گروه ترجمه هفته|
به گزارش هفته، به‌نقل از لاپرس، اگر سال ۲۰۲۰ را سال مدیریت بحران قلمداد کنیم، بدون تردید سال ۲۰۲۱ باید سال خروج از بحران باشد. کارشناسان کانادایی در گفتگو با لاپرس پیش‌بینی می‌کنند که با پایان یافتن پویش سراسری واکسیناسیون و برطرف شدن بحران کرونا در سال جدید انتخاب‌های دشواری فراروی دولت فدرال قرار خواهد داشت.
استفانی شوئنار Stéphanie Chouinard استادیار دپارتمان علوم سیاسی کالج نظامی سلطنتی کانادا می‌گوید: «با پایان یافتن بحران، زمان حساب پس دادن از راه خواهد رسید و دولت فدرال باید پاسخگوی تدابیر و اقداماتی که برای مقابله با بحران کرونا انجام داده و از همه مهم‌تر پاسخگوی کسری بودجه سنگین و بی‌سابقه‌ای باشد که نتیجه هزینه‌های سرسام‌آور جبهه مقابله با کرونا است.»
جاستین ترودو و کریستیا فریلند بارها در طول دوره پاندمی کرونا به شهروندان اطمینان خاطر داده‌اند که تا هر زمان لازم باشد از کمک به شهروندان و کسب‌وکارهای کانادایی دریغ نخواهند کرد.
برنامه‌های حمایتی دولت فدرال در دوره پاندمی با استقبال گرم شهروندان روبرو شده و حتی اتاوا اجرای برخی از آن‌ها را به سال ۲۰۲۱ نیز بسط داده است اما خانم شوئنار معتقد است که این هزینه‌ها و حمایت‌های دولت نمی‌تواند تا ابد ادامه داشته باشد و طولی نخواهد کشید که دولت فدرال برای مدیریت بودجه و کسری بودجه سنگینی که بحران کرونا روی دستش گذاشته است، خود را در برابر انتخاب‌های دشوار خواهد دید.
این تحلیلگر کانادایی افزود: «اگر دولت بخواهد این برنامه‌های حمایتی را به‌سرعت متوقف کند ممکن است محبوبیت خود را از دست بدهد و ثمره تلاش و حمایت‌های یک سال اخیر خود را به یکباره نابود کند اما اگر هزینه‌های دولت بیشتر و بیشتر شود، ممکن است این موضوع بر قضاوت و انتخاب رأی‌دهندگان کانادایی در انتخابات آتی تأثیر منفی گذارد؛ بنابراین خواه‌ناخواه دولت ترودو به‌زودی باید دست به انتخاب‌های واقعاً دشواری بزند.»
اریک مونتینی Eric Montigny استاد دپارتمان علوم سیاسی دانشگاه لاوال نیز می‌گوید: «نکته قابل‌توجه این است که از سال ۲۰۱۹ بودجه فدرال واقعی نداشته‌ایم. من معتقدم که در عرصه کنترل بودجه یک مشکل جدی وجود دارد. به نظر من چالش بزرگ در اولین لایحه بودجه‌ای که دولت فعلی از زمان انتخابات ارائه می‌کند، شکل خواهد گرفت.»
کار احزاب و گروه‌های مخالف دولت نیز در سال جدید چندان ساده‌تر نخواهد بود چراکه آن‌ها نیز باید در برابر دولت فدرال که در سال ۲۰۲۰ حضوری همه‌جانبه و محسوس داشته است، به نحوی شایسته عرض‌اندام کنند.
ژونویئو تلیه Geneviève Tellier از استادان مدرسه مطالعات سیاسی دانشگاه اتاوا نیز بر این عقیده است که چالش فراروری ارین اوتول رئیس حزب محافظه‌کار کانادا نیز کوچک‌تر از چالش‌ها فراروی ترودو و دولتش نخواهد بود چراکه برای جلب اعتماد رأی‌دهندگان کانادایی و تقویت جایگاه خود و حزبش در انتخابات آینده، باید بتواند به نحوی شایسته و متقاعدکننده از دیدگاه‌های خود درزمینهٔ بودجه و مسائل مالی دفاع کند و صرفاً به انتقاد از سیاست‌ها و عملکرد دولت در دوره پاندمی کرونا بسنده نکند.
«به نظر من بزرگ‌ترین و جدی‌ترین چالش در انتظار جناح راست است. اینکه من مسئول امور مالی کشور باشم اما برای کنترل بودجه، خدمات عمومی موردنیاز شهروندان را کم یا حذف نکنم، ایده خوبی است اما قطعاً اجرای آن پیچیده است.» (ژونویئو تلیه، استاد مدرسه مطالعات سیاسی دانشگاه اتاوا)
خانم تلیه افزود: «محافظه‌کاران از عملکرد دولت و هزینه‌های بی‌حدوحصری که برای مدیریت بحران کرونا انجام داده انتقادات زیادی دارند اما نمی‌گویند و نمی‌توانند بگویند که اگر خودشان در قدرت بودند چه کار متفاوتی می‌کردند به همین علت من فکر می‌کنم که مردم نیز این احساس را دارند که اگر محافظه‌کاران زمام امور را در دست داشتند، مثل لیبرال‌ها تا این اندازه سخاوت به خرج نمی‌دادند.»
هفته را دنبال کنید در: اینستاگرام – تلگرام – توئیتر
| بیشتر بخوانید: |
خانم شوئنار نیز تأکید کرد چالش فراروی حزب نیودموکرات کانادا نیز بزرگ خواهد بود چراکه این حزب نیز در سال جدید تلاش خواهد کرد تا خودی نشان دهد و جایگاهش را برای انتخابات آینده تقویت کند.
خانم شوئنار افزود: «به نظر می‌رسد دوره حاکمیت سینگ رهبر حزب نیودموکرات کانادا به پایان رسیده است. اگر سینگ نتواند در سال جدید آن هم در شرایطی که حزب نیودموکرات هم مطیع دولت است و هم از حزب سبز و رئیس جدیدش حرف‌شنوی دارد، به طرز شایسته‌ای از موجودیت این حزب دفاع کند، قطعاً باید دوره ریاست خود را تمام شده تلقی کند.»
پویش واکسیناسیون
اما همه این تجزیه‌وتحلیل‌ها و پیش‌بینی‌های سیاسی منوط به آن است که پویش واکسیناسیون با موفقیت انجام شود.
خانم شوئنار می‌گوید: «ناگفته پیداست که با دریافت و استفاده از چند هزار دز اولیه واکسن ضدکرونا معجزه‌ای در کشور اتفاق نمی‌افتد. باید منتظر بمانیم و ببینیم چقدر طول خواهد کشید تا بخش عمده شهروندان کانادایی واکسینه شوند. بدون تردید تا آن زمان نباید ویروس کرونا و مشکلات ناشی از آن را تمام شده بدانیم.»
درست است که دولت‌های استانی مسئولیت انجام واکسیناسیون را بر عهده گرفته‌اند، اما آقای مونتینی معتقد است که درنهایت این دولت لیبرال جاستین ترودو است که در خصوص میزان موفقیت یا ناکامی پویش واکسیناسیون سراسری در عرصه ملی مورد قضاوت قرار خواهد گرفت و متحدان لیبرال‌ها چندان در کانون توجه و انتقاد قرار نخواهند داشت.
آقای مونتینی ادامه داد: «به نظر من یکی از اصلی‌ترین و بزرگ‌ترین چالش‌هایی که طی ماه‌های آینده مترصد جاستین ترودو و کابینه‌اش نشسته این است که همه شهروندان منتظر هستند تا ببینند کانادا برای برون‌رفت از بحران پاندمی کرونا و پشت سر گذاشتن این دوران سخت همانند کشورهای دیگر چه ظرفیت‌هایی دارد. به‌عنوان مثال اگر آمریکا با توجه به اینکه خودش تولیدکننده واکسن ضدکووید ۱۹ است بتواند دو ماه زودتر از کانادا بحران کرونا را پشت سر بگذارد، فشارهای سیاسی قطعاً به شکل ملموسی بر دولت افزایش خواهد یافت.»
برحسب میزان موفقیت کارزار واکسیناسیون سراسری کووید ۱۹ و شکل و سرعت خروج کانادا از بحران کرونا، شاید سال ۲۰۲۱ را بتوان به‌مثابه انتخابات فدرال زودهنگام قلمداد کرد. اگر احزاب مخالف دولت را سرنگون کنند یا اینکه دولت فدرال خودش به این نتیجه برسد که با ژولی پایت ملاقات داشته باشد، سناریو انتخابات زودهنگام رقم خواهد خورد.
خانم تلیه معتقد است که اگر قرار به برگزاری انتخابات زودهنگام باشد، هر چه زودتر برگزار شود به نفع دولت فعلی خواهد بود.
تلیه تصریح کرد: «سیاستمداران بر این عقیده هستند که رأی‌دهندگان همواره کوته‌بین هستند یعنی اینکه به‌جای داشتن دیدگاه درازمدت، همیشه وضعیت و شرایط را در کوتاه‌مدت در نظر می‌گیرند و درباره آن قضاوت می‌کنند. مردم چیزی را که مدت‌ها از زمان وقوع آن گذشته است کمتر از آن چیزی که به‌تازگی اتفاق افتاده یا در حال اتفاق افتادن است، یاد می‌کنند. هر چه از دوره مدیریت بحران دورتر شویم، توجه و علاقه‌مندی افکار عمومی به دولتی که بحران را مدیریت کرده و آن را پشت سر گذاشته است، کمتر خواهد شد. درباره بودجه و انتخابات زودهنگام نیز همین مسئله صدق می‌کند.»
