شعر

خالد بایزیدی (دلیر)| ۱ در خیال کودکی‌ام خرج می‌کنم ریال به ریال پیری‌ام را ۲ پیری‌ام به دنبال کودکی‌ام می‌گردد آدمک برفی با عصای در دست و شالی برگردن کجاست… ۳ کوک نمی‌شود ساز زندگی مگر به ساز کودکی ۴ وقتی که نیستی اسب سرکش‌ام مرا تا دیواره مرگ می‌برد …

رهگذاری در شب پاییز بس بارانیم | تیشه بر جانم مزن در معرض ویرانیم

دشتی از برگهای زرد انگار لشکر دشمن رخ زرد کرده...

منصور لطفی هروی شاعر ساکن مونترال، اصالتاً اهل خراسان (مشهد) است. او که اشعار کلاسیک بسیار مستحکمی می‌سراید، به‌عنوان داروساز در مونترال شاغل است؛ اما علاوه‌بر دکترای داروسازی در ایران، تحصیل موسیقی در کنسرواتوار و دانشگاه لیون در فرانسه و فارغ‌التحصیلی از رشته‌ی آهنگسازی از دانشگاه UdM را در کارنامه دارد

شک می‌کنم که هستم | برای ستاره

ای قهرمان عرصه شطرنج باخته | وز باختن حماسه مردانه ساخته

مرجان شاهوران| افسانه غرور… بر برگ گل نویسم افسانه غرورت از عمق جان بخوانم شکرانه حضورت در مکتب حقیقت مردانه دل نشستی نقل است بر جماعت هم شعر و هم شعورت شهر شکوهت آباد رخشنده و درخشان در آسمان شب‌ها سیاره‌ی صبورت لعنت به روزگار پر درد و بی‌محابا بی‌رحمیش …

شعر قالب‌های زیادی دارد؛ مانند دوبیتی، رباعی، مربع ترکیب، مخمس، مسمط، تضمین، مستزاد، چهارپاره، بحرطویل، نیمایی، غزل، مثنوی، قصیده، قطعه، ترجیع‌بند، ترکیب‌بند سپید، موج نو

مرجان شاهوران | کوچه غزل… باز هم با یاد تو صد واژه را گلچین کنم کوچه‌ی شعر و غزل‌ها را خودم تزیین کنم در دل دشت و طبیعت می‌روم چونان غزال یک بغل گل‌های وحشی بار این خورجین کنم می‌شوم راهی به سمت آرزوهای محال کلبه‌ی رویایمان لبریزِ از نسرین …

اینک من: گفتم تو را بخوانم کز صبح بگذریم باران چنان گرفت که خورشید پیر شد. در انتظارِ تو اینک من، آه... من مردی هزارساله کنارِ دریچه‌ها!...