کتاب هفته

هرمتیکا، نوشته‌های کهن منسوب به هرمس است که قدیمی‌ترین آنها در مصر یافت شده است و هرمس را همان طاط، فرزانه‌ی اسطورهای مصر دانسته‌اند که بیش از سه هزار سال پیش از میلاد می‌زیست و گویند جمیع معارف و نیز دین را به مصریان آموخت

واقعه اصلی داستان، شرح ماجرای یک روز عروسی است كه از زبان «بادی گلس» فرزند دوم خانواده نقل می‌گردد و طی آن، گذشته‌های خانواده گلس مرور می‌شود

گری چاپمن زبان عشق را به طور کلی به ۵ دسته تقسیم کرده است که مانند زبان‌های گفتاری لهجه‌های متعددی نیز دارد. تعریف شفاهی، قدردانی و کلام تایید‌آمیز، اولین زبان عشق است. کلمات ابزار قدرتمندی هستند که قدرت آفرینندگی یا مرگ دارند

خانواده ما همیشه از لحاظ روحی خیلی به هم نزدیک بوده. بچه که بودیم پدرمان در یک حادثه قایقرانی غرق شده و مادرمان همیشه روی این نکته تاکید کرده که روابط خانوادگی ما دارای چنان ثباتی است که در هیچ خانواده‌ی دیگری پیدا نمی‌شود من خیلی در مورد خانواده فکر نمی‌کنم

کتاب«موج چهارم» در چهار بخش، مدرنیته و مخالفان آن در ایران، نسل چهارم روشنکران ایرانی: در چالش با سنت و مدرنیته، طرح پرسش فلسفی و پروژه روشنگری در ایران امروز و خشونت مدرنیته و جایگزین‌های خشونت تدوین شده است.

می‌گویم یک رابطه عمیق، یک ساختمان است و نمی‌تواند مانند یک چادر باشد که تو هر روز یک جا علمش کنی. آیا برای داشتن یک ساختمان محکم و قوی غیر از این است که یه یک فوندانسیون قوی نیاز داریم؟... حالا تو اگر دنبال یک رابطه عمیق می‌گردی، شروع کن به کندوکاو درون خودت

عباس میلانی در این کتاب، کوشیده است تا تاریخ ایران را از منظر «مدرنیت» مورد بازشناسی قرار دهد. عباس میلانی به کمک تئوری نوتاریخی‌گرایی و به مدد مکتب تحلیل گفتمان، درون کاوی تاریخ ایران را‌ می‌آغازد و هر کجا ردپایی از مدرنیت‌ می‌یابد، آن را بازتاب‌ می‌دهد

داستان ادگار آلن پو مثل زندگی‌ست. ساده نیست. مشکل است. تو را با خود به جایی می‌کشاند که در درون‌ات بوده است و تو سال‌ها فراموش‌اش کرده‌ای

«ولادیمیر مایاکوفسکی» (۱۹۳۰-۱۸۹۳) از شاعران بنام قرن بیستم و مکتب فوتوریسم روسی است. در میان آثار وی، منظومه «ابر شلوارپوش» به‌ عنوان یکی ازمهم‌ترین آثار فوتوریستی و برنامه زندگی‌ شاعر شناخته ‌شده و مورد توجه و بررسی منتقدان بزرگ ادبی قرار گرفته ‌است

هنر سیر و سفر دوباتن مجموعه‌ای از ۹ جستار یا مقاله‌ی فلسفی است. این کتاب در دسته‌ی کتاب‌های غیرداستانی قرار می‌گیرد و ژانری ترکیبی از جمله فلسفه، هنر، سفرنامه و خودزندگی‌نامه دارد. آلن دوباتن در این کتاب، بی‌اعتنایی به ماهیت سفر در دوران مدرن را که با تمرکز به مقصد به‌جای چگونگی رسیدن به مقصد را نقد می‌کند