آرشیو تگ‌ها: ادبیات مهاجرت

سینه‌ام را مالش می‌دادم به خاک و با کش‌وقوس دست‌وپاها می‌سریدم جلو. موشی صحرایی به‌موازات صورتم آمد. ایستاد و یک‌بار نگاهم کرد. چشم‌هایش ریز و مرطوب بود. چشمکی زدم برایش...

الو مامان حالتون چطوره؟ خوبم مادر، تو چطوری دلم واست یک‌ذره شده آخه کی میای؟ میام بزار امتحانات پایانِ ترمم رو بدم میام شما رو با خودم میارم.

من مردمی را می‌شناسم / که برای اثبات زندگی / مرگ را برگزیدند

تماشاگران غیرایرانی حاضرند پول بپردازند که آن تولید هنری را ببینند و به‌نوعی آن را بخرند و با گوش جان می‌پذیرندش. درصورتی‌که این نیاز در جامعه ایرانی وجود ندارد. نیاز به‌ تولیدات هنری به‌عنوان غذای روح و روان در بین تماشاگران غیرایرانی واقعاً موج می‌زند؛ بنابراین ما برای تأمین مالی و بقای فعالیتمان باید این پل ارتباطی میان تماشاگران ایرانی و غیرایرانی را ایجاد کنیم

منو رها کن به خودم میخوام احساسمو بشناسم خاطره‌هامون رو ببر تا به غصه از یادم دلمو پنهون می‌کنم تا نشه کسی همرازم دیگه نگرد دنبال من من بدون تو هم شادم

رعدی زد و زن با دیدن چهره پوشیده‌ای که مثل جزامی‌ها، تنها چشم‌ها و دهانش پیدا بود جیغ کشید. غریزه‌ای قوی اما بقیه جیغش را فروبرد. نرمی میان شست و اشاره را گاز گرفت و لرزش شدیدی در تنش افتاد. غریبه لوله اسلحه را به پشت مرد فشرد و به جلو هلش داد

تا جایی که یادم می‌آید از کودکی و روزهای دبستان، به ادبیات علاقه داشتم. شاید بخشیش را بتوان ارثی دانست، بخشیش هم شاید از تأثیر محیط و خانواده و آدم‌های اطرافم بوده باشد. به‌هرحال از خردسالی به نوشتن و خیال‌پردازی و قصه‌سازی علاقه داشتم

آناهیتای 17 ساله کشور جنگ زده خود را ترک می‌کند تا در کانادا پناه بگیرد، جایی که او طعم آزادی را حس و پیکر آن را لمس می‌کند و عطر آزادی در تمامی ذرات وجودش می‌نشیند.

سارا زارع سریزدی، از شاعران خوش‌آتیه و پی‌گیری است که در این روزهای کم‌مهری به شعر و رواج شعرهای پست‌مدن و پشت‌مدرن! هنوز غزل می‌سراید و خوب هم.

    فرشید سادات‌شریفی، گروه ادبیات هفته: بنفشه طاهریان به روایتِ کارنامک‌های رسمی، فارغ‌التحصیل رشتهٔ مهندسی کامپیوتر از دانشگاه آزاد تهران است. باری او نویسندگی را به‌طورجدی پس از مهاجرت در تورنتو و از سال ۲۰۱۴ آغاز کرد و از آن زمان نوشته‌هایش را قالب فایل‌های صوتی و ویدیویی با …