آرشیو تگ‌ها: ادبیات کاربردی

مهران راد (ادب‌پژوه؛ اتاوا) | راوندی در کتابِ معروفِ خود «راحة‌الصدور و آیة‌السرور در تاریخِ آلِ سلجوق» در سببِ تألیف کتاب (ص ۵۷ چاپِ امیرکبیر ۱۳۶۴) که درست در آستانهٔ ورود به قرنِ هفتمِ هجری نوشته شده است (۵۹۹ – ۶۰۳ ه ق) می‌گوید: «امیر الشعرا و سفیر الکُبرا شمس‌الدین …

چند وقت پیش با مقالهٔ جالبی روبرو شدم که هرچند خود موضوعش به‌اندازه کافی جذاب بود، اما در حین توضیحِ موضوع، به این سؤال هم پاسخ می‌داد که چرا دایناسورها این‌قدر عظیم‌الجثه بودند و چرا اکنون چنین چیزی اتفاق نمی‌افتد

یکی از افرادی که شاملو شخصیت مبارزه‌جویانهٔ وی را می‌ستاید، مهدی رضایی است. وی از چریکان ضد رضا پهلوی است. مهدی رضایی از اعضای سازمان مجاهدین خلق بود و ساواک در جریان شکنجه برای تخلیهٔ اطلاعاتش، اعضای بدنش را سوزانده بود

در مورد حمایت‌های مردمی می‌شود گفت بزرگ‌ترین حمایتی که از سمت مردم می‌تواند انجام بشه گوش کردن به پادکست‌ها هست؛ چراکه با تعداد شنونده‌ها هست که هر پادکست می‌تواند به درآمد برسد درنهایت در مورد انتشار پادکست از رادیو جوان می‌شود گفت که این پلتفرم، مثل YouTube، Spotify، Apple Podcasts و ... محتوایی متنوع را در دسترس عموم قرار می‌دهد و این خود مخاطب هست که انتخاب می‌کند به چه چیزی گوش بدهد

تا جایی که یادم می‌آید از کودکی و روزهای دبستان، به ادبیات علاقه داشتم. شاید بخشیش را بتوان ارثی دانست، بخشیش هم شاید از تأثیر محیط و خانواده و آدم‌های اطرافم بوده باشد. به‌هرحال از خردسالی به نوشتن و خیال‌پردازی و قصه‌سازی علاقه داشتم

طی چهار سال گذشته، مشغول نوشتن رمانی تاریخی بوده‌ام که در سال ۱۹۰۱ می‌گذرد؛ سال همه‌گیریِ طاعون: سومین موج همه‌گیری طاعون که سبب کشته‌شدن میلیون‌ها آسیایی شد اما در اروپا تلفات چندانی نداشت

پادکست آن روایتگر داستان واقعی آدم‌هاست به سبک اول‌شخص. به این صورت که من داستان را از زبان همان فرد تعریف می‌کنم و شخص شنونده نیز خود را همراه آن فرد می‌بیند و تصور می‌کند

در روزهایی که همه ما ایرانیان گرفتار «سندروم اخبارِ بد» هستیم، برخی از نویسندگان و مترجمان خواندن این کتاب را توصیه کرده‌اند

اما کسی که یاران را از خود می‌رنجاند کسی را برای مشورت باقی نمی‌گذارد. مگر رفیقانِ بد را که همان بهتر از ایشان بپرهیزد و همچون اصحابِ کهف به جایگاهِ خفتن پناه ببرد و منتظرِ خورشید باشد

شمس‌الدین محمد حافظ شیرازی از شاعران دلپذیر ایرانیان است. این دلبرانگی حافظ به‌اندازه‌ای است که کتاب شعرش را نه‌تنها در خانه‌ها که شعرهایش را بر درودیوار شهرها می‌بینیم