عبداله صفوی|
مشاور امنیت مالی و کارگذار سرمایهگذاری
هنگامی که سخن از بازنشستگی به میان میآید، در ذهن خود نقشی را تصور میکنیم که ناشی از شنیدهها، تجربیات و تخیلات ماست. عدهای از این دوران تصور سواحل کارائیب و یا سفر دور دنیا را دارند. کسانی دیگر این ایام را با روزهای کسالت بار زندگی همراه با دردهای مختلف و فقر یاد میکنند. عدهای قصد سپری کردن آن در وطن و گروهی قصد ماندن در همین وطن دوم را دارند. برخی به فکر باغبانی در باغچه کوچک حیاط خانه و گروهی به فکر فروش خانه و صرف آن برای هزینههای باقی ایام عمر هستند.
اما این تصورات ذهنی چقدر به واقعیت نزدیک است؟ جواب دادن به این سوال به ویژه برای مهاجران کار آسانی نیست زیرا اولا معمولا اطلاعات کافی از شرایط بازنشستگی و منابع درآمدی آن ندارند؛ دوم آنکه مشاهدات و تجربیات شخصی نیز به آنها اجازه نمیدهد تا بتوانند تصویر درستی از دوران بازنشستگی خود ترسیم کنند.
اما با یک دید واقعگرایانه، دوران بازنشستگی به هر صورت و در هر کجای این دنیا که باشد، قسمت مهمی از زندگی ماست و مانند بقیه مراحل زندگی با برنامهریزی درست میتوان از آن کمال استفاده را برد و به دور از هرگونه خیالپردازی با پذیرفتن واقعیتها، زندگی را تا آخرین لحظه عمر زندگی کرد.
اکنون که طبق روال هر سال در ماههای ژانویه و فوریه همه جا سخن از بازنشستگی و پسانداز برای این دوران است، فرصت را غنیمت شمردم و تصمیم گرفتم که مطالب مهمی را در مورد برنامهریزی برای بازنشستگی با شما در میان بگذارم تا بتوانیم با دید واقعگرایانهتر به پیشواز این دوران برویم و با برنامهریزی درست این ایام را به همان دوران طلایی زندگی تبدیل کنیم.
در این نوشته اشارهوار نکاتی را میخوانید که به شما کمک میکند تصویر بهتری از برنامهریزی برای زمان بازنشستگی خود داشته باشید.
قبل از هر چیز، برای برنامهریزی مالی از انواع هزینهها در این دوران شروع میکنیم.
هزینههای افراد در دوران بازنشستگی معمولا به سه دسته کلی تقسیم میشوند:
۱ .هزینههای متعارف و معمول: شامل مخارج روزمره مانند غذا، مواد مصرفی، هزینههای نگهداری خانه، مسافرت، مالیات، بیمه.
۲. هزینههای مربوط به روزهای سخت: شامل مخارجی که نه قابل پیشبینی هستند و نه قابل چشم پوشی. مانند دارو و درمان بیماریهای سخت، دندان پزشکی، هزینههای بزرگ تعمیرات خانه، مسائل ضروری و پیشبینی نشده مربوط به فرزندان و حوادث.
۳. هزینههای مربوط به آنچه دوست داریم بعد از سفر ابدی ما اتفاق بیفتد: مانند آنچه در وصیتنامه داریم، انتقال خانه و اموال به همسر یا فرزندان، کمک هزینه برای زندگی همسر، فرزندان یا والدین، هزینههای خاکسپاری یا امور خیریه.
حال که هزینهها در دوران بازنشستگی مشخص شد، نگاهی کنیم به سبکهای زندگی در این دوران. (فکر میکنید شما در کدام دسته باشید؟)
هفته را دنبال کنید در: اینستاگرام – تلگرام – توئیتر
بیشتر بخوانید: |
در دوران بازنشستگی، معمولا افراد یکی از چهار سبک زندگی و یا ترکیبی از آن را برای خود انتخاب میکنند:
۱. سبک حفظ روش زندگی قبل از بازنشستگی: این روش مربوط به کسانی است که دوست دارند در دوران بازنشستگی سبک زندگی خود را تغییر ندهند؛ در همان خانهای که بودند بمانند، به همان میزان مسافرت کنند و به همان مقدار خرج کنند که قبلا.
۲. سبک بازنشستگی ماجرا جویانه: این روش مربوط به کسانی است که بعد از بازنشستگی کوله بار سفر میبندند و گاهی بیشتر دارایی خود را نقد میکنند تا بتوانند ماجراجویی کنند. شاید به دور دنیا سفر کنند. آنها بر این عقیده هستند که وقت آن است تا کارهای نکرده دوران قبل را حالا انجام دهند.
۳. سبک پساندازکنندگان قهار: مربوط به افرادی است که در این ایام در خرج کردن بسیار محتاط هستند و تا میتوانند صرفهجویی، و اگر پولی هم از جایی نصیبشان شود پسانداز میکنند تا مبادا زمانی کم بیاورند.
۴. سبک دست و دلبازان خوشحال: این سبک مربوط به کسانی است که معتقدند انسان فقط یکبار زندگی میکند و بنابراین تمام اندوخته خود را در همان سالهای اولیه بازنشستگی خرج میکنند.
بعد از صحبت درباره سبکهای مختلف زندگی و هزینههای دوران بازنشستگی، باید ببینیم چه نکاتی را باید در برنامه ریزی، در نظر گرفت.
این مطالب در نوشتن یک برنامه مطلوب بسیار ضروری هستند که تیتروار به آنها اشاره میکنیم.
۱) تخمین میزان نیاز مالی برای سال اول بازنشستگی: یکی از مهمترین قسمتهای برنامهریزی آن است که واقعبینانه بدانیم با ارزش امروز پول، برای تامین هزینههای زندگی انتخابیمان چقدر پول در سال نیاز داریم. سپس با در نظر گرفتن نرخ تورم محاسبه کنیم این میزان معادل چقدر در سال اول بازنشستگی ما است. همین کار را برای سالهای بعدی نیز تکرار میکنیم.
۲) برنامه برای تامین هزینه در روزهای سخت: به فکر هزینههای پیشبینی نشده باشیم. بیماریهای سخت، داروهای گران قیمت، پرستار و دیگر مخارج درمانی و همچنین هزینه برای جبران حوادث پشبینی نشده، تعمیرات ساختمان و ماشین و دیگر هزینههایی از این دست همگی چیزهایی هستند که باید به آنها در برنامهریزی توجه کرد.
۳) برنامه ریزی برای آنچه دوست داریم پس از ما اتفاق بیفتد: منابع مالی برای تحقق وصیتنامه و در نظر گرفتن ارث یا امور خیریه باید در برنامه در نظر گرفته شود.
۴) سرمایهگذاری با ریسک مناسب: برای تامین منابع مالی درآمد در دوران بازنشستگی نه تنها باید پسانداز کرد، بلکه باید این پس انداز در سرمایهگذاری مناسب قرار گیرد تا رشد حداکثری خود و پرداخت حداقلی مالیات را به همراه داشته باشد.
۵) بدانیم چه کارهایی را نباید انجام دهیم: سرمایهگذاریهای نامطمئن و هزینههای غیرلازم و برنامهریزیهای تک بعدی عواملی هستند که باید از آنها اجتناب کنیم.
در انتهای این بخش به ۵ راهبرد عملی در برنامه خوب بازنشستگی اشاره میکنم:
۱.کم کردن هزینههای سرمایهگذاری
۲. تعویق انداختن استفاده از CPP and RRSP
۳. بکارگیری قسمتی از دارایی برای خرید بیمههایی که به صورت مستمری قابل برداشت است
۴. تعدیل و اصلاح عادتهای خرج کردن
۵. در نظر داشتن امکان استفاده از وام مسکن معکوس در صورت لزوم
در شمارههای بعدی به مطالب مهم دیگری مانند «منابع تامین درآمد در دوران بازنشستگی»، «انواع سرمایه گذاری ها» و «واقعیتها و آمارها در مورد بازنشستگی در کانادا» خواهم پرداخت.
تماس با نویسنده: آقای عبدالله صفوی مشاور امنیت مالی است و با شماره تلفن ۵۱۴۴۶۷۸۴۹۱ میتوانید با او تماس بگیرید