مساله سفارت ایران، و خدمت‌گذاری دنباله‌دارِ کانادا به ایالات متحده | دیدگاه

درباره نویسنده: لئو پل لوزون LÉO-PAUL LAUZON روزنامه‌نگار کبکی لوزون دارای دکترای مدیریت از دانشگاه گرونوبل فرانسه و فوق لیسانس حسابداری از دانشکده معتبر مطالعات عالی بازرگانی دانشگاه مونترال است. وی از زمان پایان تحصیلات دانشگاهی یعنی سال 1973 تا هم اکنون استاد دانشکده علوم مدیریت دانشگاه کبک بوده است.

استفان هارپر نخست وزیر سابق محافظه‌کار کانادا، جهت خوش خدمتی به متحدین بی‌قید و شرط خود، جناح جمهوری‌خواه ایالات متحده، اسرائیل و عربستان سعودی، با انگیزه‌های ایدئولوژیک و بهانه واهی چون تروریسم اقدام به بستن سفارت کانادا در ایران و بیرون کشیدن کارمندان آن کرد.

 

جاستین ترودو قول داده بود که پس از روی کار آمدن در سال 2016 ،مانند کشورهای اروپایی، چین، روسیه، استرالیا، نیوزلند و غیره، سفارت کانادا را همانند سایر کشورهای مستقل بازگشایی و روابط عادی دیپلماتیک با ایران برقرار کند. هم اکنون ما در پایان سال 2019 هستیم و سفارت هنوز بسته می‌باشد. در روزنامه «لو دووار به تاریخ 2018،5،9 »نوشته شده «حزب لیبرال کانادا به دلیل ناراحتی برخی از متحدین، از نزدیکی بین اتاوا و تهران بازمانده است» این برای یک کشور مستقل رسوایی بیش نیست. از طرف دیگر، کانادا سفارت‌خانه‌هایی در عربستان سعودی، کویت، اسرائیل، امارات و مصر دارد.

خروج یک‌جانبه ایالات متحده از توافق هسته‌ای

در سال 2015، ایران و قدرتهای مهم غربی توافق هسته‌ای را امضا كردند كه، ایران متعهد شد كه به دنبال سلاح هسته ای نباشد و اگر تهران به تعهدات خود کاملا احترام بگذارد، ‌«واشنگتن همه تحریم ها علیه ایران را لغوکند» در صورتی‌که ایران به همه تعهدات خود پایبند بود، بر خلاف خواست فرانسه، انگلیس، آلمان، روسیه و چین که از تصمیم‌گیرندگان اصلی بودند، دونالد ترامپ همانند یک یاغی تصمیم گرفت «از توافق خارج شود» (لو دو وار، 2018،5،9)و طبق معمول، ترامپ در توییتری ایران را تهدید کرد. «رئیس جمهور آمریكا با یک پیام خشونت آمیز کم سابقه برگشت همه تحریمهای قبلی را اعلان نمود» (لو ژورنال دو مونترال ،2018،7،24) سایر کشورها و دولت‌ها نسبت به این حملات غیر موجه و غیرقانونی اعتراض کردند، اما کانادا اعتراضی نکرد تا مبادا باعث خشمگین شدن ترامپ شود.

دیوان بین‌المللی لاهه به ایالات متحده در مورد خروج از برجام تذکر و دستور به بازگشت به آن را میدهد؛ در صورتی که همه کشورهای عضو این نهادهای بین‌المللی ملزم به متعهدبودن و پذیرش تصمیمات نهادهای چون سازمان ملل، دادگاه کیفری بین‌المللی، دیوان عدالت بین‌المللی لاهه و قوانین وضع شده از جانب آنها می‌باشند، دونالد ترامپ، کسی که خود را، رئیس کل جهان محسوب می‌کند، بی‌شرمانه ‌تحریم ها علیه‌ ایران را باز گردانده و به خواسته‌های دیوان عدالت بین‌المللی لاهه و سازمان ملل وقعی نگذارد.

ترامپ در سال 2019 رئیس دیپلماسی ایران (که هنوز یک فرد معتدل و با طنز زیاد است و در آمریکا تحصیل کرده) را تحریم کرد، بدون اینکه علی خامنه‌ای رهبر جمهوری اسلامی را فراموش کند. رئیس جمهور ترامپ، «سپاه پاسدارن انقلاب اسلامی و ارتش» عقیدتی را نیز در لیست سازمان‌های تروریستی قرار داد.

می‌خواهم به آژانس خبری فرانسه بگویم که اطلاق واژه ایدئولوژیک به سربازان و ارتش ایران صحیح نمی‌باشد. آیا تاکنون دیده‌اید که ارتش دیگر کشورها «ایدئولوژیک» و «انقلابی» نباشد؟ ما همچنان می‌خواهیم سربازان ایرانی را انقلابیون عقیدتی معرفی کنیم همان‌طور که برای ونزوئلا، کوبا، چین و غیره این کار را می‌کنیم. ارتش آمریكا ایدئولوژیك نیست … پس حتمأ یك سازمان بشردوستانه است؟

من تنها کسی نیستم که این‌چنین می‌اندیشم. سفیر پیشین انگلیس در ایالات متحده، کیم داروش هم ترامپ را در سال 2019 متهم کرد که مرتکب یک عمل تخریبی دیپلماتیک (وندالیسم) علیه ایران شده است (لو ژورنال دو مونترال ، 2019،7،14) کیم داروش را به یاد می‌آورید؟ او بود که دونالد ترامپ را دیوانه خطاب کرد. آیا می‌توانیم او را بخاطر این گفته، عاصی و یا مجرم بدانیم؟ «سفیر انگلیس در واشنگتن دولت ترامپ را نالایق و ناشایسته می‌داند» وی به دلیل فشار های ترامپ از وظایف دیپلماتیک خود برکنار شد، زیرا آنچه را که اکثریت به آن فکر می‌کردند با صدای بلند گفت.

عراق و لیبی

تصمیم ترامپ مبنی بر خروج از توافق هسته‌ای ایران (برجام) شگفتی خوشحال‌کننده برای امپریالیسم بوجود آورد که همراه با رشد قیمت نفت به نفع شرکت‌های بزرگ نفتی آمریکا، اکسون موبیل، شورون، بریتیش پترولیم و….بود. عربستان سعودی شادان از این اوضاع خشنودی می‌کند، اتحادیه اروپا نیز بر این عقیده است که جنگی است از برای نفت و گاز.

اروپا در مقابل ایالات متحده در هم می‌شکند

باورنکردنی اما واقعی است، ایالات متحده به طور یک‌جانبه در سال 2018 از توافقی که آنها با دیگر قدرت‌های جهانی در سال 2015 امضا کردند، عقب‌نشینی کرد و به همه کشورهای جهان دستور داد که دیگر با ایران تجارت نکنند. آیا قوانین ایالات متحده از اهمیت بین‌المللی برخوردار است؟ و کسانی که مطابق دستورالعمل‌های ایالات متحده عمل نمی‌کنند، با اتهامات کیفری روبرو خواهند شد. همانند پرونده رهبر چینی هواوی که به درخواست ایالات متحده در کانادا دستگیر شد و کانادا از خواست آمریکا پیروی کرد. ایالات متحده به دنبال حاکمیت بر جهان و اروپا است، خوشبختانه چین و روسیه هنوز وجود دارند که سیطره‌طلبی (هژمونی) آمریکایی را متعادل کنند: «اروپا در تلاش است تا توافق هسته‌ای را نجات دهد، اما بدون این که بخواهد دوست آمریکایی خود را آزرده کند «(لو دو وار 2015،5،10) متاسفانه در مقابل این سیاست‌های سیطره‌طلبانه هیچ واکنشی از سوی اروپایی‌ها و شرکت‌هایی همآنند توتال دیده نشد و به سرعت از ایران عقب‌نشینی کردند، من به روس‌ها که شجاعت بیشتری نشان می‌دهند تبریک می گویم: «روسیه آمریکایی ها را به دخالت در امور ایران متهم می کند» جالب توجه‌تر اینکه «ترامپ هشدار میدهد که ایران از قدرت بی‌ثبات کننده منطقه برخوردار می‌باشد» و او را محکوم به بی‌ثباتی می‌کند همه می‌دانند که: ایران، کوبا، ونزوئلا محور شر هستند و اسرائیل، مصر، برزیل، عربستان سعودی نماد خوبی‌ها اولین‌ها محور شر و آخرین‌ها محور خیر هستند.

ایالات متحده قانون وضع می‌کند

 درصورت رابطه تجاری با ایران دونالد ترامپ به کشورها هشدار می‌دهد. بله، این کشورها هستند که تصمیم می‌گیرند با کدام کشور تجارت کنند. ولی مواظب باشید اگر از این امر ترامپ پیروی نکنید واشنگتن هرکشوری که به خرید نفت ایران ادامه دهد را تحریم می‌کند. انگاری خواب می‌بینیم. تکرار می‌کنم: ایالات متحده کشوری است که به مراتب بیش از هر کشور دیگری به بی‌ثبات کردن اوضاع جهان دامن می‌زند و بزرگ‌ترین تهدید برای صلح است باورنکردنی است در واقع اسرائیل صدها کلاهک هسته‌ای دارد و از عضویت در آژانس بین‌المللی هسته‌ای امتناع می‌ورزد، از نظر آمریکا و متحدینش این امر خوبی است. ایران «مظنون به تولید سلاح‌های هسته‌ای» است اما در واقع با آژانس بین‌المللی هسته‌ای همکاری خوبی دارد با این همه، کشورها به ایران حمله می‌کنند. در همین حال، کانادا جرات انتقاد از همسایه خود را ندارد و حتی از بازگرداندن روابط دیپلماتیک با ایران خودداری می‌کند و به طرز چشمگیری مورد تمسخر همه قرار می‌گیرد، اوتاوا از تهران می‌خواهد که به حقوق دموکراتیک احترام بگذارد، منظور حق دموکراتیک ایالت متحده برای مدیریت جهان است. دولت کانادا حرفی بهتر از این برای گفتن ندارند.