داستان

دیگر بهتر از این نمی‌شد. انگار بعد از آن همه عذابی که این مدت کشیدم در رحمت خدا باز شده و قرار بود مشکلات ما حل شود. بلی حل شد، آن سال با وجود آن همه مشکلات و بیماری کرونا، عید خوبی داشتیم

پیر بانو یک سفره سفید اطلس زردوزی شده داشت که مخصوص هفت‌سین بود. آن را هم از صندوقخانه درآورد و با احترام و خوشحالی بوسید و روی گلیم پهن کرد و شروع کرد به چیدن هفت‌سین. به هفت نقطه‌ی سفره دست زد و هفت کلمه‌ی طلایی ظاهر شدند: سلامتی، سرسبزی، سرور، سپیدبختی، سرفرازی، سازندگی، سعادت

حالا که درس‌ات را تمام کردی چی برنامه داری؟ آه از نهادم برآمد و گفتم: ای‌کاش قبلاً کابل می‌آمدم و... ثریا دستی به پشتم کشیده گفت: دوست عزیزم! زمان به عقب برنمی‌گردد. پیش رویت را نگاه کن...

آن روزی را که با بهرام در گوشه‌ای دنج از حیاط آموزشگاه زبان انگلیسی برای اولین بار گرم گفتگو شده بودیم را هرگز فراموش نکرده‌ام...

در خبرهای علمی آمده که، دانشمندان و پژوهشگران زیست‌شناس، به گونه‌ی حیرت‌آوری به مرحله‌ی زایش یا تولید زندگی در آزمایشگاه نزدیک شده‌اند...

تو فرشاد هستی؟ گفت: بله مامان خودم هستم. او را در آغوش گرفتم و بوسیدم و اشک ریختم. باورم نمی‌شد دوباره پسرم را دیده و به طرفم بازگشته باشد...

ماجرا برمی‌گردد به سال ۱۹۹۲ که یک هفته بود به تورنتو آمده بودم...

پیرمرد سینه‌ای صاف کرد و گفت: یه استقبال گرم می‌خواستم پسرم! فروشنده نگاهی به مشتری و بعد به یخچال ویترینی مغازه انداخت و گفت: استقبال‌هامون همه سردن...

با این آرزو ‌بدون این که متوجه باشند روزها را به شب ‌و شب‌ها را به صبح می‌رساندند ‌و انتظار می‌کشیدند...

بخت داشت در خانه آقای بختیار را دق‌دق می‌کوبید ولی آقا روحش هم خبر نداشت. خوشبختانه همسرش، زهره خانم خبردار شده بود و سرگرم تهیه مقدمات لازم بود تا طوری در را به روی بخت باز کند که شوهرش از دیدن هیبت عظیم و شگفت‌آور آن، شوکه نشود و احتمالن به‌جای بخت، بختک را در آغوش نگیرد...