گروه ترجمه هفته |
یک خانواده در شمال انتاریو داوطلبانه تصمیم گرفته است یک سال دیگر خود را قرنطینه کند
لیز و کلود لالیه به‌اتفاقِ دختر و نوه‌شان به علت نگرانی از ابتلا به کووید۱۹ و جلوگیری از تکرار واقعه تلخ و فاجعه باری که برای خانواده پیش آمده است، از ابتدای پاندمی کرونا خود را در خانه‌شان در مونبیم Moonbeam قرنطینه کرده‌اند.
هفته را دنبال کنید در: اینستاگرام – تلگرام
به گزارش هفته، به‌نقل از رادیو کانادا، درحالی‌که استان انتاریو مرحله سوم رفع قرنطینه و بازگشایی اقتصادی خود را سپری می‌کند، یک خانواده اهل کاپوسکاسینگ Kapuskasing از بیم موج جدید بیماری کووید۱۹ تصمیم گرفته است داوطلبانه خود را تا یک سال دیگر قرنطینه کند.
از سیزدهم مارس امسال جسیکا لالیه به‌اتفاق دخترش در خانه والدینش لیز و کلود لالیه خود را قرنطینه کردند. از پنج ماه پیش تاکنون این خانواده‌ی چهار نفره هرگز به هیچ فروشگاهی وارد نشده‌اند و هیچ‌یک از بستگان و نزدیکان آن‌ها نیز به خانه‌شان وارد نشده است.
مواد غذایی و کالاهای موردنیازی که این خانواده خریداری می‌کند درست همانند مراسلات پستی که دریافت می‌کند، پیش از آنکه مورداستفاده قرار گیرند به مدت سه روز قرنطینه می‌شوند.
لیز لالیه که یک پرستار بازنشسته است، می‌گوید: «به نظر من رعایت نکردن تدابیر پیشگیرانه و احتیاطی دیوانگی است. دیدن افرادی که خطر بیماری را درک نمی‌کنند و آن را جدی نمی‌گیرند، برای من خیلی دردناک است. من خوب می‌دانم که خیلی زودتر از آنکه فکرش را بکنیم به سراغمان می‌آید.»
در سال ۲۰۱۷ جنیفر که دختر بزرگ لیز لالیه بود، به علت ابتلا به یک بیماری باکتریایی در سن ۴۰ سالگی جان باخت. جسیکا لالیه دختر کوچک خانواده با صدای اندوه‌بار می‌گوید: «شبی که جنیفر بیمار شد تصور می‌کردیم که یک آنفلوانزای ساده گرفته است و خیلی زود بهبود خواهد یافت اما فردای آن روز جنیفر برای همیشه از میان ما رفت.»
جسیکا افزود: «از دست دادن خواهرم، زندگی همه ما را دگرگون کرد. شاید اگر ما هم جنیفر را از دست نداده بودیم، امروز این‌همه احتیاط نمی‌کردیم.»
جسیکا نیز درست مثل خواهرش از یک بیماری دژنراتیو رنج می‌برد. از زمانی که خواهرش جنیفر را به‌طور ناگهانی از دست داد، اولویت‌های زندگی‌اش تغییر کرده است. خودش می‌گوید: «قبلاً چیزی که برایم بیشتر اهمیت داشت، موفقیت و سرمایه‌گذاری در کسب‌وکار بود اما اکنون خانواده و سلامت آن‌ها برایم اولویت دارد.»
| بیشتر بخوانید: |
بسته شدن شرکت خانوادگی
جسیکا لالیه که مالک فروشگاه ناماست استودیو Namaste Studio مستقر در Kapuskasing است، تصمیم گرفته است برای تضمین سلامت خودش، خانواده‌اش و دیگران سال آینده نیز آن را به روی عموم بازگشایی نکند. جسیکا می‌گوید: «من هرگز دوست ندارم که کسب‌وکارم موجب شیوع ویروس کرونا شود.»
با توجه به تداوم بحران کووید-۱۹ جسیکا تصمیم گرفته است فقط روی فروش اینترنتی حساب کند. از ماه مارس جسیکا ده درصد از کالاهای فروشگاه خود را دیجیتالی کرده است تا بتواند آن‌ها را در وب‌سایت خود به فروش رساند. درآمدهای کسب‌وکار جسیکا آشکارا نسبت به پیش از بحران کرونا کاهش‌یافته است اما جسیکا از تصمیمی که در این زمینه گرفته است، رضایت کامل دارد.
«پول درآوردن و پولدار بودن خیلی خوب است اما اگر سلامتی نباشد، پول به هیچ دردی نخواهد خورد.» (جسیکا لالیه)
مالک ناماست استودیو، خودش مسئولیت تحویل کالاهای فروخته‌شده اینترنتی را بر عهده دارد و سفارش‌های مشتریان را دم در خانه به آن‌ها تحویل می‌دهد.
لیز و کلود لالیه برای اینکه زمان دور هم بودن خانواده را به حداکثر برسانند، اقامتگاه خود را به یک‌خانه تک خانواری تبدیل کردند. جسیکا نیز برای اینکه خود و دخترش را در کنار والدینش قرنطینه کند، لحظه‌ای تردید به خود راه نداد: «فضای خانه آن‌ها که در حاشیه دریاچه مونبیم قرار گرفته بزرگ‌تر از خانه من است و همسایه‌ها نیز از آن‌ها دور هستند.»
جسیکا می‌گوید: «روزهای اول که به‌اتفاق دخترم برای قرنطینه شدن به خانه پدری‌ام آمده بودم، خیلی هم آسان نبود. بازگشت به خانه پدری و زندگی در کنار پدر و مادر آن‌هم در ۳۹ سالگی یک چالش جدید بود. در آغاز کار لازم بود که یک دوره انطباق را سپری کنیم چراکه نسبت به دوره کودکی و نوجوانی که در خانه پدری گذرانده بودم، دیدگاه‌ها، رفتارها و نقش‌ها به‌کلی تغییر کرده بود. پیش از آن تقریباً فقط همدیگر را هنگام کار کردن یا در مراسم و مهمانی‌ها می‌دیدیم اما اکنون تمام ساعات شبانه‌روز کنار هم هستیم. ضمن اینکه دخترم هم در حال بزرگ شدن است و لازم است که همواره باهم در ارتباط باشم.»
مارس گذشته وقتی‌که دختر جسیکا نتوانست در کلاس درس حاضر شود، مادر و مادربزرگ نقش معلم را برای او ایفا کردند.
منبع: وب سایت شبکه خبری رادیو کانادا
