آنها حتی نسبت به یکدیگر بیادبتر شدهاند و اغلب نمیتوانند اختلافاتشان را بدون توسل به فریاد و دعوا حل کنند.
به باور او «پس از کووید به مشکل قابلتوجهتر شده است.»
یک مطالعه اخیر از دانشگاه براک Brock در انتاریو نشان داد که از زمان شیوع پاندمی کووید۱۹ افزایش قابلتوجهی در بیادبی در کلاس درس مشاهده میشود. محققان از ۳۰۸ کودک ۹ تا ۱۴ ساله انتاریویی خواستند تا یک نظرسنجی را تکمیل کنند که در آن از آنها پرسیده شد که آیا تابهحال رفتارهای گستاخانه یا مزاحم داشتهاند یا خیر.
این شامل مواردی مانند ارسال پیامک در وسط درس، قطع کردن صحبت کردن یا وارد کلام او شدن، یا جمع کردن وسایل قبل از اتمام درس است. تیم پژوهشی همچنین با ۱۰۱ معلم ابتدایی در مورد تجربیاتشان در کلاس صحبت کرده است.
این دادهها در پاییز ۲۰۲۲ جمعآوری و با نظرسنجیهایی که قبلاً در پاییز ۲۰۱۹ انجام گرفته بود مقایسه شد. نتایج حاکی از افزایش قابلتوجه گستاخیها در کلاس درس است.
مریلیندا لامارا: «دانشآموزان احساس قدرت میکنند. هر چه به ذهنشان میرسد بیتوجه به کلاس مطرح میکنند. وسط جملهی من که در حال تدریس هستم میخواهند به دستشویی بروند».
ناتالی اسپادافورا که این مطالعه را رهبری کرد، گفت که اگرچه برخی از رفتارها ممکن است فقط کمی آزاردهنده به نظر برسند، اما نباید آنها را نادیده گرفت.
اسپادافورا، همکار فوق دکترا و استاد کمکی در دپارتمان مطالعات کودک و نوجوان در دانشگاه براک، گفت: «مجموعاً از معلمان، دانشآموزان و تحقیقات خود میدانیم که این روند میتواند اثرات منفی داشته باشد. ما میدانیم که اگر کنترل نشود، میتواند به رفتارهای ضداجتماعی جدیتری فرا روید.»
موبایل به دست در خانه و مدرسه
لامارا باور دارد که تعطیلیهای دورهی همهگیری و یادگیری از راه دور در افزایش گستاخی نقش داشته است، بهخصوص برای بچههای کوچکتر که شانس یادگیری نحوه رفتار در محیط کلاس درس از دست دادند.
او گفت: «آنها در خانه پشت پرده بودند و هیچ آموزش و تربیت کلاسی نداشتند. آنها میتوانستند هر کاری را که میخواستند انجام دهند و به نظر میرسد که آن نحوهی رفتار را با خود به کلاس آوردهاند.»
ناتالی اسپادافورا، یکی از پژوهشگران این تحقیق: اگر این رفتار بررسی و ریشهیابی نشود، وضعیت وخیمتر خواهد شد.
خانم اسپادافورا نیز باور دارد که همهگیری تأثیر داشته است، اما اشاره کرد که عوامل نسلی و فناوری نیز ممکن است نقش داشته باشند.
او گفت: «ده سال پیش... ارسال پیامک در کلاس در مقیاس ما نبود، اما اکنون طور دیگری است. البته میدانیم که رفتارها در طول زمان تغییر میکند.»
این پژوهشگر همچنین گفت: «بچهها در مورد خودشان یا زندگی اجتماعیشان» فکر میکنند، اما «پویایی گروه و آنچه ممکن است در مقیاس وسیعتر تأثیر بگذارد را فراموش میکنند».
بازگشت به اصول
خانم اسپادافورا موافق است که تربیت مدنی در سنین خردسالی بسیار مهم است. او میگوید: «آموزش مدنی کودکان به معنای داشتن بزرگسالانی متمدن است و طبیعتاً این چیزی است که همه ما میخواهیم.»
ارسال نظرات