آموزش کودکان همیشه دغدغه اش بوده، بویژه کودکان مهاجر که در ایران با محرومیتها و محدودیت های مضاعف روبرو هستند.
دیدن طفلانی که به جای نشستن روی نیمکت مدرسه در کوچهها سرگردان هستند، سرچهارراهها گل میفروشند یا در کارگاههای خیاطی و کورهپزخانه دستان کودکانهشان را به ظلم زمانه میسپارند شعلههای دردی میشوند که وجودش را میسوزاند.
و آتش همین درد انگیزه او را برای کمک به این معصومانِ محروم شعلهور میکند.
بیست و یک سال پیش فاطمه خاوری که خود مهاجری از افغانستان است آموزش به کودکان را وظیفه خود قرار داد و در اولین گام در منزل شخصی خود معلم بیست کودک مهاجر شد و اندک زمانی بعد تعداد دانش آموزانش به ۱۶۰ نفر رسید. به مرور و با کمک دیگران خانه او تبدیل به مدرسه ای برای کودکان مهاجر شد.
در این گزارش با داستان این زن فعال مهاجر افغان آشنا میشوید.
هفته را دنبال کنید در: اینستاگرام – تلگرام – توئیتر