کانادا تنها کشور عضو گروه ۲۰ است که در ذخایر خود طلا ندارد. کانادا همه ذخایر طلای خود را به فروش رسانده است. تا همین چند سال پیش نیز مقدار نه چندان زیادی سکه طلا در ذخایر دولت وجود داشت اما آخرین شمش‌های طلا که متعلق به دولت کانادا بود در سال ۲۰۰۳ فروخته شدند.
تیموتی لین نایب رئیس بانک مرکزی کانادا سال گذشته در یکی از سخنرانی‌های خود اعلام کرد که دولت کانادا در سال ۱۹۸۰ سیاستی را برای فروش تدریجی و حساب شده ذخایر طلای خود اتخاذ کرد تا به این ترتیب میزان درآمد حساب ذخیره ارزی خود را افزایش دهد. پول حاصل از فروش ذخایر طلای کشور در صندوق ذخیره ارزی قرار داده شد چرا که دولت معتقد بود این کار با اهدافی که برای ذخیره ارزی تعیین شده است، تطابق بیشتری دارد.
هفته را دنبال کنید در: اینستاگرام – تلگرام
با این حال نظر به این واقعیت که در هیچ شرایطی از جذابیت و ارزش طلا به عنوان یک ارز مامن کم نمی‌شود، بانک مرکزی کانادا در مطالعه اخیر خود توصیه کرده است که با توجه به مخاطرات و ابهامات اقتصادی و سیاسی فزاینده در جهان، بهتر است ذخایر ارزی کشور بار دیگر به این عنصر گران‌بها مزین شود.
طلا همواره به عنوان سپری در برابر پول بوده است. این اندیشه دیرین که طلا حافظ سرمایه و ثروت است، در روزگار ما که سرمایه‌گذاران با کاهش یا نوسان قیمت ارزهای مهم مثل دلار و یورو یا افزایش نرخ تورم روبرو هستند، بیشتر از هر زمان طرفدار دارد. از دیرباز طلا همواره سپری در برابر کاهش ارزش پول و افزایش نرخ تورم بوده است. با افزایش نرخ تورم، معمولا ارزش طلا افزایش می‌یابد. زمانی که سرمایه‌گذاران متوجه می‌شوند که ارزش پول آنها در حال تحلیل است، به سرمایه‌گذاری بر روی دارایی‌های مطمئن‌تری که بتواند در برابر ناپایداری‌ها و گذشت زمان ارزش خود را حفظ کند، روی می‌آورند. سال‌های ۱۹۷۰ شاهد خوبی برای افزایش قیمت طلا در بحبوحه افزایش نرخ تورم است.
| بیشتر بخوانید: |
