گروه ترجمه هفته |
کارشناسان معتقدند که در بحث واکسیناسیون سراسری کووید۱۹ دولت فدرال پیش از هر چیز باید شفافیت و اطلاع‌رسانی لازم را داشته باشد.
نزدیک به ۲۱ درصد از کاناداییهایی که در نظرسنجی اخیر موسسه ایپسوس IPSOS شرکت کردند، اذعان داشتند که برای واکسینه کردن خود در برابر کووید۱۹ تردیدهایی دارند در حالی که ۱۶ درصد به صراحت اعلام کردند که در پویش واکسیناسیون سراسری شرکت نخواهند کرد. اکنون سوال این است که آیا دولت فدرال می‌تواند آنها را به رغم خواسته خودشان به شرکت در واکسیناسیون سراسری وادار کند؟
بررسی‌ها نشان می‌دهد که نزدیک به ۵۶ درصد از مردم کانادا از ایده واکسیناسیون اجباری کووید۱۹ حمایت می‌کنند اما هیچ تضمینی برای موفقیت واکسیناسیون اجباری وجود ندارد ضمن این که شواهد محکمی هم وجود ندارد که نشان دهد دولت برای واکسینه کردن همه افراد جامعه در برابر کووید۱۹ الزاما باید مسیر واکسیناسیون اجباری را در پیش گیرد.
در حال حاضر فقط استان‌های انتاریو و نیوبرانزویک تاکید کرده‌‌اند که کودکان و نوجوانان برای رفتن به مدرسه، باید برخی واکسن‌های خاص را تزریق کنند. در این میان فقط برخی از کودکان و نوجوانان به علت مشکلات پزشکی یا دلایل عقیدتی (باورهای مذهبی) می‌توانند از این امر معاف شوند.
دیگر استان‌های کانادا این واکسن‌ها را برای کودکان و دانش‌آموزانی که به مدرسه می‌روند مصرانه توصیه کرده اما آن را اجباری ندانسته‌اند. اطلاعات منتشر شده توسط آژانس بهداشت عمومی کانادا حاکی از آن است که نرخ واکسیناسیون کودکان در این دو استان و دیگر استان‌های کانادا مثل کبک که واکسیناسیون در آنها اجباری نشده است، خیلی متفاوت نیست.
مقاله‌‌‌ای مشترکی که او دوبه Ève Dubé محقق موسسه ملی سلامت عمومی کبک با کمک برخی همکاران خود درباره مطالعات صورت گرفته در زمینه پویش واکسیناسیون نوشته، حاکی از آن است که نرخ بیماری‌های کودکان در کشورهایی که واکسیناسیون در آنها اجباری است با کشورهایی که چنین تدبیری را اجباری نمی‌دانند، تفاوت چشمگیری ندارد.
مقایسه میان کبک با مناطقی مثل اونتاریو، کالیفرنیا، استرالیا، اسلوونی و اوگاندا که برای مخالفت با واکسیناسیون جرایم و تنبیهات مختلفی وضع شده است، نشان می‌دهد که اجباری کردن واکسیناسیون برای کل افراد جامعه دست کم تا این جای کار راهبرد موثر و سازنده‌‌‌ای نبوده است.
ایو دوبه Ève Dubé می‌گوید: «تجارب تاریخی در کبک به ما نشان می‌دهد که با اجرای سیاست‌های مناسب در جهت ارتقای پویش واکسیناسیون، آگاه‌سازی هر چه بیشتر عموم و ترغیب آنها به شرکت در واکسیناسیون، مقامات کبک موفق شدهاند بدون این که واکسیناسیون را اجباری کنند، درصد بالایی از مردم را به واکسینه کردن خود در برابر بیماری‌ها متقاعد سازند.»
ایو دوبه که استاد دانشکده مردم شناسی دانشگاه لاوال است، می‌گوید درباره واکسیناسیون کووید۱۹ نیز وضعیت به همین‌گونه است و مقامات استان به جای این که به اجباری کردن واکسیناسیون فکر کنند، بهتر است برای آگاه‌سازی هر چه بیشتر افکار عمومی و تسهیل دسترسی شهروندان به واکسن تلاش کنند.
نیکول باستا Nicole Basta استاد همه‌گیر شناسی در دانشگاه مک‌گیل نیز که درباره واکسیناسیون اجباری و مجازات‌های اعمال شده برای متخلفان در کشورهای مختلف جهان تحقیقات مفصلی انجام داده است، می‌گوید: «الزام و اجبار تنها مولفه‌‌‌‌هایی نیست که می‌تواند در تصمیم‌گیری افراد به شرکت در واکسیناسیون موثر باشد.»
هفته را دنبال کنید در: اینستاگرام – تلگرام – توئیتر
| بیشتر بخوانید: |
باستا می‌گوید بیش از نیمی از کشورهای جهان واکسیناسیون را برای شهروندان خود اجباری می‌کنند. اما معمولا از اهرم اجبار در واکسیناسون علیه بیماری‌های کودکان که از مدت‌ها پیش برای بشر شناخته شده و دسترسی به واکسن آنها نیز آسان است، استفاده می‌شود.
خانم باستا می‌گوید می‌توان بدون توسل به حربه اجبار نیز نرخ مشارکت عمومی در واکسیناسیون کووید۱۹ را بالا برد. کشورهای مختلف جهان برای ارتقای پویش‌های واکسیناسیون در سطح ملی و بالابردن میزان موفقیت این کار، هر کدام راهبردهای مختلفی را به اجرا می‌گذارند.
مرحله بعدی تحقیقات خانم باستا در بحث واکسیناسیون‌های اجباری در جهان، بررسی میزان کارآیی جرایمی است که دولت‌ها برای تنبیه متخلفان در نظر می‌گیرند. ممنوعیت رفتن به مدرسه، حبس و جریمه نقدی از جمله تدابیر تنبیهی است که کشورها برای افرادی که حاضر نیستند در واکسیناسیون های اجباری شرکت کنند، به اجرا می‌گذارند.
«در شرایط مختلف و برای واکسن‌های مختلف، راهبردهای متفاوتی می‌تواند موثر واقع شود.» (نیکول باستا استاد اپیدمولوژی دانشگاه مک گیل)
یک تدبیر افراطی
برین ویلیامز-جونز Bryn Williams-Jones استاد مدرسه بهداشت عمومی دانشگاه مونترال معتقد است اجباری کردن واکسیناسیون باید آخرین راهکار باشد. به گفته او، اجباری کردن واکسیناسیون باید با توجه به فواید و کارآیی واکسن و همچنین دیگر احتمالاتی که کارشناسان مطرح می‌کنند، اعمال شود. وادار کردن مردم به واکسیناسیون شاید از نقطه‌نظر اخلاقی قابل توجیه باشد اما نمی‌توان انکار کرد که این کار یک تدبیر افراط گرایانه است که با آزادی‌های فردی کاملا مغایرت دارد.
«شاید بتوان گفت که دولت‌ها باید واکسیناسیون اجباری را مثل اقدام هسته‌‌‌ای که همواره از آن به عنوان آخرین راهکار یاد می‌شود، در نظر بگیرند.» (برین ویلیامز-جونز استاد مدرسه بهداشت عمومی دانشگاه مونترال)
استاد دانشگاه مونترال تاکید کرد: «قبل از این که به این ایستگاه پایانی برسیم باید همه راه‌های دیگر را آزموده باشیم و به ویژه امکان دسترسی رایگان و آسان واکسن برای همه شهروندان را فراهم کرده باشیم. در مسیر اجرای واکسیناسیون سراسری موفقیت‌آمیز، پیش از فکر کردن به تدابیر تنبیهی ابتدا باید راهکارهای تشویقی را امتحان کنیم.»
مقامات اتاوا ابراز اطمینان کرده‌‌اند که اکثریت شهروندان می‌توانند در سال ۲۰۲۱ به واکسن کووید۱۹ دسترسی داشته باشند چرا که دولت فدرال با هفت شرکت داروسازی برای تهیه واکسن قرارداد امضا کرده و در مجموع ۴۱۴ میلیون دز واکسن بالقوه کووید۱۹ سفارش داده است. اگر واکسن‌های شرکت‌های فایزر و مدرنا در نهایت مورد تایید وزارت بهداشت کانادا قرار گیرند، شش میلیون دز واکسن این دو شرکت در اختیار کانادا قرار خواهد گرفت و با توجه به این که برای هر نفر دو دز واکسن تزریق می‌شود، پیش‌بینی می‌شود که نزدیک به سه میلیون کانادایی در سه ماهه اول سال ۲۰۲۱ واکسینه شوند. کمیته ملی مشورتی مصونیت سازی CCNI گروه‌های مختلف جامعه را برای دریافت واکسن کووید۱۹ اولویت‌بندی کرده است. طبق توصیه این نهاد ابتدا سالمندان، افراد آسیب‌پذیر و کارگران بخش بهداشت و درمان و همچنین متصدیان مشاغلی که از نظر مقامات اساسی تشخیص داده می‌شوند، واکسن کرونا را دریافت خواهند کرد.
ویلیامز-جونز افزود: «پس از آن که همه موانع و محدودیت‌های دسترسی به واکسن را برای عموم مرتفع ساختیم، باید با آگاه‌سازی و انتشار اطلاعات مفید اطمینان حاصل کنیم که اعتماد عمومی را به دست آورده‌ایم. این به نظر من از بزرگ‌ترین چالش‌هایی است که مسئولان بخش بهداشت عمومی در عرصه اجرای واکسیناسیون با آن روبرو هستند.»
استاد مدرسه بهداشت عمومی دانشگاه مونترال خاطر نشان ساخت: «ابتدا باید به شهروندان ثابت کنیم واکسن‌هایی که چراغ سبز وزارت بهداشت را گرفته‌اند، از ایمنی و کارآیی لازم برخوردار هستند. اگر پیش از آغاز واکسیناسیون این کار را به خوبی انجام ندهیم، هیچ توجیهی وجود ندارد که بخواهیم مردم را وادار به واکسیناسیون کنیم.»
وی افزود این بزرگ‌ترین خطری است که در امر واکسیناسیون سراسری کووید۱۹ فراروی بازیگران عرصه بهداشت و درمان وجود دارد چرا که سرعت ساخت واکسن‌ها و استفاده شتابزده آنها به منظور مهار شیوع ویروس کرونا، ترس و تردیدهایی در بخشی از افکار عمومی به وجود آورده است که زدودن آن لازمه اطلاع رسانی مناسب و آگاهی سازی اطمینان بخش است.
مدت زمان متوسط ساخت ۲۱ واکسنی که از ده سال پیش تا کنون به تایید سازمان غذا و داروی آمریکا رسیده، هشت سال بوده این در حالی است که ساخت واکسن کووید۱۹ کمتر از یک سال زمان برده است.
نظرسنجی موسسه ایپسوس ترس و تردید شهروندان را در خصوص شرکت در واکسیناسیون کووید۱۹ به خوبی نمایان ساخته است چرا که ۷۱ درصد شرکت کنندگان در نظرسنجی این موسسه از عوارض جانبی یا خطرات احتمالی مرتبط با تزریق واکسن ابراز نگرانی کردند. حتی ۶۰ درصد از آنهایی هم که اعلام کردند قطعا خود را واکسینه خواهند کرد، همین ترس و تردیدها را دارند.
این وضعیت به کبک یا کانادا محدود نمی‌شود و دولت‌های دیگر نیز برای واکسیناسیون با چنین شرایطی روبرو هستند. تازه‌ترین نظرسنجی صورت گرفته در فرانسه نیز نشان می‌دهد که مردم این کشور اکنون نسبت به تابستان گذشته برای واکسینه شدن در برابر کروناویروس تمایل کمتری دارند. طبق یک نظرسنجی که در ماه ژوئیه صورت گرفت، دو سوم شهروندان فرانسوی امیدوار بودند هر چه زودتر واکسن کووید۱۹ ساخته شود تا بتوانند به سرعت خود را در برابر این بیماری واکسینه کنند اما نظرسنجی جدید که اواخر نوامبر صورت گرفت نشان می‌دهد که اکنون فقط نیمی از فرانسوی‌ها مایل به واکسیناسیون هستند. بهداشت عمومی فرانسه اعلام کرده نتیجه تحقیقی که نوامبر صورت گرفته است نشان داد که فقط نیمی از شهروندان (۵۳ درصد) مایل به واکسینه کردن خود در برابر ویروس کرونا هستند در حالی که نظرسنجی ماه ژوئیه حاکی از آن بود که ۶۴ درصد فرانسوی‌ها بی‌صبرانه منتظر ساخت و تایید واکسن کووید۱۹ بودند تا بتوانند به سرعت خود را در برابر ویروس کرونا واکسینه کنند.
برین ویلیامز-جونز معتقد است مقامات هر کشور برای این که بتوانند به شهروندان خود در این خصوص اطمینان خاطر بدهند، باید حداکثر شفافیت را از خود نشان دهند. دولت‌ها باید ثابت کنند که بهترین واکسن‌ها را برای شهروندان خود خریداری کرده‌‌اند ضمن این که باید اطلاعات مفید و مستندی نیز در خصوص کارآیی درازمدت این واکسن‌ها در اختیار شهروندان قرار دهند و نگرانی‌های آنها را در خصوص عوارض جانبی احتمالی این واکسن‌ها برطرف نمایند.
به موجب قانون سلامت عمومی استان کبک، دولت این اجازه را دارد که به منظور حفاظت از شهروندان در برابر یک بیماری واگیردار خطرناک، واکسیناسیون را اجباری کند.
آیا در خصوص کووید۱۹ درست است که دولت کبک از این اختیار قانونی خود استفاده کند؟
کولین فلود Colleen Flood مدیر مرکز حقوق، سیاست و اخلاق سلامت وابسته به دانشگاه اتاوا و عضو کارگروه «انجمن سلطنتی کانادا درباره کووید۱۹» می‌گوید برای پاسخ دادن به این سوال باید ابهامات متعددی را برطرف کرد.
خانم فلود معتقد است تا زمانی که شناخت خوبی از عملکرد واکسن، پیامدها و عوارض جانبی یا میزان کارآیی آن نداشته باشیم، به راحتی نمی‌توانیم درباره قانونی بودن یا نبودن این تدبیر (اجباری شدن واکسیناسیون) اظهارنظر کنیم.
استاد دانشگاه اتاوا افزود برای این که بتوانیم این مسئله را از نقطه نظر حقوقی مورد تجزیه و تحلیل قرار دهیم، به اطلاعات زیادی نیاز داریم که در حال حاضر برای ما ناشناخته است. قانون در خلاء تدوین و تصویب نشده است و طبیعتا در نبود اطلاعات لازم و پیش از پیدا کردن پاسخ‌های قانع‌کننده به سوالات علمی مطرح شده، نمی‌توان قانون را به اجرا گذاشت.
خانم فلود تصریح کرد نکته‌‌‌ای که در آن هیچ تردیدی وجود ندارد این است که پیش از اجباری کردن واکسیناسیون کووید۱۹، دولت باید ابتدا ثابت کند که هیچ راه دیگری برای متقاعد کردن شهروندان به شرکت در پویش واکسیناسیون سراسری وجود ندارد.
فلود ادامه داد: «مرجع قضایی حکم عمومی واکسیناسیون سراسری اجباری را زمانی تایید خواهد کرد که که اسناد و شواهد بسیار محکمی وجود داشته باشد که الزامی بودن آن را ثابت کند. اما پیش از آن که به این مرحله برسیم، لازم است که دولت با روش‌های مختلف و از طریق رسانه‌های جمعی برنامه‌های آگاه‌سازی برای عموم به اجرا گذارد و فواید واکسن و خطرات احتمالی آن را برای شهروندان به صراحت تشریح کند.»
اما راه درازی مانده است تا دستگاه قضایی بتواند اعلام کند شواهد و دلایل متقنی وجود دارد که ثابت می‌کند واکسیناسیون اجباری برای بهداشت عمومی کانادا اساسی و ضروری است. (کولین فلود، مدیر مرکز حقوق، سیاست و اخلاق سلامت وابسته به دانشگاه اتاوا)
به گفته خانم فلود این اتفاق شاید زمانی رخ دهد که دولت همه تدابیر لازم را برای متقاعد کردن افراد در خصوص فواید و ضرورت واکسیناسیون به اجرا گذاشته و همه راه‌های ممکن را در این زمینه طی کرده باشد. در آن صورت است که دولت می‌تواند دادگاه را متقاعد کند که افراد خاطی و سرکش که حاضر به واکسیناسیون نمی‌شوند، می‌توانند برای سلامت عمومی جامعه خطرناک باشند و لازم است که دستگاه قضایی آنها را به واکسیناسیون وادار کند. فقط در چینن شرایطی است که دادگاه‌ها می‌توانند برای کمک به دولت در اجرای واکسیناسیون اجباری وارد عمل شوند.»
